Ελπίζει να βρεθεί συμβιβαστική λύση στο Eurogroup της 9ης Μαΐου ανάμεσα στην πρόταση του ΔΝΤ για νομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων και στην ελληνική αντιπρόταση για συμφωνία
Χειρότερο Πάσχα από το φετινό δεν θα μπορούσε να υπάρξει για τον Αλέξη Τσίπρα. Εκεί που ο πρωθυπουργός περίμενε ότι με την Ανάσταση του Κυρίου θα γιόρταζε, όπως είχε δηλώσει αυτάρεσκα στη Βουλή, και την ανάσταση της οικονομίας, τώρα τρέχει και δεν φτάνει. Μάλιστα, για πρώτη φορά ο κίνδυνος να απολέσει την εξουσία δεν είναι ενδεχόμενος, αλλά πιθανός. Η άρνηση των Ευρωπαίων να συγκληθεί έκτακτη Σύνοδος Κορυφής ήταν αναμενόμενη. Και προκαλεί έκπληξη γιατί ο πρωθυπουργός τη ζήτησε.
«Δεν γνώριζε ο Τσίπρας ότι για να υπάρξει έκτακτη Σύνοδος πρέπει προηγουμένως να έχει συνέλθει και να γνωμοδοτήσει το Eurogroup;» αναρωτιέται σημαντικός πολιτικός παράγοντας. «Αν δεν το γνώριζε δεν έχει νόημα να συζητάμε, θα πρέπει να εγκαταλείψει αυτή τη στιγμή την πρωθυπουργία», συμπληρώνει και επισημαίνει ότι «επειδή αποκλείεται να μην το γνώριζε, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το ζήτησε. Για να εισπράξει την άρνηση; Για να εκτεθεί στους άλλους Ευρωπαίους ηγέτες -αφού έκτακτη Σύνοδος Κορυφής δεν πρόκειται να γίνει- και να ταπεινωθεί στην εγχώρια κοινή γνώμη; Είναι τρέλα - η κίνησή του δεν βγάζει κανένα νόημα. Εκτός κι αν ψάχνει να βρει κάποιο άλλοθι για να κάνει εκλογές και να εγκαταλείψει την πρωθυπουργία».
Απορούν
Σημειώνουμε ότι αυτό τον προβληματισμό ο περί ου ο λόγος Ελληνας αξιωματούχος τον συζήτησε και με πρώην πρωθυπουργό ευρωπαϊκής χώρας, που σήμερα κατέχει σημαντικό πόστο στην Κομισιόν και εκ της θέσεώς του εμπλέκεται στις διαπραγματεύσεις. Την ίδια απορία, για το ακατανόητο της κίνησης του πρωθυπουργού, εκφράζουν ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η Φώφη Γεννηματά, αλλά και ο Σταύρος Θεοδωράκης. Παράγοντες της αξιωματικής αντιπολίτευσης υποστηρίζουν πάντως ότι «η λάθος κίνηση του Τσίπρα είναι αποτέλεσμα του γενικότερου εκνευρισμού και της σύγχυσης που επικρατεί το τελευταίο διάστημα στο επιτελείο του, όταν κατανόησαν ότι Γερμανία και ΔΝΤ, άρα κατ’ επέκταση και οι Αμερικάνοι, δεν είναι αντίπαλοι, αλλά βρίσκονται στην ίδια πλευρά του τραπεζιού σε ό,τι αφορά την επίλυση του ελληνικού προβλήματος».
Δεν ξέρω αν ο εκνευρισμός των συνεργατών του πρωθυπουργού και των περισσότερων υπουργών είναι αποτέλεσμα αυτής της διαπίστωσης ή επειδή το κλίμα που μεταφέρουν όλοι τους στον Τσίπρα είναι ότι το πρόσθετο πακέτο των 3,6 δισ. ευρώ δεν υπάρχει περίπτωση να ψηφιστεί από τη Βουλή. Οι αντιδράσεις των βουλευτών της συμπολίτευσης είναι μεγάλες και είναι πολλοί αυτοί που έχουν διαμηνύσει αρμοδίως ότι δεν πρόκειται να συναινέσουν στη νομοθέτηση των προληπτικών μέτρων που ζητάει το ΔΝΤ. «Με βαριά καρδιά και μόνο για να μην πέσει η κυβέρνηση θα ψηφίσουμε τα 5,6 δισ. Ούτε δεκάρα παραπάνω», λένε.
Την περίπτωση να φέρει (πραγματοποιώντας για μία ακόμη φορά κυβίστηση), λοιπόν, τα προληπτικά μέτρα για ψήφιση στη Βουλή θα πρέπει λογικά να την αποκλείσουμε. Αν το πράξει, δεν είναι ότι χάνει ο ίδιος ο πρωθυπουργός κάθε ίχνος πολιτικής αξιοπρέπειας, αλλά σημαίνει ότι έχει αποφασίσει να τον ρίξουν οι ίδιοι οι βουλευτές του. Κάτι που επίσης είναι ακατανόητο. Να πέσουν ο ίδιος και η κυβέρνησή του επειδή δεν δέχονται τον εξευτελισμό της προληπτικής νομοθέτησης μέτρων έχει νόημα. Να συναινέσει όμως στα μέτρα και να τον ρίξουν οι βουλευτές του, ως δουλικό της Λαγκάρντ, αυτό ισοδυναμεί με πολιτικό χαρακίρι. Και η γενική εντύπωση που υπάρχει είναι ότι ο πρωθυπουργός και οι συν αυτώ μόνο στους σαμουράι δεν θέλουν να μοιάσουν.
