Μια ιστορία κυκλοφορεί στη Βρετανία τις τελευταίες ημέρες κι έχει ιδιαίτερη σημασία για την ελληνική πραγματικότητα, όπως αυτή έχει διαμορφωθεί κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ.
Έγινε, λοιπόν, το προηγούμενο Σαββατοκύριακο το τελευταίο παιχνίδι της Λέστερ σε πανηγυρικό τόνο και με χιλιάδες οπαδούς να χαίρονται για το απίστευτο επίτευγμα της μικρής αυτής ομάδας. Ένας πανέξυπνος Βρετανός πήγε στο γήπεδο με εκατοντάδες άδεια μπουκάλια. Τα... γέμισε με αέρα και άρχισε να τα πουλά στο διαδίκτυο. Σε λίγες ώρες ξεπούλησε και μάλιστα κάποιοι πλήρωσαν έως και 70 ευρώ το μπουκάλι με τον... αέρα κοπανιστό.
Πώς τα πουλούσε ο έξυπνος αυτός κύριος; Έλεγε ότι τα μπουκάλια αυτά είναι γεμάτα από τον αέρα που... ανέπνεαν οι πρωταθλητές Βρετανίας. Φυσικά κόσμος να «τσιμπήσει» υπάρχει πάντα και παντού, δεν είναι ούτε βρετανικό, ούτε ελληνικό φαινόμενο. Άλλωστε, εμείς εδώ έχουμε προϊστορία με το νερό του Καματερού ή την Αγία Αθανασία του Αιγάλεω.
Όμως, αυτός ο κοπανιστός αέρας που έκανε πλούσιο τον Βρετανό, δεν είναι καμιά σπουδαία πατέντα. Στην Ελλάδα εδώ και 16 μήνες αέρα πουλάει ο Τσίπρας και έχει γίνει κυρίαρχος του παιχνιδιού. Με αέρα νίκησε πέρυσι τον Ιανουάριο, με αέρα πήρε 70% στο δημοψήφισμα αν και δεν το ήθελε. Με αέρα νίκησε στις δεύτερες εκλογές και με αέρα κρατιέται στην εξουσία.
Είναι ο αέρας που θέλουμε όλοι λίγο – πολύ, την «παραμύθα» να μας πουλάει κάποιος και δεν πάει να καίγεται ο τόπος.
Σαν τον καλό κι έξυπνο Βρετανό, έτσι και ο Αλέξης Τσίπρας γέμισε τα μπουκάλια με αριστερή παρλαπίπα, με ψεύτικες υποσχέσεις, με οράματα που δεν μπορούν να εκπληρωθούν, και τα πούλησε έναντι μερικών εκατομμυρίων ψήφων.
Κι όπως λένε, αν βάζαμε ένα ευρώ φόρο σε κάθε ψέμα που είπε ο Τσίπρας τα τελευταία χρόνια θα είχαμε ξοφλήσει το χρέος μας στους δανειστές. Όμως, ο Έλληνας «τσίμπησε» κι αγόρασε χωρίς να σκέφτεται πολλά. Σαν το νερό του Καματερού που έσωζε από τον καρκίνο, έτσι και ο αριστερός κοπανιστός αέρας της αριστεράς, θα μας έσωζε από τη φτώχεια, από τα μνημόνια, από την Μέρκελ, από τον Σόιμπλε και από όλους τους «κακούς» που δήθεν είχαν βάλει στο στόχαστρο το «καλύτερο οικόπεδο» του κόσμου.
Δεν τους αδικούμε τους πολίτες, μετά από χρόνια κρίσης, ήθελε κάτι διαφορετικό. Αυτό για το οποίο πρέπει να κατηγορηθούν οι «παραπλανημένοι» ψηφοφόροι είναι ότι πάντα κοιτάνε την πάρτη τους. Πώς θα σώσουν το τομάρι τους, ακόμη κι αν η χώρα καταρρεύσει. Δέχονται τους μαθητευόμενους μάγους χωρίς να σκεφτούν τις συνέπειες για ολόκληρη την πατρίδα. Δέχονται να τους λένε ψέματα, να ξέρουν ότι είναι ψέματα αλλά να αφήνουν να περάσουν χωρίς τιμωρία. Και το χειρότερο: Ενώ βλέπουν ότι έκαναν λάθος να συνεχίζουν να πιστεύουν ότι ο «πωλητής αέρα» είναι ένα «καλό, τίμιο παλικάρι», ένας «αγωνιστής που τον κυνηγάνε οι ξένοι αλλά αυτός παλεύει για την πατρίδα».
Εντάξει, την πλάνη του κοπανιστού αέρα να την δεχθούμε. Αλλά να συνεχίσουμε να τρώμε το σανό που μας σερβίρουν σαν «μάννα εξ ουρανού», αυτό δεν μπορούμε να το δεχθούμε γιατί κάνει μεγάλο κακό στην Ελλάδα, θα φέρει μεγάλη καταστροφή.
Πρόκειται για έναν επικίνδυνο αέρα που πουλήθηκε φθηνά αλλά κοστίζει πολύ ακριβά.