Αν οι Τσιπραίοι δεν ετοιμάζουν ηρωική έξοδο από την κυβέρνηση, επειδή εκτιμούν πως δεν μπορούν να περάσουν από τη Βουλή τον αντιασφαλιστικό και φορομπηχτικό Αρμαγεδδώνα και προτιμούν να παραδώσουν τα ηνία σε μια κυβέρνηση τεχνοκρατών ευρύτερης μνημονιακής στήριξης, τότε αυτά που εκτυλίσσονται από το απόγευμα της περασμένης Τρίτης είναι νέτα-σκέτα κακόγουστο θέατρο «σκληρής διαπραγμάτευσης», για να πουν στον ελληνικό λαό -όταν εξαπολύσουν τον Αρμαγεδδώνα- πως έκαναν ό,τι μπορούσαν, ότι διαπραγματεύτηκαν σκληρά μέρα και νύχτα, σε όλα τα επίπεδα. Και στο επίπεδο της διαπραγμάτευσης με την τρόικα/κουαρτέτο και στο επίπεδο της «πολιτικής διαπραγμάτευσης», την οποία ανέλαβε ο Τσίπρας αυτοπροσώπως, ταξιδεύοντας σε Παρίσι και Βρυξέλλες (όπου κατάφερε να συναντήσει μόνο τον πάντα διαθέσιμο Σουλτς).
Αν και δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο της ηρωικής εξόδου, όλα τα δεδομένα οδηγούν στην εκτίμηση πως πρόκειται για κακόγουστο θέατρο.
Ο Τσακαλώτος αρχικά δήλωσε ότι πάνε για κατάληξη σε δύο κείμενα, ένα κυβέρνησης και ευρωπαϊκών «θεσμών» και ένα του ΔΝΤ, που θα είναι έτοιμα μέχρι την (περασμένη) Κυριακή. Μετά η Κυριακή έγινε Τρίτη. Και κατά τις δύο η ώρα τη νύχτα της Τρίτης προς Τετάρτη, διέκοψαν τις συζητήσεις χωρίς να έχουν έτοιμο κανένα κείμενο! Αρα, δεν υπάρχει συμφωνία ούτε με τους Ευρωπαίους ή οι Ευρωπαίοι δε θέλουν χωριστά κείμενα, αλλά ένα κείμενο επιπέδου staff level agreement, το οποίο θα κατατεθεί στο Eurogroup, για να κλείσει την αξιολόγηση (ως συνήθως).
Η διακοπή των διαπραγματεύσεων έγινε χωρίς οξύνσεις και δραματοποιήσεις. Ο Τσακαλώτος δηλώνει νυχτιάτικα ότι όλοι μαζί αποφάσισαν «ότι θα έχουμε μια παύση για να πάμε όλοι στην Ουάσιγκτον» και ότι «συμφωνούν τόσο οι τέσσερις θεσμοί όσο και η ελληνική κυβέρνηση ότι υπήρξε πρόοδος ώστε να συμφωνηθεί ένα αμοιβαία αποδεκτό πακέτο και να ολοκληρωθεί η συμφωνία». Συμπληρώνει δε πως «είμαστε σε πολλά θέματα, ειδικά τα δύσκολα, αρκετά κοντά». Μια ουδέτερου ύφους ανακοίνωση εκδίδεται και στις Βρυξέλλες από την πλευρά του κουαρτέτου. Αναγνωρίζει ότι έχει γίνει «σημαντική πρόοδος» και ανακοινώνει ότι έκαναν παύση για να πάνε όλοι στην Ουάσινγκτον «όπου οι συζητήσεις θα συνεχιστούν». Η μόνη διαφορά είναι πως ο Τσακαλώτος προεξόφλησε ότι «τα κείμενα θα τα κλείσουμε πριν από το Eurogroup», ενώ το κουαρτέτο έκανε λόγο για «το συντομότερο δυνατό», χωρίς να βάλει κάποιο χρονικό ορόσημο.
