Ο Θεός να με βγάλει ψεύτη, αλλά «κάτι μου λέει», ότι αυτή η συνομιλία στο Wikileaks θα μας βάλει σε μεγάλους μπελάδες! Κάτι «στημένο» υπάρχει, που μου βρωμάει άσχημα.
Και βέβαια οι μπελάδες, δεν θάναι στην αποκάλυψη ΠΟΙΟΣ υπέκλεπτε τις συνομιλίες ποιών, διότι σε μια «σύγκρουση» (έτσι όπως τη βλέπω εγώ) ΟΛΑ επιτρέπονται και ΟΛΑ δικαιολογούνται, για να νικήσεις.
Άρα, καλά έκανε, όποιος το έκανε αρκεί να ήξερε ΠΟΙΟΝ στόχο, θα εξυπηρετούσε, έτσι. Αντίθετα, όποιος τη σύγκρουση τη βλέπει συναισθηματικά, καλύτερα να μένει ξάπλα στον καναπέ του και να μελετά τα Wikileaks (ατελείωτα). Το μόνο «θετικό» απ’ αυτή την ιστορία, είναι ότι, ΟΛΟΙ πρέπει (επιτέλους) να συνειδητοποιήσουμε, ΠΟΙΟΥΣ έχουμε απέναντι μας, πόσο σκληροί και άτεγκτοι είναι, ως αν ρομπότ ανθρωποειδή. http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=789563
Ποιοι όμως θα είναι οι ΜΠΕΛΑΔΕΣ και πόσο ορατή είναι η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ μας!
Οι μπελάδες είναι ότι, είδαμε και πάθαμε να αποτοξινωθούμε από την ξενοφοβία και τον αντι-Ευρωπαϊσμό, που μεθοδευμένα μας μπόλιασε η γνωστή «Βαρουφακειάδα» της 1ης Φορά Αριστερά. Τώρα, άλλο που δε θέλαμε «κάπου να τα χώσουμε» και έτσι βρήκαμε (ή φτιάξαμε) αφορμή. Είχα πει τότε (επί Βαρουφάκη) ότι «ένας Ηγέτης, είναι επικίνδυνο να παίζει με τα συναισθήματα του Όχλου και ότι δεν χρειάζεται να γίνεις Νέρωνας, που θα κάψει τη Ρώμη, για να πείσει για το σχέδιο του». Φαίνεται όμως, ότι χωρίς βαρβάρους, δεν μπορούμε να ζήσουμε, σ’ αυτή τη Χώρα.
Επί της ουσίας, ΘΕΩΡΩ την υποκλαπείσα συνομιλία, μια τεράστια «φούσκα» που ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΦΟΡΑ. Το αντικείμενο και ο στόχος των συζητήσεων, εστιάζεται στη γνωστή αντιπαράθεση ΔΝΤ-Ε.Ε., για το χειρισμό του Ελληνικού χρέους, με αντικείμενο πίεσης (ή «όμηρο» αν θέλετε), τη Χώρα μας, διότι δυστυχώς, επ’ αυτής υπάρχει η αντιπαράθεση και αυτή είναι η «ωραία Ελένη» του πολέμου. Τώρα βέβαια, είμαι σίγουρος ότι θα γίνει η χρήση της, «κατά το δοκούν» της Κυβέρνησης.
Το ΔΝΤ, ακολουθεί κατά γράμμα, τη δοκιμασμένη «Τακτική Βαρουφάκη», που πέρσι ΤΕΤΟΙΑ εποχή, οδηγούσε (και πάλι) σε αδιέξοδο, τις σκόπιμα «ασαφείς» διαπραγματεύσεις του (δήλωση του ιδίου), προκειμένου τα πράγματα να φτάσουν σε ΑΔΙΕΞΟΔΟ και μετά να πει «και τώρα κύριοι Ευρωπαίοι, τι θα κάνετε». Το ίδιο, όπως καταλαβαίνω από τους διαλόγους, επιχειρεί να κάνει και ο Τόμσεν ΠΑΛΙ με θύμα την Ελλάδα και ΠΑΛΙ με στόχο τους Ευρωπαίους.
Εδώ λοιπόν, συγκρούονται δύο «κυρίαρχες» Οικονομικές φιλοσοφίες: του ΔΝΤ (Αμερικανών) που θέλει δραστικές λύσεις, ήτοι βαθύ κούρεμα του Ελληνικού χρέους και της συντηρητικής Ε.Ε., που θέλει μια «πολιτικά» πιο εύπεπτη λύση (μακροχρόνιου διακανονισμού και επιτοκίων), του χρέους μας.
Αν ήμασταν έξυπνοι, θα θέλαμε να «κερδίσει» το ΔΝΤ, για να βάλουν επιτέλους, βαθιά το χέρι στην τσέπη τους, οι Ευρωπαίοι. Αλλά αυτό αν ήμασταν έξυπνοι και αν ξέραμε τι θέλουμε.
Αυτό που ΑΔΥΝΑΤΟΥΜΕ να καταλάβουμε είναι ότι, το ΔΝΤ δεν βάζει πλέον λεφτά, αλλά απλά, αποτελεί το «άλλοθι» των Ευρωπαίων πολιτικών, για να μη φαίνονται αυτοί οι «κακοί», τόσο σε εμάς, όσο και στις Χώρες τους. Τώρα, μ’ αυτό το «κόλπο» (κόλπο λέω) της υποκλοπής, αυτό που τελικά θα επιτύχουμε, είναι να διώξουμε το ΔΝΤ και μετά «να πιστέψουμε» ότι, η Μέρκελ, ο Ολάντ και οι λοιποί Ολλανδο-Αυστρο-Ουγγαρέζοι θα πείσουν τους πολίτες τους, να πληρώσουν για τους Έλληνες.
Άαα μπα! Ξέχασα «οι Έλληνες δεν χρωστάνε σε κανένα», οπότε λάθος συλλογισμός!
Εύχομαι, όλο αυτό το σκηνικό, να μη στήθηκε για να πάμε σε ΕΚΛΟΓΕΣ, διότι τότε, τι να πει κανείς, πέραν του να προσεύχεται. (και όχι τίποτα άλλο, αλλά το πρωί μόλις, έλεγα για «ραγδαίες εξελίξεις»: http://top10news.gr/article/ragdaies-politikes-exelixeis-kai-ohi-mono)
«Ίνα έτσι, εκπληρωθεί η προφητεία, περί της έλευσης του 4ου Μνημονίου»