Ο κίνδυνος απώλειας της «ισορροπίας»
στο Αιγαίο είναι υπαρκτός…
Το πρόβλημα του «προσφυγικού» που έχει προκύψει για την Ελλάδα, αποτελεί μείζονα κίνδυνο για την ασφάλεια της χώρας, τόσο στο εσωτερικό της όσο και επί των συνόρων. Αυτό ήταν και συνεχίζει να είναι όχι μόνο γνωστό, αλλά και στόχευση της γείτονος Τουρκίας, η αναθεωρητική πολιτική της οποίας έχει δημιουργήσει έναν ζωτικό χώρο στο Αιγαίο. Έναν στόχο, τον οποίο η Άγκυρα επιθυμεί να ικανοποιήσει.
Ακριβώς αυτό είναι και το σημείο που δεν γίνεται αντιληπτό από πολλούς Έλληνες, αφού πιστεύουν (και καλώς) πως ένα τέτοιο τουρκικό εγχείρημα, ανατροπής δηλαδή του καθεστώτος στο Αιγαίο, θα απαντηθεί αρκούντος από την Ελληνική πλευρά, με αποτέλεσμα η Τουρκία να βρεθεί πολλές δεκαετίες πίσω.
Στο ερώτημα, λοιπόν, μα θα τολμήσει κάτι τέτοιο η Τουρκία, η απάντηση που δίνεται -στο γιατί θα διακινδυνεύσει κάτι τέτοιο η Άγκυρα- είναι αποστομωτική:
Επειδή η Τουρκία έχει πάγιο στρατηγικό στόχο να ανατρέψει το ισχύον καθεστώς του Αιγαίου και να το χωρίσει κατά μήκος του 25ου μεσημβρινού (εκεί όπου, παρεμπιπτόντως, βολτάρει το ερευνητικό «Τσεσμέ»).
Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, μπορούν να στείλουν την Τουρκία 100 χρόνια πίσω. Όμως και οι τουρκικές, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, μπορούν να στείλουν την Ελλάδα 100 χρόνια πίσω.
Ο Λίντελ Χαρτ στη «Στρατηγική της έμμεσης προσέγγισης» λέει ότι το ζητούμενο για να νικήσεις είναι να φέρεις τον αντίπαλο εκτός ισορροπίας.
Οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις προετοιμάζονται χρόνια να υπερασπίσουν τα νησιά του Αν. Αιγαίου έναντι της τουρκικής απειλής, και είναι αναμφίβολα ικανές να το πράξουν αν εφαρμοστούν σωστά τα σχέδια. Αλλά αυτή τη στιγμή βρίσκονται «εκτός ισορροπίας», και κινδυνεύουν να βρεθούν ακόμα περισσότερο. Γιατί;
Διότι αυτή τη στιγμή ένα μεγάλο μέρος των ΕΔ ασχολείται με την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού, χτίζοντας και τροφοδοτώντας hot spots, παραμελώντας την εκπαίδευση και αναλώνοντας πολύτιμα υλικά. Και διότι σε αρκετές περιπτώσεις τα hot spots φτιάχνονται σε σημεία κρίσιμα για την άμυνα της χώρας, όπου μπορούν να δημιουργήσουν σοβαρά προβλήματα. Εκτός από το Χαλκειός της Χίου (ΕΑΡΜΕΘ), hot spot φτιάχτηκαν κοντά στο Εθνικό Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων (ΕΚΑΕ) στο Κουτσόχερο της Λάρισας, κοντά στην 117 ΠΜ της Ανδραβίδας, στο Σκαραμαγκά, στο Λιτόχωρο Πιερίας, στη Μαλακάσα κλπ.
Τι χειρότερο θα μπορούσε να συμβεί; Μερικές πρόχειρες σκέψεις:
– Με μηνιαίο ρυθμό αφίξεων της τάξης των 60.000 (απόλυτα πιθανό μόλις φτιάξει ο καιρός), Θα μπορούσαν η Χίος και τα υπόλοιπα νησιά του Αν. Αιγαίου να γεμίσουν με αριθμούς της τάξης των 10.000 λαθρομεταναστών έκαστο μέσα σε ένα μήνα. Το αν θα αδειάζουν εξαρτάται από το ρυθμό επαναπροώθησης, είναι δηλαδή στο χέρι της Τουρκίας.
– Ήδη σήμερα με 1500 άτομα στη Χίο δημιουργείται σκηνικό αναρχίας. Ας φανταστούμε τι μπορεί να συμβεί με 10.000 άτομα. Ας φανταστούμε σκηνές χάους και λεηλασίας, κάποιους να ανοίγουν πυρ, αίματα και θύματα σε ζωντανή μετάδοση διεθνώς, και ας φανταστούμε την Τουρκία να προσφέρεται να κάνει μια «ανθρωπιστική» επέμβαση.
– Και όταν θα σκάνε μύτη τα τουρκικά ελικόπτερα, ας φανταστούμε την ΕΑΡΜΕΘ να προσπαθεί να βγει στη διασπορά ενώ ένα άγριο πλήθος από το γειτονικό της hot spot θα διαδηλώνει, όλως τυχαίως, στις εξόδους του στρατοπέδου της. Τέλος, ας φανταστούμε ένα ανάλογο σκηνικό σε άλλες 4-5 κρίσιμες μονάδες της Χίου (π.χ. πυροβολικού, Α/Α, ΜΚΤΠ)
Το αποτέλεσμα; Βρέθηκες εκτός ισορροπίας. Δεν έχει σημασία ποια είναι η συνολική σου δύναμη. Εκεί που κρίνεται το παιχνίδι, ο αντίπαλος ακύρωσε τις βασικές σου προβλέψεις.
Τραβηγμένο το σενάριο; Ίσως. Πάντως αν μας έχει διδάξει κάτι η ιστορία των ελληνοτουρκικών σχέσεων, είναι ότι η Τουρκία εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες. Και εμείς της έχουμε δώσει τώρα μια τεράστια ευκαιρία στο πιάτο.