Η είδηση που πέρασε σχετικά στα ψιλά προέρχεται από την Κύπρο. Η κυβέρνηση ανακοίνωσε ότι καταργεί την έκτακτη εισφορά που είχε επιβληθεί σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα το 2011 προκειμένου να αντιμετωπιστεί η σφοδρή οικονομική κρίση.
Να θυμίσουμε ότι η Κύπρος πρόσφατα βγήκε από το μνημόνιο οριστικά, οι τροικανοί δεν σουλατσάρουν πλέον στο νησί, δεν είναι υπό στενή επιτήρηση η οικονομία, δεν επιβάλλεται από τις Βρυξέλλες ο προϋπολογισμός, δεν υπάρχουν πλέον capital controls.
Μα καλά. Τί έχουν οι «κουμπάροι» που δεν έχουμε εμείς οι οποίοι απομείναμε οι μόνοι σε μνημόνια και οι μόνοι μαζί με την Ζιμπάμπουε στα capital controls; Τί έχουν οι Κύπριοι αδερφοί μας που εμείς δεν έχουμε και γι' αυτό αντί να καταργούμε φόρους βάζουμε νέους;
Η απάντηση στο ερώτημα είναι πολλαπλή καθώς δεν έχουμε πολλά πράγματα και ως πολιτικό σύστημα και ως λαός. Τις διαχρονικές ευθύνες των πολιτών δεν είναι ανάγκη να τις αναλύσουμε. Ο κάθε Έλληνας έχει το μερίδιο που του αναλογεί για την κατάντια της χώρας.
Αυτό που έχουμε εμείς ως χώρα και δεν θα αποκτήσουν ποτέ οι Κύπριοι είναι... η κυβέρνησή μας. Στην Κύπρο δεν έχουν ούτε Τσίπρα, ούτε Τσακαλώτο, ούτε Κατρούγκαλο, ούτε Σταθάκη. Πολλώ δε μάλλον δεν έχουν ούτε Βαρουφάκη που τον κοίταζε ο υπουργός Οικονομικών της Κύπρου Γεωργιάδης σαν... «ούφο» όταν μίλαγε στα Eurogroup. Δεν έχουμε όλους αυτούς που πισωγύρισαν την οικονομία και τώρα τρέχουμε να προλάβουμε τα χειρότερα.
Να θυμίσουμε ότι την περίοδο 2013-2014 η κυβέρνηση είχε μειώσει τον ΕΝΦΙΑ. Ότι είχε προχωρήσει σε γενναία μείωση του ΦΠΑ; Ότι είχε μειώσει τη φορολόγηση των επιχειρήσεων; Δειλά – δειλά είχαν αρχίσει να μειώνονται τα πολλά βάρη στους πολίτες και τις εταιρείες. Όχι, δεν είχε αλλάξει η Ελλάδα αλλά άρχιζε να αλλάζει.
Όμως, στην Κύπρο δεν υπήρχαν πολιτικές δυνάμεις που υπόσχονταν τα πάντα και πολίτες που έτρωγαν αμάσητο σανό. Δεν υπήρχαν αγανακτισμένοι και μπαχαλάκηδες που έκαιγαν τη Λευκωσία. Υπήρχαν πολίτες που έβαλαν το κεφάλι κάτω και δούλεψαν σκληρά και πολιτικοί που αν και δεν τους άρεσε το μνημόνιο το τήρησαν πιστά, μέχρι τελευταίας κεραίας γιατί πίστευαν ότι είναι ένας οδικός χάρτης εξόδου από την κρίση.
Στην Ελλάδα υπήρχαν οι Καμμένοι, οι Τσίπρες, οι Κατρούγκαλοι και οι λοιπές.... θεατρικές ομάδες που υπόσχονταν τα πάντα. Και 13η σύνταξη, και αυξήσεις μισθών, και χιλιάδες προσλήψεις αλλά ταυτόχρονα και καμιά ιδιωτικοποίηση, κανέναν φόρο, καμιά άλλη επιβάρυνση. Αλλά και σκίσιμο των μνημονίων, και «άει στον αγύριστο Μέρκελ» και «ουάου Ντάισελμπλουμ».
Τα είχαμε όλα αυτά εμείς οι περήφανοι Έλληνες που δεν σηκώνουμε ζυγό ξένο και κάνουμε πάντα ότι μας γουστάρει ή ότι μας λέει το πολιτικό σύστημα να κάνουμε.
Όμως, στην Κύπρο που βγήκε από το μνημόνιο μειώνουν φόρους αλλά η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αυξάνει και συνεχώς επιβαρύνει τους πάντες. Κι όλοι εμείς παρακολουθούμε τα «κουμπαράκια» να μην έχουν οικονομική υποδούλωση. Γιατί; Είναι πιο έξυπνοι; Όχι, αλλά είναι μεθοδικοί, ξέρουν τι θέλουν και έχουν αυτογνωσία. Το κυριότερο; Δεν έχουν τους εθνολαϊκιστές του ΣΥΡΙΖΑ και των ψεκασμένων να πουλάνε φούμαρα.