Σε μόνιμη βάση επτά και πλέον μήνες, η τρέχουσα πολιτικοοικονομική επικαιρότητα περιστρέφεται γύρω από το χρονικό σημείο λήξης της διαβόητης αξιολόγησης της εθνικής μας οικονομίας από το κουαρτέτο. Το κουαρτέτο εκπροσωπεί τους ξένους πιστωτές στους οποίους η Ελλάδα χρωστάει εκατοντάδες δις ευρώ. Ένα ερώτημα που πολλές φορές στριφογυρίζει στη σκέψη πολλών πολιτών είναι: Γιατί κανένας από τους έλληνες πολιτικούς και θεσιθήρες της κυβερνητικής εξουσίας, που ευθύνονται για τη ληστεία των κρατικών ταμείων και την χρεοκοπία της πατρίδας, όχι μόνο δεν πήγε φυλακή, αλλά εξακολουθούν να μας κυβερνούν και στην προσωπική τους ζωή να γλεντοκοπούν με τη λεία των κλεμμένων; Και μόνο η θλιβερή διαπίστωση, ότι, την περίοδο 1974-2015 το πραγματικό δημόσιο χρέος της Ελλάδας από 4 εξακοντίστηκε στα 1.150 δις ευρώ, επιβεβαιώνει την ορθότητα της άποψης περί φυλάκισης αρκετών καρεκλοκένταυρων της μεταπολιτευτικής κυβερνητικής εξουσίας.
Σε άλλες χώρες σαν τις Ιρλανδία, Ισλανδία, ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, κ.λπ., θα είχαν κτιστεί ειδικές φυλακές για τον εγκλεισμό όλων των κλεφτών και των απατεώνων πολιτικών, που σε χρονική περίοδο 41 ετών θα είχαν αυξήσει το δημόσιο χρέος της χώρας 288 φορές και θα είχαν χρεοκοπήσει τα Δημόσια Οικονομικά της.
Στην Ελλάδα ισχύουν οι άγραφοι νόμοι της ληστοκρατίας και του παραλογισμού. Κλέβεις τα δημόσια ταμεία, βγάζεις τα κλεμμένα σε εξωχώριους τραπεζικούς και φορολογικούς παραδείσους, καλοπερνάς στη Μύκονο και στα σαλέ των Άλπεων, συνεχίζεις να κάθεσαι στην καρέκλα της εξουσίας συνεργαζόμενος με τους δήμιους των πιστωτών, χαρατσώνεις τους χαχόλους, κατακρεουργείς μισθούς και συντάξεις, στέλνεις στην ανεργία 1.500.000 ιθαγενείς, και παρ’ όλα αυτά, ο λαός που πέταξες στη χαβούζα των μνημονίων εξακολουθεί να σε ψηφίζει. Ας όψεται το ρουσφέτι, η κατάρα του νεοελληνικού έθνους. Πίσω από κάθε επαγγελματία πολιτικό, της επαρχίας, της Θεσσαλονίκης ή των Αθηνών, υπάρχει ολόκληρη στρατιά κομματικών φίλων.
Η στρατιά αυτή αποτελεί δημιούργημα του ρουσφετιού και είναι απέραντη. Πιστοί ψηφοφόροι των βουλευτών και παρατρεχάμενοι του κομματικού κυκλώματος εξουσίας, που χαριστικά διορίστηκαν σε τράπεζες, υπουργεία και φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες που έλαβαν θαλασσοδάνεια δεκάδων δις ευρώ. Μεγαλοκαναλάρχες που διαπλέκονται με τα κόμματα εξουσίας και χαλιναγωγούν την ψήφο των ιθαγενών. Συνδικαλιστές του βολέματος και της αρπαχτής. Με τέτοιο κομματικό στρατό, στη χώρα του Μιθριδάτη είναι δυνατόν έστω και ένας πολιτικός να πάει φυλακή;
Όταν ζούμε σε μια χώρα, που η μίζα και το γρηγορόσημο αποτελούν εθνικό σπορ και όνειρο ζωής του κάθε κομματόσκυλου, όταν οι κυβερνώντες ξέρουν με τα μικρά τους ονόματα τους έχοντες και κατέχοντες, όταν στα διάφορα κυκλώματα εξουσίας τα λαμόγια εξακολουθούν ανενόχλητα να τρώνε με σαράντα μασέλες, ποιος τίμιος και ανιδιοτελής έλληνας πατριώτης θα μπορούσε να πιστέψει ότι έστω και ένας πολιτικός θα πέρναγε τα κάγκελα της φυλακής;
Το εύλογο ερώτημα που αρκετούς πολίτες μας απασχολεί είναι: Γιατί ο ελληνικός λαός εξακολουθεί να ψηφίζει αυτούς που χρεοκόπησαν την πατρίδα;
Το εξωφρενικό ή μάλλον το τρελό στην περίπτωση της χώρας μας, είναι ότι η πλειονότητα του ελληνικού λαού ψηφίζει τα λαμόγια πολιτικούς που μας χρεοκόπησαν, μας πέταξαν στην καταπακτή των μνημονίων, μας βάζουν τα χαράτσια, μας κατακρεουργούν μισθούς και συντάξεις, στέλνουν τα παιδιά μας μετανάστες στη ξενιτιά και με τις αποτυχημένες μνημονιακές πολιτικές προκάλεσαν 1.500.000 ανέργους.
Ποιος αμφιβάλλει ότι με το ψέκασμα του ρουσφετιού, οι γνωστές πολιτικές φαμίλιες και τα δισέγγονά τους, θα συνεχίσουν να μας κυβερνούν τον 21ο και τον 22ο αιώνα; Μπράβο, αυτή είναι κοινωνία, αυτός είναι λαός!