ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
Το φινάλε του Κυπριακού, όπως διαγράφεται, θα γίνει μέσα στο 2016.
Η κυπριακή και η ελληνική κυβέρνηση, μαζί δηλαδή δεξιά και αριστερά, αποδέχονται το τουρκικής εμπνεύσεως σχέδιο συνομοσπονδίας και σπεύδουν να το υπογράψουν. Πρόκειται για το ίδιο σχέδιο Ανάν, που απέρριψε ο κυπριακός λαός και που είχε αποδεχθεί με τρόπο μαχητικό ο τότε Συνασπισμός, εξυπηρετώντας - αντικειμενικά- τα αμερικανικά και τουρκικά συμφέροντα, σε όλη τους την έκταση.
Το σημερινό σχέδιο - όπως και το σχέδιο Ανάν - παραδίδει το 80% των ελλήνων της Κύπρου στο 20% τον τούρκων και μετατρέπει ένα ζήτημα απελευθέρωσης του νησιού, σε ζήτημα, δήθεν, επανένωσης.
Η δήθεν Επανένωση
Το κόλπο της νέας ορολογίας είναι η μετατροπή ενός στόχου που έχει σαφές πολιτικό περιεχόμενο και εδράζεται πάνω στην πραγματική κατάσταση σε ένα στόχο ουδέτερο, που περιγράφει μια διαδικασία και όχι μια πολιτική θέση.
Τι σημαίνει επανένωση; Τίποτα απολύτως. Είναι μια λέξη κενή περιεχομένου. Διότι το ζήτημα δεν είναι η επανένωση γενικώς, αλλά το πολιτικό της περιεχόμενο. Εάν η επανένωση παρακάμπτει το πραγματικό γεγονός της παράνομης κατοχής του νησιού και τα τετελεσμένα που δημιούργησε η εισβολή, εάν παρακάμπτει την υπαγωγή της Βόρειας Κύπρου στην Τουρκία και τον βίαιο εποικισμό και εάν δημιουργεί τουρκικό κράτος στο νησί, τότε δεν έχουμε επανένωση, έχουμε είτε διχοτόμηση είτε ένωση της Κύπρου με την Τουρκία!
Στόχος λοιπόν δεν είναι η επανένωση αλλά η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και η δημιουργια μιας διζωνικής ομοσπονδίας, όπως ακριβώς προβλέπουν και τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ. Εκεί πρέπει να παραμείνει η Κύπρος, να απορρίψει το παρόν σχέδιο και να απαιτήσει διζωνική ομοσπονδία. Δεν έχει κανένα λόγο να υποχωρήσει.
Βεβαίως, υπάρχει το γεγονός ότι η Κύπρος μπήκε σε μνημόνιο και ουσιαστικά έχει παραδώσει την κρατική της κυριαρχία. Παρότι δήθεν βγήκε από το μνημόνιο- στο οποίο δεν έπρεπε καν να μπει – εν τούτοις, συμμετέχοντας σε μια Ένωση που καταργεί κάθε κυριαρχία από τα μικρά περιφερειακά κράτη, έχει χάσει τις περισσότερες δυνατότητες άσκησης εθνικής εξωτερικής πολιτικής. Η πολιτική της τάξη δεν υφίσταται, έχει μετατραπεί σε ιμάντα μεταβίβασης εντολών από τις Βρυξέλλες. Δυστυχώς αυτή είναι η πραγματικότητα.
Επομένως, η πολιτική τάξη στην Κύπρο, ΔΗΣΙ και ΑΚΕΛ συναινούν στην δήθεν επανένωση, παραδίδοντας το νησί στην Τουρκία, υπακούοντας στις εντολές που έρχονται από Ουάσιγκτον και Βρυξέλλες. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία επ' αυτού.
Το νέο καθεστώς, όπως περιγράφεται από το σχέδιο, είναι πανομοιότυπο με εκείνο του ΑΝΑΝ. Καμιά απόφαση δεν θα μπορεί να παρθεί χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της Τουρκίας. Και επειδή η Ελλάδα βρίσκεται επίσης σε κατάσταση αποικιακής εξάρτησης και δεν είναι πια κυρίαρχο κράτος- όπως είναι η Τουρκία- τότε δεν θα είναι σε θέση να ελέγξει την υπαγωγή της νέας κυπριακής οντότητας στην Τουρκία. Η Ελλάδα δεν είναι σε θέση να ανοίξει τη σιδηροδρομική γραμμή της Ειδομένης, θα αντισταθεί στους τούρκους στην Κύπρο;
Δημοψήφισμα
Τι απομένει; Μόνον ο κυπριακός λαός. Όπως ύψωσε το ανάστημά του και απέρριψε το σχέδιο Ανάν, έτσι να κάνει και τώρα. Για να μην μετατρέψει οικειοθελώς το κράτος του σε τουρκική κοινότητα.