Εν πρώτοις οφείλει να εξηγήσει κανείς τι σημαίνει πρωτογενές πλεόνασμα – όπου είναι αρκετή η χρήση του γνωστού παραδείγματος ενός νοικοκυριού, για να είναι πιο κατανοητή η ερμηνεία.
Στα πλαίσια αυτά, όταν ένας πατέρας, ο μισθός του οποίου είναι 1.000 €,
κάποιο μήνα δεν πληρώσει το λογαριασμό της ΔΕΗ, το τηλέφωνο, τα
κοινόχρηστα και τους τόκους του δανείου του στην τράπεζα, οπότε του
μένουν στην τσέπη του 7 € (το 0,7% του μισθού του), τότε η οικογένεια
έχει πρωτογενές πλεόνασμα αυτά τα 7 €.
Αυτόν ακριβώς τον άθλο κατάφεραν τα
κόκκινα σακίδια του υπουργείου οικονομικών της χώρας μας – τα οποία
κατηγορούν το ΔΝΤ, σύμφωνα με το οποίο θα έλλειπαν από τον πατέρα του
παραδείγματος μας 6 € στα τέλη του μήνα (0,6% έλλειμμα). Φυσικά δεν
αναφέρουν πως το ΔΝΤ δεν υπολόγισε ότι, θα έμεναν ανεξόφλητοι όλοι οι λογαριασμοί, αλλά μόνο τους απλήρωτους τόκους – οπότε έπεσε έξω κατά 1,3% του ΑΕΠ (0,7 + 0,6), άρα κατά 2,3 δις €!
Πανηγυρίζει λοιπόν η κυβέρνηση, αλλά
παραδόξως επιμένει στην επιβολή μέτρων 5,4 δις € (συν ενδεχομένως 3,5
δις €), χωρίς να αφαιρεί τα 2,3 δις € που έπεσε έξω το ΔΝΤ ή, έστω, το
πρωτογενές πλεόνασμα. Στην πραγματικότητα βέβαια το πρωτογενές έλλειμμα είναι 6 δις € ή 3,4% του ΑΕΠ από πλεόνασμα 705 εκ. € ή 0,4% του ΑΕΠ το 2014,
λόγω των δαπανών για τη «διάσωση» των τραπεζών που δεν υπολογίσθηκαν –
ενώ, εάν προστεθούν οι τόκοι (δημοσιονομικό έλλειμμα), εκτοξεύεται στα
12,8 δις € ή στο 7,2% του ΑΕΠ, από 6,5 δις € ή 3,6% του ΑΕΠ το 2014.
Στο παράδειγμα μας, εάν ο πατέρας είχε τρακάρει το αυτοκίνητο του, δεν θα υπολόγιζε στα τέλη του μήνα ούτε τα έξοδα της επισκευής – οπότε θα κοιμόταν ήσυχος, πιστεύοντας ότι πέτυχε το στόχο του και εξυγίανε τα οικονομικά του σπιτιού του!
Όσο για το ΑΕΠ τώρα, μειώθηκε στα 176,023
δις € το 2015, από 177,559 δις € το 2014, δηλαδή κατά 1,536 δις € –
λόγω της συνεχιζόμενης ύφεσης. Η μαγική εικόνα βέβαια συμπληρώνεται από
το χρέος – το οποίο ανήλθε στα 311,5 δις € (176,9% του ΑΕΠ), από 319,7
δις € (180,1% του ΑΕΠ) το 2014. Δηλαδή, μειώθηκε κατά 8,2 δις €,
παρά το ότι ο προϋπολογισμός είχε έλλειμμα 12,8 δις €, τα οποία λογικά
θα έπρεπε να προστεθούν στα 319,7 δις € – οπότε θα ανερχόταν στα 332,5
δις €.
