Αγαπητέ Αλέξη, δεν μου είσαι καθόλου αγαπητός αλλά πρέπει να σου γράψω για ένα θέμα που με απασχολεί πολύ τον τελευταίο καιρό.
Πριν περάσω στο θέμα μου, να σου δώσω συγχαρητήρια για αυτούς τους 15 μήνες στην κυβέρνηση.
Κάνοντας όλα αυτά που κατηγορούσες όταν ήσουν στην αντιπολίτευση -και με τους Έλληνες να σε κάνουν ξανά πρωθυπουργό μετά την απάτη του δημοψηφίσματος-, με βοήθησες να καταλάβω πως αφενός δεν αξίζει να στενοχωριέμαι και να σκάω για τίποτα, και αφετέρου με έκανες να αντιληφθώ πως η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο και πως οι Έλληνες είναι εντελώς χάπατα και ραγιάδες, οπότε παίρνουν αυτό που τους αξίζει.
Δηλαδή, Αλέξη, για να το πω καθαρά, σου οφείλω το ότι σταμάτησα να σκάω για την Ελλάδα και τους Έλληνες.
Από την άλλη, μου έδειξες τι δεν πρέπει να γίνω ποτέ στη ζωή: δεν πρέπει να γίνω σαν εσένα.
Και τώρα έρχομαι στο θέμα που με απασχολεί.
Αλέξη, δεν ξέρω αν το ξέρεις αλλά εγώ, κάθε καλοκαίρι, παίρνω σβάρνα τα ελληνικά νησιά.
Κάτι σου είχα πει από κοντά αλλά δεν ξέρω αν τα θυμάσαι, γιατί τώρα είσαι και πολυάσχολος με τους σκληρούς αγώνες που κάνεις κατά της διαπλοκής και των ολιγαρχών.
Κάθε καλοκαίρι λοιπόν, πάω από νησί σε νησί, φιλοξενούμενος σε σπίτια αναγνωστών του μπλογκ.
Είναι πολύ ωραία φάση αυτό, γιατί κάνω 150 μπάνια, βλέπω νέους αλλά και αγαπημένους τόπους, γνωρίζω ανθρώπους και -μεταξύ μας- δεν μου κοστίζει και τίποτα.
Σπίτια να μένω έχω, φαγητό έχω, βιβλία τζάμπα έχω περάσει στο laptop -1500 σχεδόν-, οπότε δεν χρειάζομαι και τίποτε άλλο.
Απαλλοτριώνω και διάφορα πράγματα από τα super market -όποιου σουπερμαρκετατζή στο Αιγαίο του λείπουν γαλλικές σαμπάνιες να ξέρει πως εγώ τις ήπια στην υγειά του- και την περνάω φίνα.
Είμαι πολύ χαρούμενος που με φιλοξενούν οι αναγνώστες του μπλογκ στα σπίτια τους, γιατί, αν δεν συνέβαινε αυτό, δεν θα είχα την δυνατότητα να πηγαίνω στα νησιά πάνω από δέκα μέρες το καλοκαίρι.
Αλέξη τώρα, θα αναρωτιέσαι τις σχέση έχεις εσύ με τις δικές μου γύρες στα νησιά.
Έχεις!
Αλέξη, πέρσι μου το γ@μησες το καλοκαίρι.
Είμαι εγώ στις Κυκλάδες και με παίρνει στη 1 μετά τα μεσάνυχτα ο φίλος μου ο Στέφανος και μου λέει: Δημοψήφισμα!
Άντε εγώ πίσω στην Αθήνα -γεμάτος ενθουσιασμό μάλιστα γιατί είμαι και ηλίθιος- και δώσ’ του να γράφω παπαριές πως «Η Πρώτη Φορά Αριστερά έγινε Πρώτη Φορά Δημοκρατία».
Δεν την άκουγα την Γερμανίδα φίλη που μου είπε «μην πας στην Αθήνα να ψηφίσεις, είναι απάτη».
Με είχαν πιάσει τα αμεσοδημοκρατικά μου. Φανταζόμουν διάφορα.
Και άντε, μετά την απάτη σου, να είμαι πάλι στο Σύνταγμα και να διαδηλώνω, Ιούλιο μήνα.
Εκεί ήταν -μετά από κάτι χημικά που έριξαν οι μπάτσοι σου μπροστά στη Μεγάλη Βρετανία- που έφυγα και είπε «Ρε δεν πάτε να γ@μηθείτε όλοι!». Και έφυγα και δεν επέστρεψα ποτέ.
Αλέξη, το καλοκαίρι πλησιάζει και έχω την εντύπωση πως κάτι σχεδιάζεις.
Τώρα εκλογές θα κάνεις, δημοψήφισμα θα κάνεις, δεν το ξέρω.
Μπορεί να κάνεις και καμιά επανάσταση, γιατί τα άλλα τα έχεις κάνει και μπορεί να τα έχεις βαρεθεί.
Πάντως, το βλέπω πως ετοιμάζεσαι να την κάνεις πάλι την μ@λακία.
Αλέξη, αγόρι μου, μην το κάνεις.
Άσε με να απολαύσω το καλοκαίρι μου.
Κρίμα είναι να χάσω πάλι τα μπάνια μου για τις δικές σου απάτες.
Άλλωστε, μια χαρά τα πας, γιατί να κάνεις εκλογές;
Κάνεις ό,τι έκαναν οι κακοί προηγούμενοι δεξιοί και ό,τι θα κάνουν οι κακοί επόμενοι δεξιοί.
Η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο και οι πρωθυπουργοί και οι κυβερνήσεις είναι διακοσμητικοί.
Οπότε, Αλέξη μου, μην κάνεις τίποτα.
Να πας κι εσύ για μπάνια.
Μόνο να μην βρεθούμε στην ίδια παραλία γιατί θα σου κάνω πατητές.
Αλέξη, θυμάσαι που σου είχα πει πως, όταν γίνεις πρωθυπουργός, δεν θα μπορείς να πηγαίνεις πια στις παραλίες στη Νάξο και στην Κρήτη που πήγαινες τα προηγούμενα χρόνια και πως θα κάνει διακοπές κλεισμένος σε ακριβά ξενοδοχεία στην Ελούντα;
Θυμάσαι που δεν σου άρεσε και μου είπες πως αυτό δεν θα γίνει ποτέ;
Να που τώρα αυτό συμβαίνει.
Τέλος πάντων, Αλέξη, εμένα με νοιάζει να μην κάνεις τίποτα εκλογές καλοκαιριάτικα και χάσω τα μπάνια μου.
Αν και τώρα που το σκέφτομαι, γιατί να χάσω τα μπάνια μου;
Η Ελλάδα είναι προτεκτοράτο.
Και στα προτεκτοράτα δεν έχουν καμία σημασία οι εκλογές.
Οπότε, δεν θα ψηφίσω.
Αλέξη, τζάμπα σου έφαγα τον χρόνο, κάνε ό,τι γουστάρεις.
Από εμένα έχεις το ελεύθερο.