Υποναύαρχος ε.α. ΠΝ
Την τελευταία δεκαετία, συνεχώς ακούμε «ειδήσεις», για θέματα που άπτονται ενός νέου και πολύ σύνθετου γεωπολιτικού ανταγωνισμού, με βασική παράμετρο την «ενεργειακή ισχύ».
Η γεωπολιτική «ισορροπία του τρόμου», των πυρηνικών όπλων, των προηγούμενων (αρκετών) δεκαετιών, ξεπεράστηκε, διότι επιτέλους έγινε αντιληπτό ότι η ισορροπία αυτή, τελικά δεν βασίζονταν στο ισοζύγιο των πυρηνικών όπλων, αλλά στην αποφασιστικότητα (βλ. τρέλα) «κάποιου», να χρησιμοποιήσει, έστω και το ΕΝΑ όπλο που διαθέτει. Εξάλλου, για τα πυρηνικά όπλα, έπρεπε να ξοδεύεις συνεχώς, για να τα έχεις, ενώ με τα «ενεργειακά όπλα», κερδίσεις συνεχώς …. πουλώντας και δεσμεύοντας.
Δεν είναι τυχαία άλλωστε, ότι στην ίδια περίοδο, της μεταστροφής από την πυρηνική στην «ενεργειακή ισορροπία» (βλ. απεξάρτηση), ξέσπασαν και όλοι αυτοί οι πόλεμοι, όχι μόνο στις «πλουσιο-δυστυχισμένες» ενεργειακά Χώρες, αλλά και σε Χώρες διέλευσης ενεργειακών αγωγών (δηλαδή. στους διάδοχους δρόμους του μεταξιού, που τόσους πολέμους είχαν προκαλέσει στο παρελθόν).
Με το θέμα, είχα την τύχη να ασχοληθώ, από «θέση καθήκοντος», την περίοδο 1997-1999, όταν υπηρετούσα στη Μόσχα. Έκτοτε, παρακολουθώ με σκεπτικισμό και μεγάλη απογοήτευση τις εξελίξεις, αλλά και κυρίως, τις προσεγγίσεις ΜΑΣ, στο κρίσιμο αυτό θέμα.
Το θέμα αυτό, υπερβαίνει τόσο την κομματική, όσο και την επενδυτική διάσταση, την οποία πολλοί αρέσκονται για να προβάλλουν και να πανηγυρίζουν ή να αντιπαρατίθεται. Η Ενεργειακή Πολιτική, είναι πράγματι «βαριάς ισχύος και ειδικού χειρισμού», σαν την πυρηνική ενέργεια, που όσο εύκολα μπορεί να σε ωφελήσει, άλλο τόσο εύκολα μπορεί να σε καταστρέψει. Και αυτό, διότι είναι θέμα, βασικής «Στρατηγικής Επιλογής» γεωπολιτικού ενδιαφέροντος, της κάθε εμπλεκόμενης Χώρας.
«Στρατηγική» όμως σημαίνει Σχέδιο και Προγραμματισμός, σημαίνει Στόχος και Προετοιμασίας, σημαίνει σοβαρότητα και σταθερή Εθνική Συνεννόηση, δηλαδή πρακτικές που λείπουν παντελώς και διαχρονικά, από τη Χώρα μας (ίσως και την κουλτούρα μας).
Ας πάψουμε λοιπόν να αυτο-βερμπαλίζουμε, ότι η Χώρα μας είναι ο «ομφαλός της γης» και η πολύφερνη νύφη, που όλοι σφάζονται στην ποδιά της. Οι ενεργειακές οδεύσεις, υπερβαίνουν τη γεωγραφία, τη γεωμορφία, τα βουνά και τις θάλασσες και είναι κυρίως θέμα ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ, που άπτεται γεωπολιτικών συσχετισμών, συμμαχιών και επιρροών δηλαδή εξαρτήσεων.
Βλέποντας λοιπόν τις τελευταίες εξελίξεις, με τα εγκαίνια (ενεργοποίησης) του Αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν, νοιώθω «ευτυχισμένος», σαν και αυτόν που έχασε μεν το Τζόκερ, αλλά κέρδισε (4+1) τη δεύτερη κατηγορία (της παρηγοριάς).