Δεν γνωρίζω σε ποια σχολή του μαρξισμού βρίσκονται οι ρίζες της παιδείας του κ. Γ. Κυρίτση, πάντως φαίνεται πως έχει βασικές ελλείψεις. Και αυτό τον εξωθεί να συγγράφει λόγο που βρίσκεται μακράν της πραγματικότητας. Φαντασιώνεται πως ο ΣΥΡΙΖΑ διεξάγει έναν ταξικό αγώνα, εξ αιτίας του οποίου πανικόβλητα τα αστικά συγκροτήματα τύπου αδυνατούν να κατανοήσουν την νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται.
Προφανώς ο κ. Γ. Κυρίτσης θεωρεί ταξική πάλη την αντιμετώπιση των μεταλλωρύχων από τον κ. Σκουρλέτη. Βέβαια το ζητούμενο σε αυτήν την πάλη είναι να δούμε ποιος είναι ο ισχυρός και ποιος ο αδύναμος. Ποιος ο προλετάριος και ποιος ο μεγαλοαστός. Ας μην το ψάξει ο κ. Γ. Κυρίτσης παραπέρα το θέμα, θα διαψευστεί το ιδεολογικό του σχήμα και θα απογοητευτεί και ο ίδιος.
Όπως ασφαλώς ταξικό αγώνα διεξάγει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν επιβάλλει την έμμεση φορολογία στα τσιγάρα, στις μπύρες, στον καφέ κλπ, που αποτελούν ως γνωστόν τις καταναλωτικές συνήθειες της μεγαλομπουρζουαζίας. Τους ρήμαξε τους κατοίκους των βορείων προαστίων η συγκυβέρνηση.
Βέβαια, σημασία τόσο δεν έχει τι γίνεται στην πραγματικότητα, αλλά το πώς την προσλαμβάνει το υποκείμενο, ατομικό ή συλλογικό, ώστε στην συνέχεια να κάνει την πολιτική του εκτίμηση. Ως γνωστόν είναι ίδιον των μαρξιστών η υπαγωγή του πραγματικού κόσμου στον κόσμο των επιθυμιών τους και των παραστάσεων τους.Να υπενθυμίσω στον αναγνώστη την, επί 100 χρόνια αναμενόμενη από μέρα σε μέρα, κατάρρευση του ετοιμοθάνατου καπιταλισμού.Το τι έγινε τελικά, όλοι το γνωρίζουμε.
Όλη αυτή η κατάσταση οδηγεί τους μαρξιστές να εκφέρουν λόγο παραληρηματικό, που ένας άνθρωπος με στοιχειωδώς «σώας τας φρένας του» να διερωτάται για το είδος της ασθένειας τους. Και η κατάσταση επιδεινώνεται όσο η θεώρηση της πραγματικότητας διαρκώς αποκλίνει από την ίδια την πραγματικότητα.
Προς επίρρωση των παραπάνω, καταφεύγω στην τελευταία παράγραφο του πολύ ενδιαφέροντος άρθρου του κ. Γ. Κυρίτση, όπου ισχυρίζεται πως ο στόχος της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι να φορτώσει όσο πιο πολλά βάρη μπορεί στους «Μένουμε Ευρώπη». Παραβλέπω το πολύ συγκεκριμένο ερώτημα και πώς θα τους ανακαλύψει, και μπαίνω στην ουσία της μαρξιστικής σκέψης του αρθρογράφου. Αφού οι «Μένουμε Ευρώπη» ήταν αντίπαλοι μας κι εμείς εξ ορισμού εκφράζουμε τα συμφέροντα των αδύναμων, συνεπάγεται πως αυτοί εκφράζουν τα συμφέροντα των ισχυρών. Άρα, βαράτε τους. Το αρχικό ερώτημα παραμένει: και πως θα τους βρεις για να τους βαρέσεις;
Και τι γίνεται σύντροφε Κυρίτση με το κόμμα σου που εν μια νυκτί εγκατέλειψε τους υποστηρικτές του ΟΧΙ και προσχώρησε στους «Μένουμε Ευρώπη»; Συντάχτηκε με τους ισχυρούς; Αν κρίνω από τα μέτρα που παίρνει εναντίον των φουκαράδων, έτσι φαίνεται σύντροφε Κυρίτση. Και ο ταξικός αγώνας; Δεν βλέπω κανέναν πατρίκιο σε θλίψη, όπως υποστηρίζεις. Τους μόνους που βλέπω σε θλίψη είναι τους απολυμένους της «Ηλεκτρονικής» και των επιχειρήσεων που έκλεισαν λόγω των capital controls, που η δική σου η κυβέρνηση επέβαλε. Και εκείνο που έμαθα ήταν, ότι ο αρχηγός σου έψηνε τον καφέ σε γνωστό μηντιάρχη υπό το άγρυπνο βλέμμα μιας γάτας.
Σύντροφε, έχεις σοβαρές ελλείψεις στον μαρξισμό. Κι εσύ φαίνεται θα πήρες πτυχίο- μαϊμού. Άλλη φορά όταν προσπαθείς να κάνεις μαρξιστική ανάλυση να ρωτάς τον A. Μπαλτά. Αυτός ξέρει από μαρξισμό.
liberal.gr