Σταμάτης Ζαχαρός
Η συμβολική κατάληψη του κτηρίου του Υπουργείου Οικονομικών έγινε αιφνιδιαστικά, όπως συνήθως γίνονται αυτά τα πράγματα. Τα κομάντα του συνδικαλισμού των εφοριακών, καμιά 70αριά νοματαίοι- πήγαν αξημέρωτα στην Καραγεώργη Σερβίας, έπιασαν στον ύπνο τους άγρυπνους φύλακες και κατέλαβαν -συμβολικά πάντα- το Υπουργείο. Το δίκαιο αίτημά τους δεν έχει να κάνει -μόνο- με μισθολογικά ή άλλα πεζά θέματα. Χρήζει ψυχιατρικής φροντίδας, διότι οι καημένοι οι εφοριακοί πάσχουν από το σύνδρομο των ομήρων. Δεν θέλουν την ανεξαρτησία της Γενικής Γραμματείας Δημοσίων εσόδων. Νιώθουν ανασφάλεια αν δεν είναι εξαρτημένοι.
Τι και αν η ανεξαρτησία της ΓΓΔΕ είναι μνημονιακή υποχρέωση. Προαπαιτούμενο για τη δόση. Ας μην πάρουμε τη δόση στην τελική. Στον βωμό των μνημονίων δεν μπορούμε να θυσιάσουμε την ανάγκη κάποιων να ανήκουν κάπου. Ζητούν από την Κυβέρνηση να καταργήσει το απάνθρωπο αυτό μέτρο και για να δείξουν πόσο πολύ ενοχλήθηκαν έκαναν μια σειρά από συμβολικές κινήσεις. Κατ’ αρχην έκαναν μια συμβολική απεργία. Χθες ημέρα Πέμπτη, όποιος είχε δοσοληψίες με την εφορία, δεν μπορούσε να εξυπηρετηθεί. Συμβολικά πάντα.
Επιπλέον, απαγόρευσαν συμβολικά στους εργαζόμενους του ΥΠΟΙΚ να προσέλθουν στη δουλειά τους. Είναι άλλωστε γνωστό ότι στη χώρα μας η απεργία δεν είναι δικαίωμα του εργαζομένου αλλά υποχρέωση απέναντι στους συνδικαλιστές. Όποιος δεν συμμορφώνεται, υπόκειται τις κυρώσεις που ποικίλουν από διαγραφές μέχρι ξυλοδαρμούς.
Οι εφοριακοί ζητούν να παραμείνει η ΓΓΔΕ ημιαυτόνομη. Δεν εξηγούν γιατί. Απλά αναφέρουν ότι δεν συμβαίνει πουθενά αλλού η αρμόδια γενική γραμματεία να είναι ανεξάρτητη. Περιέργως, οι εφοριακοί δεν έχουν παρατηρήσει ότι πουθενά αλλού δεν υπάρχει ωμή πολιτική παρέμβαση, όπως γίνεται στη χώρα μας. Ίσως, το επόμενο αίτημά τους που αφορά στην ενοποίηση όλων των υπηρεσιών και την μισθολογική εξίσωση, να εξηγεί περισσότερο την πρεμούρα κατά της ανεξαρτησίας.
Μέρος της αντιπολίτευσης υιοθέτησε και το αρκούντως λαϊκίστικο επιχείρημα ότι οι ξένοι θα κάνουν κουμάντο στο ταμείο ή περίπου έτσι. Αυτό κατά τη γνώμη τους, αν και δεν είναι εντελώς ακριβές, κάνει κακό στην πατρίδα. Τα χρήματα όμως που δίνουν οι δανειστές κάνουν καλό. Ιδίως αν δεν ελέγχουν τον προορισμό τους. Είναι ακραίο επιχείρημα, ιδίως αν ακούγεται από τα χείλη ανθρώπων που ήταν ενεργά πολιτικοί την περίοδο της μεγάλης διαφθοράς.
Φανταστείτε πάντως τι θα συνέβαινε αν ο κάθε ένας που αντιδρούσε σε κάτι από όσα περιγράφονται στις χιλιάδες σελίδες των μνημονίων, αντιδρούσε τόσο δυναμικά. Καταλαμβάνοντας κτήρια και κυρίως απαγορεύοντας και σε άλλους να εργασθούν. Ασχέτως αν είναι δίκαιο ή άδικο το αίτημα, υπάρχουν όρια νομιμότητας τα οποία οφείλει κανείς να σέβεται. Όταν όμως το αίτημα είναι παράλογο, η κοινωνία δεν πρέπει να μένει απαθής.
