Η ΑΝΑΒΟΛΗ του Eurogroup της 28ης Απριλίου για την 9η Μαΐου 2016, η παράταση των διαβουλεύσεων της ελληνικής κυβέρνησης με το κουαρτέτο για την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας και το εντεινόμενο κλίμα πολιτικοοικονομικής αβεβαιότητας, επανέφεραν στο προσκήνιο της τρέχουσας επικαιρότητας το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της Ελλάδας τους επόμενους μήνες. Σε επανειλημμένες αναλύσεις μας έχουμε επισημάνει, ότι, η Ελλάδα ιδίως μετά το 1985 ήταν και εξακολουθεί να είναι μια καταχρεωμένη και ουσιαστικά χρεοκοπημένη χώρα. Η λειτουργία των Δημοσίων Οικονομικών στηριζόταν στις συνεχείς δόσεις εσωτερικών και εξωτερικών δανείων, που οι εκάστοτε κυβερνήσεις εξαναγκάζονταν να λαμβάνουν για την χρηματοδότηση των διογκούμενων κρατικών ελλειμμάτων, με αναπόφευκτη την διαχρονική άνοδο του δημοσίου χρέους. Άνευ της σύναψης νέων δανείων, δεν θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ο κρατικός μηχανισμός και το κρατικοδίαιτο σύστημα ιδιωτικής οικονομίας. Οι ασύστολες χορηγήσεις νέων εσωτερικών και εξωτερικών δανείων κρατούσαν στη ζωή τα Δημόσια Οικονομικά. Οι αριθμοί καταδεικνύουν, ότι, η μεταπολιτευτική οικονομική ιστορία της Ελλάδας ήταν άρρηκτα συνυφασμένη με την υπερδιόγκωση των κρατικών ελλειμμάτων και την ανεξέλεγκτη ανοδική πορεία του δημοσίου χρέους.
Ας φρεσκάρουμε τη μνήμη μας παραθέτοντας ορισμένα καίρια στατιστικά στοιχεία, τα οποία πιστοποιούν το οικονομικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει η χώρα μας. Με βάση τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης εκτιμάται σήμερα σε 324 δις ευρώ (€). Σύμφωνα με το «Δελτίο Μηνιαίων Στοιχείων Γενικής Κυβέρνησης» που δημοσιεύεται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ), εκτός από το χρέος της κεντρικής κυβέρνησης, υπάρχουν και οι ακόλουθες μορφές δημοσίου χρέους:1) Χρέος φορέων του ευρύτερου δημόσιου με την εγγύηση του κράτους που εκτιμάται σήμερα σε 97 δις €. 2) Ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις (οφειλές) του ελληνικού δημοσίου προς τρίτους που προσδιορίζονται σε 6 δις €. Και 3) Εκκρεμείς επιστροφές φόρων προς τρίτους ύψους ενός δις €. Συνεπώς, το δημόσιο χρέος της Ελλάδας, όπως αυτό αποτυπώνεται στο χρέος του ευρύτερου κρατικού τομέα, εκτιμάται τον Απρίλιο του 2016 σε 428 δις € (324+97+6+1=428) ή 244% του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) της ελληνικής οικονομίας. Υπόψη ότι στο χρέος των 428 δις €, δεν συνυπολογίζονται, ούτε ο βραχυπρόθεσμος δανεισμός του ελληνικού δημοσίου υπό τη μορφή εντόκων γραμματίων, ούτε το μέρος του κρατικού χρέους που έχει μεταφερθεί στο μέλλον μέσω της σύναψης swaps (συμφωνίες ανταλλαγής).
Ωστόσο τα χρέη της ελληνικής κοινωνίας δεν έχουν τελειωμό. Τα “κόκκινα δάνεια”, δηλαδή τα δάνεια που τα νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις δεν δύνανται να εξυπηρετήσουν στις εγχώριες τράπεζες, υπολογίζονται σήμερα σε 110 δις €. Εκτός των 110 δις κόκκινων δανείων, υπάρχει το χρέος των 90 δις € που αφορά ανεξόφλητες οφειλές νοικοκυριών και επιχειρήσεων προς τις εφορίες, καθώς επίσης και η οφειλή των 12 δις € που σχετίζεται με ανεξόφλητες εισφορές φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων προς το ΙΚΑ και άλλους κοινωνικοασφαλιστικούς φορείς. Στην ανωτέρω αλυσίδα χρεών, θα πρέπει να προστεθεί και το χρέος των εγχώριων ελληνικών τραπεζών της τάξης των 70 δις € προς διαφόρους ξένους πιστωτές, ποσό που αθροίζεται στο εξωτερικό χρέος της Ελλάδας. Κατ’ αυτό τον τρόπο, το συνολικό εθνικό χρέος, δηλαδή τα χρέη του ελληνικού κράτους, των τραπεζών, των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων, εκτιμάται τον Απρίλιο του 2016 σε 710 δις € (428+110+90+12+70=710) ή 405% του ΑΕΠ της χώρας. Σε συνθήκες παρατεταμένης οικονομικής κρίσης τα χρέη αυτά όχι μόνο δεν δύνανται να εξυπηρετηθούν, αλλά θα συνεχίσουν να αυξάνονται με αχαλίνωτους ρυθμούς. Ποιος αμφιβάλλει ότι η Ελλάδα των μνημονίων δεν θεωρείται μια καταχρεωμένη και ταυτόχρονα χρεοκοπημένη χώρα; Δυστυχώς, πνιγήκαμε στα χρέη και αν η χώρα δεν εισέλθει σε φάση ταχύρυθμης αναπτυξιακής διαδικασίας, ουδείς δύναται να προβλέψει τι θα μας ξημερώσει αύριο.