Σπύρος Στάλιας
Η Κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει ότι, ότι διαπραγματεύεται σήμερα, δηλαδή μερικά δισεκατομμύρια ευρώ να εισρεύσουν για να πληρωθούν οι οποιεσδήποτε κρατικές υποχρεώσεις στο εσωτερικό και το εξωτερικό, θα το διαπραγματευτεί, ακόμα σκληρότερα, σε μερικούς μήνες ξανά.
Αυτό θα γίνει, όπως γίνεται 5 χρόνια τώρα, γιατί η αποπληθωριστική στρατηγική που έχει επιλεγεί, που θα μας οδηγήσει στην δήθεν ανάπτυξη, μας οδηγεί δυστυχώς, όπως έχει αποδειχθεί ιστορικά και επιστημονικά, σε μεγαλύτερη φτώχεια, ανεργία, περαιτέρω διάλυση της παραγωγικής βάσης και εξάρτηση. Ο αποπληθωρισμός δεν προσφέρει αναπτυξιακή λύση.
Η αποπληθωριστική στρατηγική είναι από την φύση της αντιφατική. Διαλύει την εσωτερική ζήτηση με τις κατακόρυφες μειώσεις των μισθών και των ημερομισθίων, αυξάνει την ανεργία, απομειώνει την παραγωγική βάση της οικονομίας και ταυτόχρονα υπόσχεται αύξηση των εξαγωγών μα ένα ισχυρό νόμισμα. Η κατάσταση αυτή δεν είναι βιώσιμη. Είναι φαντασιακή, είναι προϊόν αγραμματοσύνης.
Το μάθημα αυτό το ξέρουμε καλά από τις κρίσεις άλλων υπό ανάπτυξη χωρών από τις δεκαετίες του 1990 και αρχές του 2000. Η Δημοσιονομική Λιτότητα δεν βοήθησε καμία από αυτές να εξέλθουν από την κρίση και να αντιμετωπίσουν την ανεργία και την φτώχεια με ισχυρό δήθεν νόμισμα.
Η μονή λύση για την χώρα μας είναι η επιστροφή στην πολιτική της ισχυρής εσωτερικής ζήτησης με το Εθνικό Νόμισμα με το όποιο θα μπορεί να οικοδομηθεί σταθερή ανάπτυξη, υψηλή απασχόληση και επέκταση της παραγωγικής βάσης της οικονομίας.
Η παραμονή στο μοντέλο της ανεργίας, των χαμηλών μίσθωνα για να έχουμε το ευρώ, εξυπηρετεί ένα μικρό μέρος της ελληνικής καθεστηκυίας τάξης, φοβισμένους μικροαστούς και τους ξένους Τραπεζίτες.
Κάτι θα πρέπει να κάνουμε με αυτό, και τον φόβο που μας στέλνουν να τους τον στείλουμε πίσω. Μένουμε και μείς εδώ σε αυτή την Πατρίδα.
Μέσα σε όλα αυτά, το άσχημο είναι, μάλλον το πλέον απογοητευτικό, ότι μέσα στη ελληνική διαπραγματευτική ομάδα, οι πιο πολλοί οικονομολόγοι πιστεύουν στην μπαρούφα της ‘αναπτυξιακής λιτότητας’, σε πείσμα της σημερινής πραγματικότητας, και το παίζουν και αριστεροί. Η αποθέωση της Ηλιθιότητας.
Καλό Πάσχα! Καλή Ανάσταση σε όλους και στην Πατρίδα!