Λίγες ώρες αργότερα… άρχισαν τα όργανα. Πρώτα βγήκε η Γεροβασίλη και είπε ότι «μέχρι στιγμής αυτή η πρόθεση (σ.σ. για έγκαιρη ολοκλήρωση της αξιολόγησης, όπως είχε πει η Λαγκάρντ) δεν επαληθεύεται, από την στάση του ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις». Υπέδειξε, δηλαδή, το ΔΝΤ ως υπεύθυνο για σκόπιμη καθυστέρηση. Στη συνέχεια, ανακοινώθηκε -εντελώς αιφνιδιαστικά- συνέντευξη των Τσακαλώτου, Σταθάκη, Κατρούγκαλου και Χουλιαράκη για το απόγευμα της ίδιας μέρας. Η συνέντευξη κλήθηκε για τις 6, με δελτίο Τύπου που στάλθηκε λίγα λεπτά πριν τις 4 το απόγευμα!
Από τη συνέντευξη απουσίαζε επιδεικτικά ο Χουλιαράκης. Ο άνθρωπος του Δραγασάκη, που δεν έχει συμμετάσχει ούτε κατ’ ελάχιστο στην «κόντρα» με το ΔΝΤ. Είναι γνωστό πως ο Δραγασάκης δεν γουστάριζε ούτε τη «σκληρή διαπραγμάτευση» του 2015 και πίεζε να κλείσει γρήγορα το θέμα. Ο Τσακαλώτος, που σήκωσε το βάρος, κατέβαλε προσπάθεια για να απαλλάξει από κάθε υποψία καθυστέρησης το ΔΝΤ. Ηταν σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος από τη Γεροβασίλη. Τρεις φορές αναφέρθηκε στον Σόιμπλε και δεν έριξε καμιά ευθύνη για καθυστέρηση στο ΔΝΤ. Είναι χαρακτηριστική η εξής αποστροφή του: «Δεν τα έχουμε σπάσει με τους θεσμούς. Νομίζω αν διαβάσετε όλες τις ανακοινώσεις και των τεσσάρων θεσμών είναι σε αυτό το πλαίσιο. Δεν το αμφισβητούν και αυτοί. Σας είπα και τι είπε ο Β. Σόιμπλε σήμερα. Είπε ότι δεν ζητάμε από τους Ελληνες περισσότερα απ’ ό,τι μπορούν να κάνουν, αλλά τους ζητάμε οι αριθμοί να βγαίνουν. Και θεωρούμε εμείς και νομίζω ότι θεωρούν και οι θεσμοί, ότι βγαίνουν οι αριθμοί. Βέβαια το ΔΝΤ έχει μια διαφορετική κατανόηση για τα ίδια μέτρα, ποια θα είναι η απόδοση, πού θα φτάσουμε, σε ποιο πλεόνασμα το 2018 και πιέζει γι’ αυτό τον λόγο για περισσότερη αναπροσαρμογή από τη μεριά του χρέους. Κάποιοι από τη Commission είναι σε ενδιάμεση θέση. Αλλά νομίζω ότι όπως είπαμε συνεχίζεται η συζήτηση, συνεχίζεται η διαπραγμάτευση και νομίζω ότι δεν προκύπτει από πουθενά ότι τα έχουμε σπάσει».
Προς τι τότε η ανακοίνωση ότι την επόμενη εβδομάδα η κυβέρνηση θα καταθέσει στη Βουλή δυο νομοσχέδια, ασφαλιστικό και φορολογικό, που από τους οπαδούς του «Ναι» (για να θυμηθούμε και το αλήστου μνήμης δημοψήφισμα) κρίθηκε ως μονομερής ενέργεια, που κηρύσσει πόλεμο στους «θεσμούς» και βάζει τη χώρα σε περιπέτειες;
Ο Τσακαλώτος και ο Κατρούγκαλος κατέβαλαν αγωνιώδεις προσπάθειες για να πείσουν πως δεν πρόκειται για μονομερή ενέργεια. Εξηγούσαν ότι τα νομοσχέδια θα κατατεθούν μετά την επιστροφή του κουαρτέτου στην Αθήνα και ότι θα είναι ανοιχτά για να ενσωματωθεί σ’ αυτά ό,τι συμφωνηθεί με την τρόικα στο μεταξύ. Εξηγούσαν ότι το κάνουν γιατί θέλουν να προλάβουν τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες, ώστε να μην τους πει κανείς ότι τα ψηφίζουν με το κατεπείγον και ότι στόχος είναι η ψήφιση να γίνει «περί τα τέλη του μήνα». Ο Τσακαλώτος, μάλιστα, άφηνε να εννοηθεί ότι έχει ενημέρωση από τους Ντεϊσελμπλούμ και Βίζερ πως θα βάλουν ένα έκτακτο Eurogroup στις 25 ή 26 Απρίλη, αν η αξιολόγηση δεν έχει οδηγηθεί σε staff level agreement μέχρι το Eurogroup της 22ης Απρίλη. Περιέγραφε δηλαδή μια διαδικασία κλεισίματος της διαπραγμάτευσης μέχρι τη μεγάλη Δευτέρα, ώστε να γίνει το Eurogroup μεγάλη Τρίτη και παράλληλα η Βουλή να τελειώσει τη μεγάλη Πέμπτη, για να φύγουν όλοι μετά για το πενθήμερο των πασχαλινών διακοπών.