Οι εφοριακοί που κόπτονται τώρα για το μοντέλο διοίκησης της ΓΓΔΕ, είναι συνάδελφοι όσων υπερασπίστηκαν στο παρελθόν την τιμή τους αντιδρώντας στις φήμες περί του κανόνα 4-4-2. Ένας κανόνας που προβλέπει 40% έκπτωση επί του ποσού, 40% “για έναν καφέ” και 20% για να μπει κάτι και στα δημόσια ταμεία. Σχετική αναφορά είχε κάνει ο πρώην γραμματέας πληροφοριακών συστημάτων του ΥΠΟΙΚ κος Διομήδης Σπινέλης αλλά και η ΜΚΟ Διεθνής διαφάνεια Ελλάς όπως και ο γενικός επιθεωρητής δημόσιας διοίκησης. Μάλιστα στον πρώτο, είχαν υποβάλλει και μήνυση.
Στη συνείδηση του κόσμου όμως έχει καταγραφεί η συνεισφορά των εφοριακών στο πάρτι της διαφθοράς. Σε έρευνα του Πανεπιστήμιου Μακεδονίας που πραγματοποιήθηκε το 2013, οι εφοριακοί μαζί με τους Βουλευτές και τους Δημάρχους θεωρούνται από τους πολίτες ως οι πρωταθλητές της διαφθοράς. Μάλιστα κατά την περίοδο της κρίσης, η αντίληψη ότι η συγκεκριμένη ομάδα είναι διεφθαρμένη, διευρύνθηκε από 62% το 2011 σε 82% το 2013.
Τα ποσοστά αυτά αφορούν στην αντίληψη που έχουν οι πολίτες για το τι συμβαίνει και κυρίως διαμορφώνονται με βάση την εμπειρία από τις δικές τους συναλλαγές. Μεγάλο κομμάτι της διαφθοράς όμως αφορά και στις πολιτικές παρεμβάσεις, οι οποίες ουκ ολίγες φορές έχουν αποτελέσει θέμα δημόσιας διένεξης μεταξύ των πολιτικών κομμάτων. Φημολογείται ότι ο εκάστοτε υπουργός μπορούσε να προστατέψει όσους θεωρεί φίλους του και να “κάψει” τους εχθρούς του με εξοντωτικούς ελέγχους. Αυτός θα μπορούσε να είναι ο λόγος για τον οποίο η πολιτική εξουσία δεν θέλει να χάσει τον έλεγχο του συστήματος”. Για χρόνια το ΣΔΟΕ έπαιξε και το ρόλο του τιμωρού.
Η θρασεία στάση των συνδικαλιστών περνάει “στα ψιλά” με τι λογική “τι έγινε που έμειναν οι εφορίες κλειστές για μερικές ημέρες”. Είναι θέμα νομιμότητας. Ο καθείς μπορεί να εκφράζει τη γνώμη του αλλά όχι να την επιβάλλει. Αν οι εφοριακοί δυσανασχετούν με τις επιλογές της Κυβέρνησης, μπορούν να την μαυρίσουν στις επόμενες εκλογές. Δεν μπορούν όμως να καταλαμβάνουν το ΥΠΟΙΚ σε μια από τις κρίσιμες φάσεις της διαπραγμάτευσης, όπως δεν μπορούν αν απαγορεύουν στους υπόλοιπους να μπουν στο κτήριο να δουλέψουν. Αν με την ίδια δυναμικότητα αντιδρούσαν ενάντιων των απεργών και όσοι ήθελαν να εργασθούν, θα είχαμε πιθανότατα επεισόδια. Βασίζουν απλώς τις δράσεις τους σε τραμπούκικες πρακτικές θεωρώντας ότι κανείς δεν θα μπει στον κόπο να αντιδράσει κατά της αυθαιρεσίας τους.
http://news247.gr/eidiseis/gnomes/stamatis-zaxaros/eforiakoi-me-sundromo-ths-stokxolmhs-h-ypodoulwsh-aney-orwn-stoys-daneistes.4068929.html