Η κυβέρνηση εκνευρίστηκε. Και μέσω της εκπροσώπου της ή διαφόρων non paper που μοιράζει, μας πληροφορεί ότι αυτό που αποφασίστηκε στο Eurogroup δεν είναι ένα τέταρτο μνημόνιο. Αλλά, «ένας μηχανισμός εξισορρόπησης τυχόν αποκλίσεων που θα θεσμοθετηθεί εκ των προτέρων». Μάλιστα, οι υπουργοί που κάποτε δαιμονοποιούσαν τον Ντάισελμπλουμ, τώρα τον επικαλούνται. Και αναφέρονται στις δηλώσεις του ότι «δεν πρόκειται για τέταρτο μνημόνιο», αλλά για «ένα προληπτικό πακέτο μέτρων» .
Αυτό που αποφασίστηκε στο Άμστερνταμ, είναι κάτι πολύ σαφές ώστε να μην χωράει παρερμηνείες τις οποίες εκμεταλλεύονται διάφοροι για εσωτερική κατανάλωση. Θα δημιουργηθεί ένας μηχανισμός εξισορρόπησης αποκλίσεων ο οποίος θα θεσμοθετηθεί εκ των προτέρων (από τώρα δηλαδή), και θα αφορά σ’ ένα πακέτο επιπλέον μέτρων 3,6 δις. ευρώ (2% του ΑΕΠ) τα οποία θα εφαρμόζονται σε κάθε απόκλιση. Πως ερμηνεύεται αυτό ; Ό,τι η κυβέρνηση συμφώνησε σ ένα νέο πακέτο επιπλέον μέτρων, τα οποία θα εφαρμοστούν μόλις αποδειχτεί η αποτυχία των προηγούμενων (των 5,4 δις. του τρίτου μνημονίου). Αυτό, με βάση την λογική λέγεται νέο μνημόνιο. Αν θα εφαρμοστεί ή όχι, εξαρτάται από την επιτυχία του τρίτου μνημονίου. Με δεδομένο ότι κανένα μνημόνιο ως τώρα δεν πέτυχε τους στόχους του, αλλά και με επίσης δεδομένο ότι το ΔΝΤ δεν πιστεύει ότι θα πιάσουμε τους στόχους του τρίτου μνημονίου, κατανοεί κανείς εύκολα αν θα εφαρμοστεί ή όχι.
Η κυβέρνηση για λόγους επικοινωνιακής διαχείρισης, δεν θέλει σε καμία περίπτωση αυτή η απόφαση να ονομαστεί «τέταρτο μνημόνιο». Και ο πολιτικός Νταϊσελμπλουμ δεν είχε λόγο να μην τις κάνει το χατίρι. Άλλωστε, πήρε αυτό που ήθελε. Την συγκατάθεση για επιπλέον μέτρα. Αυτό ήταν το κυρίαρχο ζητούμενο από την πλευρά των δανειστών. Να δουν την υπογραφή της Ελληνικής κυβέρνησης σε μια τέτοια απόφαση. Και ας μην την ονομάσει «τέταρτο μνημόνιο, αλλά όπως αυτή θέλει. Η υπόθεση μοιάζει με …προφητεία του Παΐσιου «θα έχετε ένα ακόμα μνημόνιο, αλλά θα είναι σαν να μην έχετε ένα ακόμα μνημόνιο» !
Όσο αστείο και αν ακούγεται, κάπως έτσι μπορεί να περιγραφεί και η κυβερνητική βούληση για το θέμα. Δεν θέλει σε καμία περίπτωση για επικοινωνιακούς λόγους να ονομάσει μνημόνιο μια δέσμη μέτρων που παραπέμπουν σε μνημόνιο. Και που στην ουσία, είναι μνημόνιο. Δεν θα άντεχε πολιτικά (ούτε μπροστά στην εύθραυστη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ούτε στην κοινωνία), να παραδεχτεί αυτό που συμφώνησε. Νέα μέτρα, με νέες περικοπές συντάξεων, νέους φόρους κ.ο.κ. Θα είχε μεγάλο πρόβλημα να πάει στην Βουλή και μετά από το σκληρό πακέτο του τρίτου μνημονίου της, να υπάρχει διάχυτη η εντύπωση πως ψηφίζεται και ένα τέταρτο. Οι βουλευτές θα ψηφίζουν κάτι που θα το ονομάζουν «προληπτικό πακέτο», αλλά θα γνωρίζουν πως είναι μνημόνιο. Και όσοι από την κοινωνία αρνούνται να βλέπουν την πραγματικότητα, θα λένε το ίδιο…