Από την πλευρά των ιμπεριαλιστών δανειστών δεν ανέβηκαν οι τόνοι. Αντιμετώπισαν τις εξαγγελίες με αδιαφορία, φροντίζοντας μόνο να ξεκαθαρίσουν πως μονομερής ενέργεια δεν είναι η δημοσιοποίηση ή η κατάθεση νομοσχεδίων, αλλά η ψήφισή τους χωρίς τη δική τους σύμφωνη γνώμη. Εμείς θυμίζουμε μόνο ότι τον περασμένο Δεκέμβρη, όταν πήγαν να ψηφίσουν το νομοσχέδιο με τα μέτρα φιλανθρωπίας του «παράλληλου προγράμματος», αναγκάστηκαν και το πήραν πίσω, γιατί δεν το είχε ελέγξει η τρόικα. Οταν το ήλεγξε, τότε το ξανακατέθεσαν στη Βουλή και το ψήφισαν.
Αν όλο αυτό το θέατρο έχει έναν κόκκο σκοπιμότητας, πέρα από την εξαπάτηση του ελληνικού λαού με τη δήθεν σκληρή διαπραγμάτευση, αυτός θα μπορούσε να είναι ένα «σπρώξιμο» των δανειστών να διευκολύνουν τη συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να ψηφίσει τον Αρμαγεδδώνα μέσα στη μεγάλη βδομάδα, για ευνόητους λόγους. Ισως αυτό να ήταν και το αντικείμενο της επίσκεψης του Τσίπρα στον Ολάντ (πέραν του θεάτρου). Εχουν αυταπάτες ότι μπορεί να βιάσουν τα πράγματα και ν’ αποφύγουν μερικά σκληρά μέτρα ή έστω να τα μεταφέρουν σε επόμενη φάση; Αν βρισκόμασταν πριν από ένα χρόνο, ενδεχομένως να δικαιολογούνταν κάποιες τέτοιες αυταπάτες. Τώρα, όμως, έχουν και αυτοί πείρα ότι δεν μπορούν ούτε τη διαδικασία να βιάσουν. Καταλήγουμε, λοιπόν, στο συμπέρασμα ότι και αυτό το «στήσιμο» με τα νομοσχέδια είναι σκηνικό του θεάτρου της «σκληρής διαπραγμάτευσης».
Και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι οι ιμπεριαλιστές δανειστές θα συμφωνήσουν στο χρονοδιάγραμμα των Τσιπραίων. Μπορεί να τους πάνε και άλλο πίσω, όπως φάνηκε και από τις δηλώσεις που έκαναν την Πέμπτη η Λαγκάρντ, ο Λιου και ο Σαπέν. Αλλωστε, αυτή την περίοδο οι Τσιπραίοι θεωρούνται ήδη καμμένο χαρτί για τους ιμπεριαλιστές. Οι επιλογές των Τσιπραίων, λοιπόν, είναι δύο: ή ψηφίζουν τα πάντα ή φεύγουν από την εξουσία μπας και κάνουν καμιά επένδυση για το μέλλον τους. Και σ’ αυτή την περίπτωση, όμως, θα κάνουν τα πάντα για την ψήφιση των μέτρων-Αρμαγεδ-δώνα. Εχουν υποχρέωση απέναντι στο σύστημα που έχουν ορκιστεί να υπηρετούν. Το απέδειξαν πέρσι τον Ιούλη-Αύγουστο, θα το αποδείξουν και φέτος.