Πρόκειται επομένως για ένα μαγικό κόλπο, αφού η ζημία μειώνει το χρέος αντί να το αυξάνει – κάτι που ασφαλώς θα επιθυμούσαν όλες οι επιχειρήσεις του πλανήτη. Εμείς πάντως κοιτάξαμε πολλές φορές την είδηση (πηγή),
για να βεβαιωθούμε πως πράγματι έτσι αποτυπώθηκε – αφού ήταν δύσκολο να
πιστέψουμε πως το μαύρο ήταν στην πραγματικότητα άσπρο!
Ήταν επίσης δύσκολο να καταλάβουμε εάν ο κ. Σόιμπλε, φανατικός φίλος και υποστηρικτής πλέον της αριστερής κυβέρνησης, μας κορόιδευε ή όχι, δηλώνοντας πως οι ελπίδες του για την Ελλάδα είναι μεγαλύτερες – αν και κράτησε τα προσχήματα, με αμφίσημες αναφορές.
Υποψιαζόμαστε βέβαια πως αυτό που επιδιώκει είναι η καθυστέρηση της εκταμίευσης της δόσης, έως ότου ολοκληρωθεί το βρετανικό δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου –
ενδεχόμενο που θα αποδειχθεί είτε εάν δεν κλείσει η αξιολόγηση
προηγουμένως, είτε εάν κλείσει μεν, αλλά δεν πληρωθεί η επόμενη δόση
(όπως άλλωστε έκανε η ίδια κυβέρνηση το Φεβρουάριο του 2015, όπου
υπέγραψε μεν τη συμφωνία με τους δανειστές, αλλά δεν πήρε καθόλου
χρήματα)
Ο πρωθυπουργός πάντως γνωρίζει πολύ καλά πως εάν δεν πάρει τη νέα δόση, θα βιώσει τον Ιούλιο τα ίδια μαρτύρια, όπως τον ίδιο μήνα του 2015,
εάν δεν αφήσει τη χώρα να χρεοκοπήσει – ενώ ίσως δεν έχει τη δυνατότητα
ούτε να φτάσει έως εκεί, όπως τουλάχιστον συμπεραίνεται από τα χρήματα
των νοσοκομείων που θέλει να κατατεθούν στην Τράπεζα της Ελλάδας, όπως
συνέβη πέρυσι, την ίδια εποχή.
Ευτυχώς βέβαια, εάν μπορεί να το πει
κανείς, ο πόλεμος στη Μέση Ανατολή έχει εγκλωβίσει μεν 50.000 μετανάστες
στην Ελλάδα, αλλά έχει αυξήσει τον τουρισμό – το μοναδικό κλάδο της
οικονομίας μας που αναπτύσσεται. Εν τούτοις, εάν διευρυνθούν οι παραβιάσεις των συνόρων μας, όπως οι πρόσφατες από τα Σκόπια, καθώς
επίσης εάν αυξηθούν ξανά οι μεταναστευτικές ροές, παράλληλα με την
περαιτέρω εξαθλίωση του πληθυσμού λόγω των νέων μέτρων, γεγονός που θα
εντείνει τις κοινωνικές αναταραχές, ίσως να επηρεαστεί και ο τουρισμός –
οπότε η εικόνα θα γινόταν πραγματικά εφιαλτική.
Οφείλουμε φυσικά να είμαστε αισιόδοξοι,
πιστεύοντας στα μαγικά που μετέτρεψαν σε πλεόνασμα το έλλειμμα, ενώ
περιόρισαν αντί να αυξήσουν το χρέος – καθώς επίσης στην καλοσύνη του κ. Σόιμπλε και όχι στην προσπάθεια του να κερδίσει απλά χρόνο χωρίς κόστος
(αφού το να επαινεί με τα λόγια την κυβέρνηση είναι προτιμότερο για τον
ίδιο, από ότι να της δανείζει νέα χρήματα). Εν τούτοις, δύσκολα θα
κοιμόμαστε ήσυχοι – γνωρίζοντας πως μπορεί μεν να καθυστερεί κανείς την
πληρωμή των χρεών του, όπως ο πατέρας του παραδείγματος μας, αλλά αυτό
δεν σημαίνει ότι εξαφανίζονται.