Η κριτική εναντίον της πολιτικής των χαμηλών επιτοκίων και της ποσοτικής διευκόλυνσης της ΕΚΤ προέρχεται κυρίως από τους Γερμανούς. Η αιτία είναι βέβαια απλούστατη: η Γερμανία είναι ένας λαός αποταμιευτών, ο οποίος προτιμάει να έχει τα χρήματα του σε καταθέσεις, αντί σε ακίνητα ή μετοχές.
Όπως συμπεραίνεται από το γράφημα, σχεδόν το 50% των γερμανικών νοικοκυριών έχει τις αποταμιεύσεις του σε συντάξεις ή σε ασφάλειες (κόκκινες στήλες) – ενώ μόνο οι Ολλανδοί τους ξεπερνούν. Αντίθετα, οι χώρες του νότου προτιμούν τα ακίνητα (μπλε στήλες), τα οποία ευνοούνται από την πολιτική της ΕΚΤ.
Όταν λοιπόν λόγω των αρνητικών επιτοκίων αυξάνονται οι τιμές των ακινήτων και μειώνονται οι τόκοι των καταθέσεων, τότε ωφελείται ο ελλειμματικός Νότος – ενώ ζημιώνει ο πλεονασματικός Βοράς. Έτσι αποκαθίσταται κάπως η ισορροπία μεταξύ των δύο – κάτι που φυσικά δεν βρίσκει σύμφωνους τους Γερμανούς, αφού τα θέλουν όλα δικά τους.