Last (?) tango in Paris
Όταν οι δρόμοι των γαλλικών πόλεων δονούνται από το σύνθημα «Ολάντ, Βαλς, προδότες του λαού», ο γάλλος πρόεδρος έχει έναν παραπάνω λόγο να αποδεχτεί το αίτημα του Τσίπρα για μια ακόμα συνάντηση (τη δεύτερη σ’ ένα μήνα) και να βγει στα σκαλιά του προεδρικού μεγάρου για να τον αγκαλιάσει και να τον ασπαστεί. Ο Τσίπρας έχει ακόμα κάποια πέραση στη Γαλλία και οι επικοινωνιολόγοι του Ελιζέ εκτιμούν ότι κάποιες φωτογραφίες του Ολάντ με τον «αριστερό» έλληνα πρωθυπουργό μπορούν να βάλουν κάποιες φωτεινές ψηφίδες στην καταρρακωμένη εικόνα του.
Ο Τσίπρας, από την άλλη, θέλει να δείξει στον ελληνικό λαό ότι κάνει «πολιτική διαπραγμάτευση», έχοντας βάλει την τρόικα στο ψυγείο. Το είχε κάνει και πέρυσι και τα αποτελέσματα της «πολιτικής διαπραγμάτευσης» είναι γνωστά. Η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα, καθώς φέτος τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Πολιτική διαπραγμάτευση δε γίνεται. Αν γινόταν, θα γινόταν με τη Μέρκελ και όχι με τον ξεπεσμένο (απ’ όλες τις απόψεις) Ολάντ. Ο δρόμος προς το Βερολίνο, όμως, παρέμεινε κλειστός για τον Τσίπρα, που περιορίστηκε σ’ ένα γεύμα με τον πάντα πρόθυμο Σουλτς στις Βρυξέλλες. Ούτε καν με τον Γιούνκερ που προφανώς αποφεύγει να εμπλακεί, βλέποντας πως πρόκειται για καραγκιοζιλίκι. «Το γεύμα με τον Σουλτς πήγε πολύ καλά», διεμήνυσαν οι γελοίοι προπαγανδιστές του Μαξίμου. Θα εννοούσαν προφανώς το… μενού. Γιατί κατά τα άλλα ο Σουλτς δεν παίζει κανένα ρόλο, ούτε στη γερμανική ούτε στην ευρωζωνική πολιτική. Το Ευρωκοινοβούλιο δεν αντιπροσωπεύεται καν στο κουαρτέτο. Εχει απλώς μια Επιτροπή που κάνει ταξίδια και… ενημερώνεται.
Ο Ολάντ δέχτηκε τον Τσίπρα καθαρά για επικοινωνιακούς λόγους. Βγήκαν θερμές φωτογραφίες, όμως δηλώσεις δεν έγιναν. Ούτε άτυπη ενημέρωση έγινε από το Ελιζέ, όπως συνηθίζεται. Ετσι, έμεινε μόνο το καθιερωμένο non paper του Μαξίμου, που μιλούσε για εξαιρετικά καλή συνάντηση, κατά την οποία ο γάλλος πρόεδρος έδειξε να κατανοεί πλήρως τις ελληνικές θέσεις. Και γιατί να μην τις κατανοήσει; Τζάμπα είναι αυτού του τύπου η κατανόηση. Συμφώνησε κιόλας με τον Τσίπρα -πάντα σύμφωνα με το Μαξίμου- ότι η αξιολόγηση πρέπει να κλείσει την επόμενη εβδομάδα. Υπάρχει μήπως κανείς που δεν συμφωνεί σ’ αυτό; Ολοι θέλουν να κλείσει η αξιολόγηση. «Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται η Ελλάδα είναι καθυστερήσεις, συμφωνούμε με την κυβέρνηση σε αυτό», δήλωσε με νόημα η Λαγκάρντ. Και συμπλήρωσε: «Ζητάμε ρεαλιστικά μέτρα καθώς και υλοποιήσιμες μεταρρυθμίσεις»!
Το ελληνικό ζήτημα έχει ακόμα πολλή δουλειά, διεμήνυσαν την ίδια μέρα από την Ουάσινγκτον, όπου συναντήθηκαν, ο Τζακ Λιου με τον Μισέλ Σαπέν! «Υπάρχει ακόμα δρόμος να καλυφθεί μέχρι την ολοκλήρωση της αξιολόγησης», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Λιου. Ολ’ αυτά σημαίνουν ότι η ευθύνη δεν επιρρίπτεται στο ΔΝΤ, που κατά τους Τσιπροκαμμένους βάζει προσκόμματα και καθυστερεί, αλλά στην ελληνική πλευρά!
ΚΟΝΤΡΑ: ΠΡΟΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ 16 ΑΠΡΙΛΗ