Κατ’ αρχήν είναι υπερβολικό να χαρακτηρίζει κανείς όλους τους βουλευτές της συγκυβέρνησης πρόβατα, επειδή ψήφισαν ξανά όλοι μαζί ΝΑΙ – αφού την τιμή αυτή την έχουν αναμφίβολα οι Έλληνες Πολίτες
οι οποίοι, αφενός μεν τους έστειλαν στη Βουλή, αφετέρου παραμένουν
ήσυχοι στα σπίτια τους, περιμένοντας υπομονετικά τον από μηχανής θεό να
τους σώσει. Άλλωστε, είδαν τι συνέβη με το ΟΧΙ του 62% – οπότε έχουν βάλει πλέον μυαλό.
Είναι επίσης άδικο να κατηγορεί κανείς τους υπουργούς ως μέλη μίας μαφιόζικης συμμορίας ή/και ως λύκους – επειδή το προνόμιο αυτό ανήκει στην ευρωπαϊκή Τρόικα και στο ΔΝΤ.
Εκτός αυτού, τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν, όταν δεν ξέρουν καν να
οδηγήσουν, ενώ είναι καθισμένοι σε ένα λεωφορείο που ταξιδεύει με μεγάλη
ταχύτητα σε έναν κατηφορικό δρόμο, χωρίς φρένα, κινδυνεύοντας ανά πάσα
στιγμή να πέσει στο γκρεμό που χάσκει κάτω από τις ρόδες του;
Πόσο μάλλον με έναν οδηγό που δεν έχει
ούτε δίπλωμα οδήγησης, ούτε εμπειρία, ενώ δεν φταίει καθόλου, αφού άλλοι
του εμπιστεύθηκαν το λεωφορείο, παρά το ότι γνώριζαν την (αν μη τι
άλλο) ανεπάρκεια του; Το μόνο που τους απομένει είναι η προσευχή, ελπίζοντας πως τελικά θα τους λυπηθεί ο Θεός
– ενώ φυσικά δεν έχουν καμία διάθεση να χάσουν τα πολυάριθμα προνόμια
μίας θέσης που δεν είχαν ποτέ ονειρευτεί πως θα κερδίσουν.
Όσον αφορά τον πρωθυπουργό, είμαστε σίγουροι πως περιμένει πια τους επενδυτές να πλημυρίσουν την Ελλάδα
– αφού αυτό του έχουν υποσχεθεί, εάν ψήφιζε το ασφαλιστικό. Περιμένει
επίσης τη διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους – επειδή χωρίς αυτήν
κανένας δεν θα εμπιστευόταν τα χρήματα του σε μία χώρα που έχει υπερβεί
κάθε όριο στο θέμα του χρέους, δημοσίου και ιδιωτικού. Θα επιβεβαιωθεί;
Τίποτα δεν είναι απίθανο στη ζωή, εάν κανείς είναι αισιόδοξος.