Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου
Πιο επίκαιρη από ποτέ, σε σχέση με την κατάσταση που επιθυμεί η κυβέρνηση και οι εταίροι να επικρατήσει στη χώρα, είναι η ρήση του αειμνήστου Γεωργίου Παπανδρέου. Ο οποίος το 1963 είχε πει το περίφημο "ευημερούν οι αριθμοί, αλλά πένονται οι πολίτες". Ε, αυτό ακριβώς επιφυλάσσει για την Ελλάδα η νέα συμφωνία και οι στόχοι της.
Γιατί όσο και αν επιχειρηθεί από την κυβέρνηση να περάσει επικοινωνιακά η αίσθηση ότι οδεύουμε σε ένα... αριστερό success story, η πραγματικότητα θα είναι εντελώς διαφορετική. Ναι μπορεί να δούμε το Χρηματιστήριο να ανεβαίνει, ναι μπορεί να δούμε υποχώρηση του spread των ομολόγων, ναι μπορεί να εμφανίσει η χώρα πρωτογενές πλεόνασμα, ναι μπορεί να εμφανιστεί στατιστικά ότι μειώνεται κατά τι η ανεργία ή ό,τι μπαίνει η χώρα σε οριακή ανάπτυξη. Όλα αυτά όμως θα συνθέτουν μία μαγική εικόνα. Πώς για παράδειγμα να μη μειωθεί η ανεργία όταν κατά δεκάδες χιλιάδες οι νέοι φεύγουν στο εξωτερικό; Ή πώς να μην υπάρχει πλεόνασμα όταν έχουν συρρικνωθεί δραματικά οι δημόσιες επενδύσεις και το ίδιο το κράτος χρωστάει... της Μιχαλούς; Και άλλα πολλά.
Η σκληρή αλήθεια θα είναι ότι η χώρα θα βιώνει ακόμα μεγαλύτερη ανέχεια, οι πολίτες θα αδυνατούν ακόμα περισσότερο να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, η κοινωνία θα φτωχοποιηθεί, ενώ δεν υπάρχει περίπτωση να ανακοπεί ο ρυθμός εμφάνισης νέων λουκέτων στην αγορά ή της μετανάστευσης επιχειρήσεων. Και βέβαια η χώρα θα συνεχίσει να χάνει το καλύτερο δυναμικό της και τα καλύτερα μυαλά που θα συνεχίσουν να φεύγουν στο εξωτερικό.
Και το χειρότερο είναι ότι με την φορολαίλαπα και τις δυσβάσταχτες ασφαλιστικές εισφορές, δεν θα είναι δυνατό να παραχθεί πλούτος, αφού ακόμα και οι πλέον... παραγωγικοί ή... προνομιούχοι, θα καταντήσουν να δουλεύουν μόνο και μόνο για α πληρώνουν εφορία, χαράτσια κλπ. Και είναι αυτονόητο ότι αυτές οι συνθήκες συνιστούν κίνητρα για φοροαποφυγή.
Το τίμημα για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων που δέχεται η σημερινή κυβέρνηση θα είναι αρκετά βαρύ. Και μακροπρόθεσμα, ακόμη και αν πολύ πρόσκαιρα εμφανιστεί ένα "παράθυρο" αντίδρασης των αγορών που θα επιτρέψει στην κυβέρνηση να ομιλήσει για θετική επίδραση και για επιτυχία, η πορεία θα είναι προδιαγεγραμμένη. Με τον τρόπο που επιχειρεί ο κ. Τσίπρας να κάνει τους αριθμούς να... ευημερήσουν, είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα σπρώξει τους πολίτες και την κοινωνικά, πιο βαθιά στην φτώχεια και την ανέχεια.
Και αυτό το αντιλαμβάνεται πολύ καλά το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, άσχετα αν έχει τους δικούς του λόγους που υπαγορεύουν τη διαφοροποίησή του. Στην ουσία είναι σωστά τα όσα υποστηρίζει για το αδιέξοδο του προγράμματος, για το Χρέος, για τη νέα αδυναμία που πιθανώς θα εμφανίσουν οι τράπεζες αν παραμείνει αυτή η πολιτική. Αλήθεια, πιστεύετε ότι οι τραπεζίτες δεν ανησυχούν για την αδυναμία των πολιτών να ανταποκριθούν σε πληρωμές υποχρεώσεων προς αυτές λόγω της αβάσταχτης φορολογίας που θα συρρικνώνει τα εισοδήματά τους; Και όχι μόνο λόγω των άμεσων φόρων, αλλά και των εξοντωτικών έμμεσων φόρων. Η εκπλήρωση των στόχων που θέτει η συμφωνία του κ. Τσίπρα δεν αφήνει περιθώρια για ευημερία της κοινωνίας.