Kαταδικασμένοι στη λήθη
Του Γ.Κ. από τη Ρήξη φ. 123 που θα κυκλοφορήσει το Σάββατο 14 Μαΐου
Τα παράσιτα του ΣΥΡΙΖΑ το έκαναν και πάλι το θαύμα τους! Κολλημένα σαν βδέλλες στην εξουσία, απομυζούν την τελευταία ικμάδα του ελληνικού λαού, υπογράφοντας το πιο καταστροφικό μνημόνιο που μεταβάλλει τη χώρα, οριστικά, τελεσίδικα, σε προτεκτοράτο. Δεσμεύουν τις μελλοντικές κυβερνήσεις και τον ελληνικό λαό μέχρι τρίτης γενεάς τουλάχιστον. Παράλληλα, μέσα από την προσφυγική κρίση, επιταχύνουν την υποταγή της χώρας στην Τουρκία και το ΝΑΤΟ, ενώ ανοίγουν τον δρόμο για την ισλαμοποίηση που ακολουθεί.
Τους ζούμε εδώ και σαράντα χρόνια σε όλη τη μεταπολίτευση. Πάντα παράσιτα. Ξεκίνησαν, εξαργυρώνοντας πανάκριβα την όποια συμμετοχή τους στο αντιδικτατορικό κίνημα –όπου και εκεί με τον ίδιο τρόπο συμπεριφέρονταν, βλέπε την καταγγελία του Πολυτεχνείου από τον Δρακόπουλο του ΚΚΕεσ. και την Πανσπουδαστική– και έγιναν ισόβιοι βουλευτές, αιώνιοι συνδικαλιστές, καθηγητές πανεπιστημίων, μεγαλοδημοσιογράφοι, επιχειρηματίες. Με τη συμβολή και της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, κατέστρεψαν τα πανεπιστήμια και την εκπαίδευση, στρέφοντας τους φοιτητές και τους νέους στη λογική του εύκολου πτυχίου (του «πολιτικού πέντε») και των αντιγραφών, ενώ υπονόμευσαν καθοριστικά την άμυνα της χώρας ως προς τη συμμετοχή του λαού στον στρατό.
Διείσδυσαν μέσα από διαφόρους διαύλους στη νέα εξουσία του ΠΑΣΟΚ – ποιος από τους παλιούς δεν θυμάται τον Λαλιώτη, τον Ευθυμίου και τη «Γραμματεία Νέας Γενιάς» όπου συνωστίζονταν οι «αριστεροί αγωνιστές»; Και έκτοτε λειτουργούσαν ως το think tank του ΠΑΣΟΚ σε όλη τη μεταπολίτευση.
Η Σοβιετία, η… Ρουμανία και η Ανατολική Γερμανία έπαψαν να υπάρχουν, έμειναν όμως τα ορφανά τους… καθώς και ο Μπόμπολας ή ο Κόκκαλης – εξάλλου, ο τελευταίος, μαζί με τη Ζήμενς, φρόντισε να ανταμείψει και τους συντρόφους του ενιαίου Συνασπισμού στην περιβόητη διακομματική μοιρασιά της κυβέρνησης Τζανετάκη.
Από το 1990 και μετά ξεσάλωσαν, παίζοντας σε όλα τα ταμπλό. Παρασιτώντας σε όλα τα κινήματα έγιναν και «αντιπαγκοσμιοποιητικοί», έχοντας προηγουμένως ψηφίσει το Μάαστριχτ και τάχθηκαν «ενάντια» στους Ολυμπιακούς, αφού πρώτα, το 1996, είχαν συμμετάσχει στη διεκδίκησή τους. Πάντα δίπλα στον Σημίτη, –Λιάκος, Τσουκαλάς, Αναγνωστοπούλου– έχοντας αλώσει όλα τα «ιδρύματα» των Τραπεζών και των εφοπλιστών, τασσόμενοι υπέρ του Σχεδίου Ανάν και της Ρεπούση, έφθασαν μέχρις εδώ.
Όταν ο παρασιτικός εκσυγχρονισμός μπήκε στην επιθανάτια κρίση του, ανέλαβαν τα κατεξοχήν παράσιτα της μεταπολίτευσης, που επιβίωσαν δολιχοδρομώντας μέσα από όλες τις κρίσεις και τις καταρρεύσεις, να προσφέρουν την τεχνογνωσία τους, το παρασιτιλίκι στην αποθέωσή του, ολοκληρώνοντας την καταστροφή της χώρας. Ως πρωταθλητές της παρασιτικής ενσωμάτωσης θα αναλάμβαναν και την τελευταία πινελιά στον πίνακα του δράματος.
Όμως νιώθουν κατά βάθος πως δεν έχει πλέον άλλες πιρουέτες διαφυγής, η Damnatio memoriae τους περιμένει. «Σκατόψυχοι»… σε απλά ελληνικά.
ΑΡΔΗΝ-ΡΗΞΗ