Την έριξε πάλι τη βόμβα του ο Γιαν(ν)ης Βαρουφάκης. Κατά εντολή Τσίπρα, λέει απειλούσε τους Ευρωπαίους με αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ, ενώ "εκβίαζε" και τον επικεφαλής της ΕΚΤ κ. Ντράγκι με κούρεμα ομολόγων. Δε νομίζω ότι λέει ψέμματα ο κ. Βαρουφάκης. Και επιβεβαιώνει την αμετροέπεια της ελληνικής διαπραγματευτικής τακτικής, όπως αυτή εκφράστηκε από την κυβέρνηση Τσίπρα.
Η νέα παρέμβαση Βαρουφάκη, ανεξάρτητα από τις προσωπικές επιδιώξεις και σκοπιμότητες του πρώην υπουργού, έρχεται να αναδείξει την αναγκαιότητα να ερευνηθούν σε βάθος όσα συνέβησαν εκείνη την περίοδο. Τα οποία οδήγησαν την κοινωνία σε περαιτέρω εξαθλίωση και απομόνωσαν την Ελλάδα από τους εταίρους της καθιστώντας την έναν επικίνδυνο και αναξιόπιστο συνομιλητή.
Και σε αυτή τη στρατηγική οφείλεται η σκληρή στάση των δανειστών ως προς τη συμφωνία που επέβαλαν στον Έλληνα πρωθυπουργό πέρυσι το καλοκαίρι. Και που συνεχίστηκε μέχρι τώρα, καθώς διαπίστωσαν ότι συστηματικά εφαρμοζόταν πολιτική χρονοκαθυστέρησης στην υλοποίηση των συμφωνηθέντων. Τα οποία δεσμεύεται και πάλι τώρα ότι θα εφαρμόσει μαζί με τα ακόμη σκληρότερα μέτρα που εκ νέου επιβλήθηκαν...
Η υπόθεση του grexit δεν είναι ούτε ασήμαντη, ούτε αθώα. Ακόμα και η παράμετρος που θέτει ο κ. Βαρουφάκης περί... "αδειάσματός" του από τον κ. Δραγασάκη, είναι υπαρκτή. Και έρχεται να δώσει τεκμήριο αλήθειας στα όσα υποστηρίζει. Γιατί πράγματι ο κ. Δραγασάκης ήταν από τους μάλλον ελάχιστους στον ΣΥΡΙΖΑ πού ούτε να ακούσει δεν ήθελε το ενδεχόμενο εξόδου της χώρας από το ευρώ. Και δεν διατηρούσε μάλιστα - και ακόμα έτσι είναι...- ιδιαίτερα καλές σχέσεις με το περιβάλλον του Μαξίμου.
Ηταν όμως διαπραγματευτική τακτική; Ή μήπως και πραγματικός στόχος πέρυσι την άνοιξη το grexit; Άσχετα αν άλλαξε γραμμή την ύστατη ώρα ο κ. Τσίπρας υπό τον φόβο της πλήρους διάλυσης μετά και το κλείσιμο των τραπεζών. Γιατί το γεγονός είναι ότι φτάσαμε πολύ κοντά σε αυτό. Η ομολογία του κ. Σόιμπλε περί διαφωνίας του με την καγκελάριο Μέρκελ γύρω από την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, δείχνει πόσο αληθινός υπήρξε ο κίνδυνος.
Δεν είναι ξεκάθαρο για ποιο λόγο ο κ. Βαρουφάκης επέλεξε να ξαναεκθέσει τον κ. Τσίπρα για την υπόθεση αυτή στο συγκεκριμένο timing. Είναι ωστόσο ξεκάθαρο ότι μέσα από την παρέμβαση αυτή που βεβαίως στοχεύει ευθέως και στην ανάδειξη της ευθύνης του κ. Τσίπρα και στον εξωραϊσμό του δικού του ρόλου, πλήττεται ενδεχομένως η αξιοπιστία και της νέας συμφωνίας, μέσα από το "κάρφωμα" των εντολών του πρωθυπουργού προς τον υπουργό του. Ακόμη και αν αυτό δεν επηρεάσει άμεσα, είναι δεδομένο ότι θα καταγραφεί ως ένα αδιάκοπο καμπανάκι κινδύνου από την πλευρά των "θεσμών" σε σχέση με τις πραγματικές προθέσεις του σημερινού συνομιλητή τους. Και δεν πρέπει να λησμονούμε ότι η χώρα πάσχει στο θέμα της αξιοπιστίας και της εμπιστοσύνης.
Βεβαίως όλα αυτά δεν ενισχύουν -όπως ίσως νομίζει- το προφίλ του ίδιου του κ. Βαρουφάκη. Του οποίου ο ρόλος στην όλη υπόθεση της διαπραγμάτευσης και οι πραγματικές επιδιώξεις όπως και τα κίνητρά του, παραμένουν ομιχλώδη. Βεβαίως ο κ. Βαρουφάκης είναι όπως έχουμε δει μία ιδιαίτερη αν όχι ιδιόμορφη προσωπικότητα. Με συγκεκριμένες θεωρίες και εμμονές. Σε σημείο που να δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά για την διαύγεια αρκετών σκέψεων και δράσεών του. Βεβαίως, αυτό δεν ακυρώνει την ορθότητα αρκετών αποκαλύψεών του. Άλλωστε όπως λέει και ο λαός, από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια. Και προφανώς ο κ. Βαρουφάκης είναι... αρκετά μικρός ακόμα...