Κάποτε είχαμε τους ταγματασφαλίτες και τους αντιστασιακούς. Μετά είχαμε τους δεξιούς και τους αριστερούς, τους Έλληνες και τους «Βούλγαρους», τους πατριώτες και τους απάτριδες, τους εθνικόφρονες διώκτες και τους κυνηγημένους «Μακρονησιώτες».
Τη δεκαετία του 70 με τη Χούντα και τα Πολυτεχνεία είχαμε το διχασμό των αντιστασιακών στην «Επανάσταση» και των χουνταίων που προσκύνησαν στην επταετία τον Παπαδόπουλο και τους ημίτρελους συνταγματάρχες του.
Και τη δεκαετία του 80 με την... Αλλαγή είχαμε τα μπλε και πράσινα καφενεία, τις κλαδικές και τους «γαλάζιους» και ούτω κάθε εξής.
Παρά το γεγονός ότι έγιναν φιλότιμες προσπάθειες και από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και από τον Ανδρέα Παπανδρέου για να ενωθούν οι Έλληνες, πάντα υπήρχαν τα ψήγματα εμφυλιοπολεμικού κλίματος. Ακόμη κι όταν τις δεκαετίες του 90 και του 2000 ηρέμησαν πολύ τα πνεύματα, δεν υπήρχαν συγκρούσεις, οι εκλογές δεν γίνονταν με φανατισμό και η Ελλάδα έδειχνε να γίνεται ευρωπαϊκή χώρα, υπήρχαν ορισμένοι που έβαζαν Τείχη ανάμεσα στους πολίτες. Κυρίως εκείνοι που ήθελαν μια Ελλάδα περιχαρακωμένη «ανατολίτισσα», χωρίς ευρωπαϊκό προσανατολισμό, χωρίς όραμα για μια σύγχρονη χώρα σε όλα τα επίπεδα.
Δεν έχει σημασία που ανήκαν όλοι αυτοί που έβαζαν συχνά φιτιλιές και ήθελαν μια διχασμένη χώρα. Σημασία έχει ότι οι περισσότεροι, η ηχηρή και η σιωπηρή πλειοψηφία έδειχνε να ξεπερνά τους φόβους του παρελθόντος, έδειχνε να αντιλαμβάνεται ότι όταν έχουν περάσει πάνω από 60 χρόνια από τον εμφύλιο, δεν υπάρχει κανείς λόγος να παίρνουν μεγάλες διαστάσεις οι ιδεολογικές διαφορές.
Όμως, όλα άλλαξαν με τα Μνημόνια, από την ώρα που ο Γ. Παπανδρέου έφερε το ΔΝΤ και μετά. Δεν κάνουμε εδώ κριτική για το αν έπρεπε να υπογράψει την επιτροπεία της χώρας ή αν η Ελλάδα άξιζε την τύχη της. Αυτά είναι για τους οικονομολόγους ή για τους ιστορικούς που θα καταγράψουν τα λάθη και τα αδιέξοδα που έγιναν από το 2010 και μετά, απ' όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν.
Αυτό που λέμε εμείς είναι ότι η ακροαριστερά αρχικά με τη βοήθεια μιας ομάδας αναρχικών και η κοινοβουλευτική αριστερά στη συνέχεια, έβγαλαν όλα τα κόμπλεξ που κρατούσαν από το 1945 και μετά. Από τότε που δεν κατάφεραν οι πατεράδες και οι παππούδες τους να κάνουν την Ελλάδα προτεκτοράτο της Σοβιετίας. Από τότε που δεν επικράτησαν οι κατσαπλιάδες.
Στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, νυν βουλευτές και υπουργοί, κορυφαία ονόματα της πυραμίδας της Κουμουνδούρου, ακόμη και ο ίδιος ο πρωθυπουργός έκαναν τα πάντα για να βάλουν φωτιά στο κλίμα. Η επιβίωσή τους στηρίχθηκε ακριβώς στον εθνικό διχασμό.
Ποιος θα ξεχάσει το δίπολο «Μνημονιακοί – Αντιμνημονιακοί». Ποιος θα ξεχάσει τις ύβρεις για προδότες, μερκελιστές, για κρεμάλες, ακόμη και μέσα στη Βουλή. Ποιος θα ξεχάσει το χτυπημένο πρόσωπο του Χατζηδάκη, τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις των Αγανακτισμένων, τις κατάρες κατά της Βουλής που έπρεπε να καεί γιατί ήταν... μπο...λο.
Ξεχνά κανείς τα θύματα αυτού του διχασμού, τα παιδιά στη Marfin; Μπορεί να ξεχάσει τις ομηρίες υπουργών και τους προπηλακισμούς τους; Αίφνης, από το 2011 και μετά η Ελλάδα θύμιζε την εποχή του Εμφυλίου. Ήταν το «εμείς κι εσείς» που καλλιεργήθηκε εντέχνως από τον κ. Τσίπρα και την παρέα του. Ένας διχασμός που ενισχύθηκε ιδιαίτερα στο δημοψήφισμα και στα όσα ακολούθησαν Δύο ημέρες πριν από το δημοψήφισμα όποιος έκανε μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας θα το καταλάβαινε. Σε απόσταση λίγων μέτρων ήταν οι «Μενουμευρωπαίοι» και οι «Περηφανοχίτες», οι μεν στο Καλλιμάρμαρο, οι δε Σύνταγμα όπου ο Τσίπρας και ο θίασός του έδιναν μια ακόμη διχαστική παράσταση.
Αν υπάρχει χειρότερη υπηρεσία που προσέφερε αυτή η κυβέρνηση στην πατρίδα είναι ο εθνικός διχασμός. Η επαναφορά των Δεκεμβριανών του 1944, της Βάρκιζας, των συγκρούσεων στα βουνά, των διώξεων στα ξερονήσια, των αποκλεισμών όσων δεν ήταν κομματικά στελέχη. Η Ελλάδα του Γιώργου Κυρίτση και όλων εκείνων που έμειναν με τα κόμπλεξ του ηττημένου στον Εμφύλιο είναι αυτή η Ελλάδα που περιέγραψε στο άρθρο του.
Επανέρχεται το «Εσείς κι Εμείς», επιστρέφει ο εθνικός διχασμός που τόσο κακό έκανε στην πατρίδα μας. Ο Κυρίτσης και οι όμοιοί του είναι εδώ για να μας θυμίσουν τι Ελλάδα θέλουν. Αλλά δεν θα τους αφήσουμε. Η ενεργή και κυρίως η σιωπηρή πλειοψηφία θα αντισταθεί σ' αυτήν την εγκληματική μειοψηφία που θέλει να καταστρέψει ό,τι πέτυχε η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. Μόνο με την ειρήνευση, με την κατασίγαση των πολιτικών παθών μπόρεσε η χώρα να γίνει ευρωπαϊκή. Αν κάποιοι ακραίοι αριστεροί, αμόρφωτοι κοκκινοφασίστες και «πεμπτοφαλαγγίτες» του Τσίπρα θέλουν να βάλουν βόμβα στην Ελλάδα δεν θα τους αφήσουμε. Θα τους απομονώσουμε και θα τους τελειώσουμε.
Οι «Φουρτουνάκηδες και Βροντάκηδες» είναι μόνο για τον κινηματογράφο και για πλάκα. Ο εθνικός διχασμός δεν θα τους περάσει!