Καθώς γράφονται αυτές οι γραμμές, στην ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου εξελίσσεται συζήτηση (παρακολουθώ από το γραφείο) για τις σχέσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης και της Τουρκίας, την εφαρμογή της συμφωνίας για το προσφυγικό και τις νομικές υποχρεώσεις και δημοκρατικούς κανόνες εντός της Τουρκίας.
Στην πολιτική δεν επικρατεί η ηθική αλλά πρωτίστως συμφέροντα, όμως, το δίκαιο είναι στέρεη βάση για τον αδύνατο και αδικημένο. Για την ΕΕ, ως πολιτικό οργανισμό με κυρίως οικονομική και κοινωνική συνεργασία, χωρίς κοινή εξωτερική πολιτική και χωρίς κοινή αμυντική προστασία και στρατιωτική δύναμη, οι κανόνες δικαίου της ΕΕ είναι λόγος ύπαρξης. Οι κανόνες δικαίου (κοινοτικό κεκτημένο) δεν είναι θεωρίες χωρίς ουσία, αλλά μέρος του ευρύτερου πυρήνα των συμφερόντων της ΕΕ που πρέπει να εφαρμόζονται επειδή οι αρχές αποτελούν και νομική υποχρέωση. Χωρίς αυτό, η ΕΕ δεν έχει προοπτική ως πολιτισμός και κοινό σπίτι όλων των Ευρωπαίων πολιτών.
Δυστυχώς, κορυφαίοι ευρωπαίοι αξιωματούχοι με τη δουλική συμπεριφορά τους απέναντι στο νεοσουλτάνο Ερντογάν, δεν υπηρετούν αυτό τον πυρήνα συμφερόντων της ΕΕ, ούτε τις ευρωπαϊκές αρχές. Μάλιστα, είναι τόση η υποκρισία ορισμένων κορυφαίων ευρωπαίων αξιωματούχων, που τον ίδιο το Χριστό, τον Υιό του Ανθρώπου, να είχαν μπροστά τους, θα εύρισκαν τρόπο να δικαιολογήσουν γιατί θα πρέπει να συνταχθούν με τον … Ερντογάν, όπως συμβαίνει σήμερα.
Χαρακτηριστικά, ο Επίτροπος Τίμερμανς, μιλώντας εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής του κ. Γιούνκερ, ανέφερε ότι τη συμφωνία ΕΕ με την Τουρκία παράγει θετικά αποτελέσματα και με δηκτικό τρόπο, για να προκαταλάβει, απέκλεισε ότι υπάρχει οποιαδήποτε άλλη επιλογή ή δυνατότητα με την Τουρκία. Επιπλέον, ζήτησε το άνοιγμα κεφαλαίων, από εκείνα που διατηρεί παγωμένα η Κυπριακή Δημοκρατία. Ο συγκεκριμένος Επίτροπος λειτουργεί ως ο έμπιστος του κ. Γιούνκερ για τα πιο καυτά θέματα όπως οι σχέσεις με την Τουρκία. Ωστόσο, η υποκρισία και αυτή τη φορά, που δεν είναι στιγμιαία, εκδηλώνεται ως συμπεριφορά απέναντι σε άλλα ισότιμα κράτη μέλη και λειτουργεί ενάντια στην ίδια την ΕΕ. Πέραν από τα βαρύγδουπα λόγια για δήθεν “ευρωπαϊκές λύσεις και προσεγγίσεις”, για “ευρωπαϊκό οικοδόμημα” και άλλα τέτοια, η συμπεριφορά του εκθεμελιώνει τους κανόνες δικαίου στην ΕΕ που η Τουρκία δεν εφαρμόζει και επιτρέπει στον Ερντογάν να δηλητηριάζει τον πυρήνα της ύπαρξης μας ως Ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Ήδη κράτη μέλη άρχισαν να υιοθετούν και να προσαρμόζονται στις απαιτήσεις του νεοσουλτάνου, καταδιώκοντας το δικαίωμα της ελευθερίας έκφρασης. Αυτή η πλαδαρή υποκριτική στάση, σπρώχνει ευρωπαίους πολίτες σε ακραίες επιλογές στις εκλογές αυξάνοντας τον ευρωσκεπτικισμό που οι … Επίτροποι κατά τα άλλα απεχθάνονται!
Η περίπτωση της Τουρκίας ξεκίνησε με την προσδοκία εξευρωπαϊσμού της, πράγμα που είχε τη λογική του πριν από χρόνια. Η μέθοδος δοκιμάστηκε με παραχώρηση καθεστώτος ενταξιακών διαπραγματεύσεων, με άνοιγμα κεφαλαίων και … πολλή ανοχή. Ανοχή για το κατεχόμενο παράνομα ευρωπαϊκό έδαφος στην Κύπρο. Ανοχή για τις παραβιάσεις βασικών κανόνων δικαίου, ατομικών ελευθεριών και δημοκρατίας εντός Τουρκίας. Ανοχή για τις αυθαίρετες παρεμβάσεις στο Αιγαίο και στην Κυπριακή ΑΟΖ… Φτάσαμε στο σήμερα, με μαζικές καταδιώξεις και φυλακίσεις αντιφρονούντων δημοσιογράφων και ακαδημαϊκών εντός Τουρκίας και στο μαζικό έγκλημα εναντίον του κουρδικού λαού.
Για αυτά ο εκπρόσωπος της Επιτροπής δεν είπε λέξη αλλά ζήτησε το άνοιγμα κεφαλαίων σε μια συζήτηση που είχε στον τίτλο της τη νομική διάσταση των συμφωνιών, καθιστώντας υποχρεωτική κάθε συμφωνία με την Τουρκία. Αν δεν υπήρχε τόση ανοχή, το πιθανότερο να μην φτάναμε στη σημερινή αλαζονεία του Ερντογάν. Πάντως, το βέβαιο είναι ότι η μέθοδος τους δοκιμάστηκε και απέτυχε. Και επιλογές υπάρχουν ειδικά για μια χώρα σε ενταξιακό καθεστώς όπως η Τουρκία (κυρώσεις κ.ά.), φτάνει να εγκαταλείψουμε την υποκρισία και την ανοχή. Με τα πιο πάνω στο μυαλό, έκανα τη δική μου μονόλεπτη παρέμβαση.
Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση. Ο Κώστας Μαυρίδης είναι ευρωβουλευτής του ΔΗ.ΚΟ (S&D)
mignatiou.com