Πού ελπίζει ο Τσίπρας
Τι θα κάνει λοιπόν ο Τσίπρας; Εκλογές; Αποκλείεται. Θα είναι σαν να παραδίδει την εξουσία στον Μητσοτάκη, αφού, απ’ ό,τι έδειξε και η δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε προ ημερών στην «Αυγή», ο πρωθυπουργός υπολείπεται σημαντικά σε δημοτικότητα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ενώ σχεδόν όλα τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της έρευνας είναι σε βάρος της κυβερνήσεως.
Επιπροσθέτως, με ποιο επιχείρημα; Θα στήσει κάλπες; Ποιο θα είναι το διακύβευμα; Ψηφίστε με για να νομοθετήσω ή να μη νομοθετήσω τα 3,6 δισ.; Αστεία πράγματα. Εκτός κι αν, όπως τον κατηγορούν κάποιοι αντίπαλοί του, έχει στο μυαλό του την έξοδο από το ευρώ. Επίσης, αστεία πράγματα. Αν η στρατηγική του ήταν το Grexit, θα την ξεδίπλωνε πέρσι τον Ιούλιο με το δημοψήφισμα, όταν το «Οχι» πήρε 62%. Επομένως, το μόνο στο οποίο ελπίζει ο πρωθυπουργός είναι οι εταίροι-δανειστές της χώρας να μη θελήσουν, λόγω και του δημοψηφίσματος για το Brexit, να ρισκάρουν και την πιθανότητα ενός Grexit, αλλά να προσπαθήσουν, στο επόμενο δεκαήμερο, στο έκτακτο Eurogroup, να βρουν μια συμβιβαστική λύση ανάμεσα στην πρόταση του ΔΝΤ για νομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων 3,6 δισ. τώρα και στην ελληνική αντιπρόταση για συμφωνία μόνο στον αυτόματο μηχανισμό που θα επιβάλλει τα συμπληρωματικά μέτρα σε περίπτωση αποκλίσεων από το πρόγραμμα.
Οι πληροφορίες λένε ότι δεν αποκλείεται εκτός από τον «μηχανισμό-κόφτη», ο οποίος ούτως ή άλλως είναι αυτόματος, να προσδιοριστούν συγκεκριμένα και οι τομείς όπου θα επιβάλλονται τα συμπληρωματικά μέτρα, αν διαπιστώνεται από τη Eurostat κάθε άνοιξη ότι υπάρχουν αποκλίσεις από τα συμφωνηθέντα. Με αυτό τον τρόπο οι δανειστές θεωρούν ότι θα αποτρέψουν την κυβέρνηση σε περίπτωση αποτυχίας -την οποία ειρήσθω εν παρόδω αρκετοί, και πάντως σίγουρα το ΔΝΤ, τη θεωρούν βεβαία- να καταφύγει σε νέους φόρους αντί να κόψει, όπως αυτοί προτείνουν, δαπάνες. Την ενδιάμεση αυτή λύση λέγεται ότι μπορεί να την αποδεχθούν η Κριστίν Λαγκάρντ και ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ενώ και η κυβέρνηση θα μπορεί να ισχυρίζεται ότι δεν νομοθετεί τα μέτρα όπως ακριβώς τα θέλει το Ταμείο.
Με αυτό τον τρόπο, οι μεν δανειστές θα έχουν πάρει τις εξασφαλίσεις τους, η δε κυβέρνηση Τσίπρα θα μπορεί να επαίρεται (;) ότι δεν υπέκυψε στις αξιώσεις του ΔΝΤ, και στη συνέχεια οι βουλευτές της πλειοψηφίας δεν θα έχουν κανέναν λόγο να μην ψηφίσουν τα 5,4 δισ. και... τα διπλανά τους, όπως θα μπορούσε κάποιος παίκτης του καζίνο να βαφτίσει τα συμπληρωματικά 3,6 δισ. που θα νομοθετηθούν -ή τουλάχιστον θα επιδιωχθεί να νομοθετηθούν- με τον πλάγιο τρόπο που προαναφέραμε. Πάντως και ανεξάρτητα από την κατάληξη των διαπραγματεύσεων, το μόνο σίγουρο είναι -και αυτό ο πρωθυπουργός το ξέρει καλά και από πρώτο χέρι- ότι οι δανειστές μας αν κάνουν κάποιο σκόντο στην ψήφιση των προληπτικών μέτρων, αυτό θα είναι το τελευταίο. Αξίζει να σημειωθεί ότι μετά το δημοψήφισμα στη Βρετανία δεν πρόκειται, όπως λένε οι καλά γνωρίζοντες τις διαθέσεις των εταίρων μας, να ανεχτούν καμία πλέον ανυπακοή από την Ελλάδα.
«Το 80% των Ευρωπαίων δεν θέλουν καν να ακούν για την Ελλάδα», μας λέει διπλωματική πηγή που γνωρίζει άριστα εκ των έσω όσα συμβαίνουν στις Βρυξέλλες και αφορούν τη χώρα μας...