Τόσο θόρυβος και...κονιορτός για ένα "πρώιμο" πρωταπριλιάτικο ψέμα του πρωθυπουργού; Κι αν δεν το εκλάβει κανείς, έστω ως κακόγουστη "φάρσα" του Αλέξη, τέτοια τρομερή "σύγχυση" στον καθορισμό του εννοιολογικού περιεχομένου ενός ακόμη χαρακτηριστικού γνωρίσματος της ασκούμενης πολιτικής εκ μέρους της "αριστεροδεξιόστροφης" κυβέρνησης των παχυλών λόγων και των ανύπαρκτων έργων;
Σαν έκφραση φαρσοκωμωδίας των αβέλτερων της κυβέρνησης μπορεί να εκληφθεί ο διορισμός του εκκεντρικού Βέλγου εικαστικού, χορογράφου, θεατρικού δημιουργού και συγγραφέα, όπως αυτοπροσδιορίζεται, στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου...
Αν παραγκωνίσουμε την εκδοχή του "πρώιμου" πρωταπριλιάτικου αστείου του ανερμάτιστου κυβερνητικού επιτελείου, ο Αλέξης Τσίπρας, ως η ενσάρκωση και "επιδέξιος" εκφραστής της νεοελληνικής πολιτικής βλακείας και της αμορφωσιάς, θα σκέφτηκε ότι αφού εισάγουμε παντός είδους προιόντα από το εξωτερικό, από λεμόνια Κίνας μέχρι και τσιμπιδάκια Μαδαγασκάρης, γιατί να μην εισάγουμε και...πολιτισμό;
Τι σχέση μπορεί να έχει αυτό το δίμορφο πολιτικό προσωπείο με τις ελληνικές πολιτιστικές αξίες και τον ανθρωπισμό; Είναι κάποιος ανθρωπιστής και κοινωνός του πολιτισμού της χώρας του, όταν νιώθει την αυτοδύναμη αξία του πνευματικού είναι, της εσώτερης όψης του ανθρώπου, όταν αισθάνεται και συνομολογεί την αξία του ελληνικού πολιτισμού.
Τα πολιτικά "εγκλήματα", η πολιτική αβελτηρία και βλακεία, η ιδεολογική σύγχυση και πολιτική ανικανότητα, διαπιστώνεται περιτράνως ότι δεν "εξαγνίζονται" με την αναπαλαίωση ή ανασχηματισμό του πολιτικού προσωπικού. Απλώς οι αντιλήψεις και οι βλακώδεις ιδέες της εξουσιαστικής προπαγάνδας παρουσιάζονται με νέα "προσωπεία" και συντελούν τόσο στη μεγάλη εξαπάτηση του κοινωνικού συνόλου, όσο και στη συρρίκνωση, αν όχι στον εξευτελισμό, του πολιτισμού μας και της εθνικής μας αξιοπρέπειας!..
Γιατί, αν δεν πρόκειται για εξευτελισμό της εθνικής μας αξιοπρέπειας και της μακραίωνης πολιτιστικής μας ιστορίας, η "εικόνα" του πρωθυπουργού να "χασκογελά", όπως το συνηθίζει άλλωστε, υποδεχόμενος ως "αρχοντοχωριάτης" και δαπανώντας πολύτιμο χρόνο ως ανώτερος θεσμικός παράγοντας, τον "εισαγόμενο" νέο καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ Jan Fabre, τότε για τι πρόκειται;
Και μπορεί να ανήκει στη δικαιοδοσία της Ψυχιατρικής η έκφραση της πολιτικής ανικανότητας του Αλέξη Τσίπρα και των συνοδοιπόρων του, τις συνέπειες της ωστόσο επωμίζεται ένας ολόκληρος λαός. Και δεν υφίσταται μόνο την οικονομική αφαίμαξη και τα απύθμενα ψέματα του κυβερνητικού διδύμου της "συμφοράς", αλλά υποχρεώνεται να αποδεχθεί και την αιτιολόγηση μιας κυβερνητικής συμπεριφοράς, που άπτεται της ψυχοπαθολογίας...
Ο Αλέξης Τσίπρας, ο ανεκδιήγητος υπουργός Πολιτισμού Αριστείδης Μπαλτάς, όλος αυτός ο "συρφετός" των συμπλεγματικών της πολιτικής πραγματικότητας, προσπαθούν να καθορίσουν τις συντεταγμένες της πολιτικής ζωής και τώρα απλώνουν τα βέβηλα χέρια τους στο πανάχραντο σώμα του ελληνικού πολιτισμού!..
