Σχετικά με το σκάνδαλο για συγκάλυψη σεξουαλικής παρενόχλησης
ΕΛΙΖΑ ΣΥΝΑΔΙΝΟΥ
ΕΛΙΖΑ ΣΥΝΑΔΙΝΟΥ
Οι ώρες περνούν και διάψευση δεν έρχεται από το Μέγαρο Μαξίμου αναφορικά με το δημοσίευμα που θέλει τον πρωθυπουργό να εμπλέκεται, ουσιαστικά, σε απόπειρα συγκάλυψης σειράς περιστατικών σεξουαλικής παρενόχλησης με πρωταγωνιστή τον τέως πρέσβη της Βενεζουέλας.
Ο πρωθυπουργός φέρεται να ζήτησε το ζήτημα να λυθεί σε χαμηλούς τόνους, καθώς φοβήθηκε ότι η δημοσιοποίηση του ζητήματος θα «έβλαπτε την Αριστερά σε Ελλάδα και Βενεζουέλα».
Το μόνο σχόλιο επί του θέματος μέχρι ώρας ήρθε από ανεπίσημη πηγή και κάνει λόγο για «ενορχήστρωση ξεφτίλας και κιτρινισμού», χωρίς να διαψεύδει όμως το περιεχόμενο της επιστολής Τσίπρα.
Τρεις σημαντικές απορίες γεννιούνται:
1.Κατά τη γνώμη του κυρίου Τσίπρα, είναι ένδειξη «πολιτικής ωριμότητας» να «μην λαμβάνουν μέτρα», και να αποσιωπούν οι γυναίκες-θύματα την σεξουαλική παρενόχληση την οποία υπέστησαν, στο όνομα οποιουδήποτε ανώτερου σκοπού;
2.Τι σχέση έχει η σεξουαλική παρενόχληση με την Αριστερά; Πως ακριβώς πλήττεται η υπόληψη ενός ολόκληρου κινήματος, από τη μεμονωμένη περίπτωση ενός ανθρώπου που φέρεται να καταχράστηκε την εξουσία του για να παρενοχλήσει σεξουαλικά υπαλλήλους της πρεσβείας;
3. Αν ο κύριος Τσίπρας, ήδη από την περίοδο που δεν είχε ακόμα αναλάβει τα καθήκοντα του πρωθυπουργού, ένιωθε την ανάγκη να συγκαλύπτει τέτοιου είδους σκάνδαλα, που φαινομενικά ουδεμία άμεση σχέση έχουν με τον ίδιο και το κόμμα του, τι άλλα σκάνδαλα θα νιώσει ότι πρέπει να συγκαλυφθούν, στο μέλλον; Ποια άλλα ζητήματα αξίζει να αποσιωπηθούν στο όνομα της Αριστεράς, όπως την έχει στο μυαλό του ο Πρωθυπουργός;
Και τέλος πάντων, αν δεν ισχύουν όλα τα παραπάνω, γιατί δεν διαψεύδει ο Πρωθυπουργός τα όσα φέρεται να είπε στον Νικολά Μαδούρο;