Η κυβέρνηση διατείνεται ότι μέχρι τις 22 Απριλίου θα έχουμε συμφωνία. Κατά ορισμένα της δε στελέχη επανέρχονται εκτιμήσεις ανάλογες με τις περσινές τέτοια εποχή εικασίες ότι δήθεν γράφεται η συμφωνία και τελικά φτάσαμε όπως φτάσαμε πέρσι τον Ιούλιο να καταλήξουμε στο τρίτο μνημόνιο. Έτσι λοιπόν την ώρα που η κυβέρνηση στέλνει μηνύματα του τύπου βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν από τη συμφωνία Ευρωπαίοι αξιωματούχοι δείχνουν ως χρονικό ορίζοντα το …καλοκαίρι. Πρώτος και καλύτερος ο ίδιος ο Ντάισελμπλουμ ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα για την επίτευξη συμφωνίας.
Από όλα αυτά ένα είναι το συμπέρασμα: Αυτό που εμφανίζεται να επιδιώκει το ΔΝΤ, δηλαδή μια πίεση στα όρια του πιστωτικού γεγονότος για να αποδεχτεί η Αθήνα τα απαιτούμενα μέτρα για να κλείσει η συμφωνία, δεν είναι μόνον τακτική του ΔΝΤ αλλά αυτή η αντίληψη υπάρχει και στους Ευρωπαίους, σε αρκετούς αν όχι όλους. Σε κάθε περίπτωση το γεγονός ότι η Μέρκελ λέει ότι το ΔΝΤ πρέπει να παραμείνει στην Ελλάδα τα λέει όλα.
Κατά συνέπεια γιατί η κυβέρνηση αν θέλει πράγματι να κλείσει τη συμφωνία τα βάζει επιλεκτικά με το ΔΝΤ; Κυρίως όμως η κυβέρνηση του Τσίπρα και του Καμμένου πρέπει να απαντήσει σε ένα απλό ερώτημα: Αφού το περσινό καλοκαίρι υπέγραψαν την παραμονή του ΔΝΤ στην Ελλάδα γιατί τώρα θέλουν να φύγει; Και πως θα γίνει αυτό; Και πως θα το καταφέρουν όταν οι Ευρωπαίοι θέλουν το ΔΝΤ;
Μήπως τελικά όλα αυτά είναι μια μεθόδευση που θα μας οδηγήσει σε τέταρτο μνημόνιο με πρόσχημα τη ρύθμιση του χρέους; Γιατί σε τελική ανάλυση πως θα γίνει να υπογραφούν δύο διαφορετικές συμφωνίες μία με το ΔΝΤ και μια με τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς για να κλείσει η συμφωνία και η παρούσα αξιολόγηση; Τι ακριβώς θα κάνει η κυβέρνηση; Εδώ δε μπορεί να εφαρμόσει το παρόν μνημόνιο, θα εφαρμόζει δύο παράλληλα;
Όπως και αν έχει το πράγμα φοβόμαστε ότι η χώρα έχει βυθιστεί στα γρανάζια αντιθέσεων και αντιπαραθέσεων που την ξεπερνούν και η κυβέρνηση επιδίδεται σε τακτικισμούς με μόνο στόχο να ροκανίσει το χρόνο για να έρθουν τα χειρότερα χωρίς το ανάλογο για αυτήν πολιτικό κόστος. Αλλά είναι γελασμένος ο Τσίπρας αν νομίζει ότι ο κόσμος θα έχει κάθε φορά την ίδια ανοχή απέναντί του όπως το 2015. Τότε δηλαδή που ροκάνισε μεθοδευμένα το χρόνο για να πάμε στο τρίτο μνημόνιο αφού πρώτα έστησε και σκηνικό σύγκρουσης με τους δανειστές για να προσκυνήσει στη συνέχεια. Ως προς τη μεθόδευση της κυβέρνησης δεν έχει αλλάξει τίποτα. Το μόνο καινούργιο θα είναι ίσως το επόμενο μνημόνιο πριν προλάβουμε καν να καταλάβουμε αυτό που μας ήρθε πέρσι.
antinews.gr