Και ανεξάρτητα της καλλιτεχνικής υπόστασης του Jan Fabre, το βέβαιο είναι ότι στο χώρο της Επιδαύρου και του Ηρωδείου, δεν θα εκδιπλώνεται η αρχαία ελληνική τραγωδία. Θα αναπτύσσεται ένα συνονθύλευμα και ένα πλέγμα κινούμενων "πέων και αιδοίων", που αποτελούν χαρακτηριστική προτίμηση και δημιουργική έμπνευση των παραστάσεων του νέου καλλιτεχνικού διευθυντή του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου, που μετονομάζεται σε διεθνές φεστιβάλ, για να εξυπηρετήσει τις απροσδιόριστεσ προθέσεις και ανομολόγητες επιθυμίες του εν πολλοίς αμφιλεγόμενου Βέλγου καλλιτέχνη...
Μπορεί τη σύγχρονη ζωή να την επηρεάζει και να την κατευθύνει η επιστημονική σκέψη και η αναζήτηση, χωρίς όμως ιδεολογικό υπόβαθρο, ωστόσο ο ελληνικός πολιτισμός και η ελληνική φιλοσοφία
χωρίς καμία πίεση και άμεση ανάγκη, είδαν, φανέρωσαν και συζήτησαν όλες τις πλευρές της ανθρώπινης υπόστασης.
Και κατόρθωσε ο ελληνικός πολιτισμός, όπως και η φιλοσοφία, με την καθαρή τους σκέψη να βαδίσουν και να οδηγήσουν προς τη δημοκρατία και προς τις υψηλές ηθικές, πολιτιστικές και πολιτικές αξίες, που κοσμούν και εκπλήσσουν την ανθρώπινη διανόηση όλων των εποχών. Νε εξαίρεση τον Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος αδυνατεί να αντιληφθεί ότι ο ελληνικός πολιτισμός καθοδήγησε και εξύψωσε την ανθρώπινη συνείδηση στη μεγάλη ιδέα της δημιουργίας, της αρμονίας και του μέτρου, που τη συγκροτούν ψυχικές αφιερώσεις και ορμές έξω από κάθε υλική έμπνευση και υλικό υπολογισμό!..
Γιατί, Αλέξη Τσίπρα του "Τίποτα" στη χώρα του "Πουθενά" που επιδιώκεις βλακωδώς να δημιουργήσεις, ο ελληνικός πολιτισμός και η ελληνική σκέψη, δεν είναι ένα θέμα που περικλείει, όπως οι ινστρούκτορες της απαιδευσίας προσπαθούν να "εμφυτεύσουν" στους ιθαγενείς αχυρόμυαλους της αριστεράς, την περιαυτολογία της εθνικής υπερηφάνειας.
Η ελληνική σκέψη και ο ελληνικός πολιτισμός, Αλέξη Τσίπρα, αποτελούν καθήκον για την ίδια την αλήθεια. Και ακόμη περισσότερο προσφορά προς το ιδανικό, ως ύψιστη ζώσα αξία, ως "ωραιότητα", δύναμη, ανάγκη και ελευθερία ακόμη.
Και κανένας είτε ακούει στο όνομα Αλέξης, είτε κατέχει την όποια θεσμική θέση, δεν έχει το δικαίωμα να μετατρέπει την αξία του ελληνικού πολιτισμού σε αντικείμενο πολιτικού εμπαιγμού και πολιτικό παίγνιο. Και μια ολόκληρη κοινωνία ανθρώπων να μετατρέπεται σ' ένα τεράστιο "παιχνιδότοπο" της πολιτικής βλακείας και της αυθαιρεσίας...
Κανένας Τσίπρας χωρίς "τσίπα" δεν έχει δικαίωμα με την ασκούμενη πολιτική του και τις αποφάσεις του να καταντήσει τον Ελληνα "αίνιγμα" στη διασταύρωση του χρόνου: παρελθόν-παρόν-μέλλον, όπου το καθημερινό του τραγικό βίωμα τον καθιστά "σκιά" του ιστορικού και πολιτιστικού παρελθόντος, παράδειγμα προς αποφυγήν του παρόντος και ταυτισμένο με την "τέφρα" του μέλλοντος!..
Ακόμη κι αν ο Jan Fabre ήταν "πρώιμη" πρωταπριλιάτικη φάρσα του Αλέξη, ως εκφραστή της νεοελληνικής πομφόλυγας, θα ήταν αναμφίβολα κακόγουστη!..