Η ελληνική πολιτεία για ανεξήγητους λόγους τηρεί παθητική στάση σε ένα θέμα υψίστης οικονομικής σημασίας, το οποίο επιπροσθέτως εκθέτει τη χώρα.
του Γιώργου Δώρα
Σε προσφυγικό κλοιό βρίσκεται το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο της χώρας λόγω της κατάστασης που επικρατεί στην Ειδομένη. Η σιδηροδρομική γραμμή παραμένει υπό κατάληψη από τις 18 Μαρτίου και κανείς δεν δείχνει να συγκινείται. Ούτε οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, που στην προσπάθεια τους να προωθήσουν το δίκαιο αίτημα για άνοιγμα των συνόρων, κάνουν κακό και εκθέτουν μόνο τη χώρα που τους φιλοξενεί. Ούτε η ελληνική πολιτεία που για ανεξήγητους λόγους τηρεί παθητική στάση σε ένα θέμα υψίστης οικονομικής σημασίας, το οποίο επιπροσθέτως εκθέτει τη χώρα. Σε κανένα μέρος του πολιτισμένου κόσμου δημόσιες υποδομές δεν παραμένουν αποκλεισμένες για ένα τόσο μακρύ χρονικό διάστημα. Ακόμη χειρότερα που η ίδια ιστορία είχε επαναληφθεί τον περασμένο Νοέμβριο για έναν περίπου μήνα.
Επειδή κανείς δεν μπορεί να μπει στη θέση και στο πετσί των προσφύγων και των μεταναστών, οι οποίοι αναζητούν απελπισμένοι διέξοδο σε μια καλύτερη ζωή, το μείζον ζήτημα είναι η διαχείριση της κρίσης από τις δημόσιες αρχές της χώρας. Από τη κεντρική διοίκηση του ελληνικού κράτους, αλλά και τους φορείς της αυτοδιοίκησης που παρακολουθούν κατά πόδας την κυβέρνηση στην αδράνεια της. Δεν μπορεί να μην υπάρχει λύση για την απελευθέρωση της σιδηροδρομικής γραμμής, που συνδέει την Ελλάδα με την υπόλοιπη Ευρώπη! Διότι αν οποιοσδήποτε παραδεχτεί -ή έστω σκεφτεί- κάτι τέτοιο, θα είναι σα να αναγνωρίζει την πλήρη παράλυση σε βαθμό διαλύσεως του ελληνικού κράτους. Άρα κάτι άλλο συμβαίνει. Εύκολο να το μαντέψει κανείς. Οι εντυπώσεις, για τις οποίες παθιασμένα ενδιαφέρεται η κυβέρνηση προς το ακροατήριο της (αλληλέγγυους και άλλους) και η αδιαφορία, την οποία επισταμένα δείχνει η κυβέρνηση προς την ιδιωτική οικονομία και τις επιχειρήσεις, είναι οι δύο παράγοντες που επικρατούν. Διότι τα μηνύματα –ορισμένα σε δραματικούς τόνους- έχουν πάει. Στον πρωθυπουργό, στους υπουργούς, στην αυτοδιοίκηση. Φυσικά τα γνωρίζει η αστυνομία και λογικά τα έχει υπόψιν της και η δικαιοσύνη.
Επί της ουσίας η διακίνηση προϊόντων και ανθρώπων πλήττουν την ελληνική οικονομία και ειδικότερα τις αγορές και τις επιχειρήσεις της Βορείου Ελλάδος. Τα νέα έχουν φτάσει και στην τελευταία άκρη του πλανήτη, με ότι σημαίνει κάτι τέτοιο για το όνομα της Ελλάδας, ως επιχειρηματικό περιβάλλον. Αλλά φαίνεται ότι οι επιπτώσεις είναι πολύ πιο άμεσες και αγγίζουν την αγορά της Θεσσαλονίκης. Παράγοντες του εμπορικού κόσμου της πόλης αποδίδουν στην κατάσταση που επικρατεί στην Ειδομένη τη μείωση των Βαλκάνιων επισκεπτών, οι οποίοι τον τελευταίο μήνα έχουν εμφανώς… αραιώσει. Οι ίδιοι συμπληρώνουν, πάντως, ότι έτσι κι αλλιώς τα τελευταία χρόνια η αγορά έχει μάθει να ζει με διαρκώς λιγότερα σε βαθμό που τα αντανακλαστικά της να έχουν ακυρωθεί! Στη γενικευμένη, λοιπόν, αφασία το «έγκλημα» της Ειδομένης μακροημερεύει. Και όταν κάποια στιγμή λυθεί –διότι δεν μπορεί η σιδηροδρομική γραμμή να παραμείνει κλειστή για πάντα- κανείς δεν θα το καταλάβει, ούτε θα ανακουφιστεί. Το μόνο που θα μείνει είναι οι σοβαρές ζημιές και η απελπισία όσων τις υφίστανται απευθείας.
voria.gr