Οι χρηματοπιστωτικές επιθέσεις των Η.Π.Α. εναντίον της Ρωσίας και του ρουβλίου (άρθρο),
λειτουργούν ως μπούμερανγκ για τη Δύση – αφού αναγκάζουν όλες τις άλλες
χώρες του δεύτερου γεωπολιτικού και οικονομικού πόλου που σχηματίζεται
στον πλανήτη, να οχυρωθούν όσο καλύτερα μπορούν.
Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνεται από τη
χθεσινή τιμή αναφοράς του χρυσού σε γουάν, η οποία καθορίστηκε για πρώτη
φορά στο χρηματιστήριο πολυτίμων μετάλλων της Σαγκάης (SGE) – ενώ στη
συνέχεια θα ορίζεται δύο φορές την ημέρα από 18 χρηματοπιστωτικά
ιδρύματα. Ειδικότερα, από 15 κινεζικές τράπεζες, από μία βρετανική
(Standard Chartered), από μία ελβετική εμπορική εταιρεία χρυσού (MKS),
καθώς επίσης μία κοινή τράπεζα της Αυστραλίας με τη Νέα Ζηλανδία (ANZ
Bank).
Ο καθορισμός της τιμής του χρυσού από την
Κίνα φαίνεται λογικός, αφού δεν είναι μόνο ο σημαντικότερος εισαγωγέας
αλλά, επίσης, ο μεγαλύτερος παραγωγός – ενώ η κεντρική τράπεζα της χώρας
αυξάνει συνεχώς τα συναλλαγματικά της αποθέματα σε χρυσό, δημιουργώντας
την εντύπωση ότι, σχεδιάζει να υιοθετήσει τον κανόνα του χρυσού.
Το ίδιο συμβαίνει με πολλές άλλες
ασιατικές χώρες, μεταξύ των οποίων η Ρωσία, η Ινδία και το Καζακστάν, οι
οποίες θέλουν να αμυνθούν απέναντι σε ενδεχόμενες οικονομικές επιθέσεις
της Δύσης – ειδικά επειδή έχουν ληστευθεί στο παρελθόν από το ΔΝΤ,
υπενθυμίζοντας πως η Νότια Κορέα συγκέντρωνε το χρυσό από τους Πολίτες της τη δεκαετία του 1990, ακόμη και από τα χρυσά δόντια τους, για να μπορεί να εξυπηρετεί τους τοκογλύφους που είχαν στείλει εκεί το μπράβο τους (ΔΝΤ).
Περαιτέρω, είναι φανερό πως η Κίνα θέλει να ανταγωνιστεί με το νόμισμα της το δολάριο, έτσι ώστε να καταφέρει να αποδεσμευθεί στο μέλλον
– ενώ το χρηματιστήριο πολυτίμων μετάλλων της Σαγκάης λειτουργεί
ανταγωνιστικά στο Λονδίνο, το οποίο αποτελεί τη σημαντικότερη αγορά
χρυσού παγκοσμίως.
Παραμένει βέβαια η εξάρτηση της από το
δυτικό τραπεζικό σύστημα, αφού η κεντρική της τράπεζα, όπως επίσης η ΕΚΤ
και η Fed, λειτουργεί κάτω από την BIS – την κεντρική τράπεζα των
κεντρικών τραπεζών με έδρα την Ελβετία, βασικός μέτοχος της οποίας είναι
οι Rothschild, οι οποίοι ελέγχουν ολόκληρη την αγορά χρήματος.
Ως εκ τούτου το κινεζικό τραπεζικό
σύστημα είναι συνδεδεμένο με το δυτικό, με αποτέλεσμα να μπορεί να
απομονωθεί εάν η Δύση το κρίνει απαραίτητο, όπως συνέβη πρόσφατα με το
Ιράν – όπου οι Η.Π.Α., στα πλαίσια των κυρώσεων που του επιβλήθηκαν,
έβγαλαν απλά την πρίζα του από το σύστημα, καταδικάζοντας το.
Συμπερασματικά λοιπόν η Κίνα στηρίζει τις
προσπάθειες αποδέσμευσης της Ρωσίας από το δυτικό χρηματοπιστωτικό
σύστημα, μαζί με τις άλλες χώρες των BRICS, καθώς επίσης με ορισμένες
ασιατικές – γεγονός που σημαίνει ότι οι Η.Π.Α., για τις οποίες το δολάριο και το σύστημα που στηρίζεται σε αυτό είναι θέμα ζωής και θανάτου, δεν πρόκειται να μείνουν άπρακτες.
Υπολογίζεται δε πως θα προσπαθήσουν να
παραδειγματίσουν την Κίνα, καθώς επίσης όλες τις υπόλοιπες χώρες που
δοκιμάζουν να «αποσκιρτήσουν», μέσω της Ρωσίας – την οποία σχεδιάζουν να πλήξουν ανεπανόρθωτα, με όλες τους τις δυνάμεις και σε όλα τα επίπεδα.
Ο πρόεδρος Putin βέβαια το γνωρίζει, αλλά δεν φαίνεται διατεθειμένος να
συμβιβαστεί, σκύβοντας το κεφάλι – οπότε η σύγκρουση των δύο
υπερδυνάμεων φαίνεται αναπόφευκτη.
Προς στιγμή πάντως η Ρωσία υπέστη μία
ακόμη ήττα, επειδή δεν κατάφερε να πείσει τις χώρες του OPEC να μειώσουν
την παραγωγή πετρελαίου, κυρίως επειδή η Σαουδική Αραβία είναι αντίθετη, έχοντας στο στόχαστρο της το Ιράν – με αποτέλεσμα οι εκροές κεφαλαίων από τη Ρωσία να αυξηθούν ξανά (πηγή), δημιουργώντας της ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα.
Αντίθετα, η Κίνα εντείνει τον εμπορικό πόλεμο, αυξάνοντας τις εξαγωγές χάλυβα σε ύψος ρεκόρ (πηγή) – ενώ η κεντρική της τράπεζα δρομολόγησε ένα ακόμη πακέτο στήριξης του χρηματοπιστωτικού της συστήματος.
Υπενθυμίζουμε εδώ πως η Γερμανία πιέζει την ΕΕ να επιβάλλει επί πλέον δασμούς στις εισαγωγές χάλυβα από την Κίνα, από το φόβο της ότι θα χρεοκοπήσουν τα δικά της εργοστάσια.