Του Ξενή Χ. Ξενοφώντος
Για άλλη μια φορά μέσα στην τελευταία εξαετία, η Ελλάδα βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Τα κρατικά ταμεία έχουν στερέψει, η πολύμηνη διαπραγμάτευση με τους δανειστές έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο και το αύριο προδιαγράφεται σκοτεινό.
Η οικονομική κατάσταση στη χώρα καταγράφεται ως δραματική, με την κυβέρνηση να αναζητά πόρους στα αποθεματικά των δημόσιων φορέων για να καλυφθούν βασικές υποχρεώσεις του Δημοσίου, όπως η καταβολή μισθών και συντάξεων. Ήδη ο Πρωθυπουργός έχει ζητήσει έκτακτη σύνοδο κορυφής της Ευρωζώνης για επείγουσα εξέταση του ελληνικού ζητήματος, το οποίο αν δεν επιλυθεί ορθά, θα θέσει ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα σε περιπέτειες.
Όλοι γνωρίζουν -άλλωστε οι ίδιοι οι Θεσμοί το αναγνωρίζουν- ότι στην ελληνική ασθένεια δόθηκε λάθος φαρμακευτική συνταγή από το 2011 και εντεύθεν. Συνεπώς η παροχή ασπιρίνης σε τακτά χρονικά διαστήματα ανακουφίζει τον πόνο αλλά σε καμία περίπτωση δεν λύνει το πρόβλημα.
Αναμφισβήτητα, για την κατάντια της χώρας, τεράστια ευθύνη φέρουν οι πολιτικές ηγεσίες που κυβέρνησαν τις τελευταίες δεκαετίες με πρώτες τις άθλιες διακυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Πέραν τούτου όμως, οι Ευρωπαίοι με πρώτους τους Γερμανούς έπαιξαν τρισάθλια παιγνίδια εναντίον της χώρας την οποία χρησιμοποίησαν σαν πειραματόζωο σπρώχνοντάς την στον κρημνό. Παρόμοιο πείραμα με άλλλες μεθοδεύσεις και στόχους έκαναν και με την περίπτωση της Κύπρου την οποίαν κούρεψαν εν ψυχρώ εν μια νυχτί σύροντας το νησί σε πρωτοφανείς περιπέτειες και χιλιάδες νοικοκυριά στην απόγνωση.
Αυτή την ώρα που η Ελλάδα ξύνει τις αιμάσσουσες πληγές της, η Ευρώπη καλείται να αναλάβει τις ευθύνες της, όχι μόνον έναντι του ελληνικού λαού αλλά και έναντι του μέλλοντος του συνόλου των Ευρωπαίων πολιτών το οποίο προδιαγράφεται δυσοίωνο. Η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται προ σοβαρών κινδύνων, λόγω του Μεταναστευτικού, του Τρομοκρατικού αλλά και της αδιέξοδης πολιτικής που ακολουθείται. Του λόγου το αληθές προκρίνει και η πρόσφατη δήλωση του προέδρου του Ευρωπαικού Κοινοβουλίου κ. Σουλτς και άλλων αξιωματούχων και της πολιτικής και επιστημονικής κοινότητας ότι το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κινδυνεύει με κατάρρευση.
Μέσα σ’ αυτό το σκηνικό και με δεδομένες τις κραυγαλέες αδυναμίες των ευρωπαϊκών δομών, ήρθε ή ώρα η Ευρώπη να χαράξει μια νέα πορεία σε όλα τα θεσμικά επίπεδα με σκοπό την ανασυγκρότησή της ώστε να παύσει να είναι έρμαιο των πολυεθνικών και των γερακιών της κερδοσκοπίας. Με αφορμή την κορυφούμενη ελληνική κρίση η οποία τείνει να τινάξει στον αέρα την ετοιμόρροπη Ευρώπη, προβάλλει ως επιτακτική ανάγκη η δημιουργία μιας νέας Ευρώπης, της κοινωνίας των πολιτών και των λαών με πρωταρχικό ιδανικό την αλληλεγγύη και την ευημερία όλων. Ιδιαίτερα τώρα, που ο εφιάλτης του Τζιχάντ βρίσκεται εντός των πυλών, σήμανε η ώρα της οικοδόμησης μιας Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας με κοινή εξωτερική πολιτική και κοινή πολιτική άμυνας και ασφάλειας που να διασφαλίζει τη διαφάνεια στα οικονομικά, την αλληλεγγύη μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών, την κοινωνική δικαιοσύνη και την ισχυροποίηση του κράτους πρόνοιας. Η σημερινή Ευρώπη απογοητεύει ολοένα και περισσότερο τους πολίτες της και αν αφεθεί στη μοίρα της, η κατάρρευση δεν θα αργήσει. Η θωράκιση των ευρωπαϊκών θεμελίων μπορεί κάλλιστα να ξεκινήσει τώρα με την επίλυση του ελληνικού οικονομικού ζητήματος το οποίο πρωτίστως είναι ευρωπαϊκό. Με άλλα λόγια, η ανάσταση της Ευρώπης μπορεί να αναδυθεί μέσα από τον γολγοθά της Ελλάδας.