Του Γιώργου Λακόπουλου
Ασκήσεις κοινής λογικής. Στο Eurogroup της προσεχούς Δευτέρας είτε θα υπάρξει συμφωνία που θα οδηγήσει στην ολοκλήρωση της αξιολόγησης, είτε δεν θα υπάρξει. Και στη μια και στην άλλη περίπτωση τα πράγματα είναι δύσκολα για τον Αλέξη Τσίπρα.
Αν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση τότε η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να προσθέσει στα μέτρα που έχει αποδεχθεί ένα νέο πακέτο –όπως και αν το ονομάσει και όποτε και αν προβλέπεται η ενεργοποίησή του. Σ αυτή την περίπτωση ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να πείσει τους βουλευτές του να το ψηφίσουν και να εξηγήσει γιατί ο ίδιος από την αρχή αυτής της συζήτησης έβαλε "κόκκινες γραμμές", –όπως η μείωση των συντάξεων – που δεν ήταν δυνατόν να ισχύσουν.
Αν δεν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση, η κλεψύδρα αδειάζει επικίνδυνα για τη χώρα. Κινδυνεύει να ξεμείνει από λεφτά και να πλησιάσει εκ νέου στο γκρεμό της χρεοκοπίας. Οπότε η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να ζητήσει μια νέα συνεδρίαση του Eurogroup και να υπογράψει στα τυφλά.
Κάποιος θα μπορούσε να πει σ' αυτό το σημείο ότι έχει στη διάθεση της το χαρτί των εκλογών: αν τις κερδίσει θα ενισχύσει τη θέση της, αν τις χάσεις θα μεταθέσει το βάρος των αποφάσεων στις πλάτες άλλων. Θεωρητικά αυτό ισχύει. Στην πράξη όμως αυτό το χαρτί –αν ήταν ποτέ χαρτί– ακυρώθηκε λόγω των καθυστερήσεων. Δεν υπάρχει χρόνος για εκλογές.
Αν λάβουμε υπόψη τις πληροφορίες για τα ταμειακά διαθέσιμα των κρατικών ταμείων –στα οποία μεταφερθήκαν μάλιστα και τα χρήματα διαφόρων φορέων–βγαίνει δεν βγαίνει ο Μάιος, σε ό,τι αφορά την πληρωμή των υποχρεώσεων του δημοσίου. Συνεπώς για ποιες εκλογές μπορούμε να μιλάμε; Θα πρόκειται για παγκόσμια πρωτοτυπία: χρεωκοπία εν μέσω προεκλογικής περιόδου.
Πρακτικά λοιπόν το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών έχει πάψει να ισχύει. Μπορεί να το υπαινίσσονται κάποιοι κυβερνητικοί αξιωματούχοι, ως μέσο πίεσης προς τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά αυτό ισχύει μόνο στην περίπτωση που κλείσει η αξιολόγηση.
Αν αποτύχει δεν έχει νόημα για τους βουλευτές της πλειοψηφίας. Όπως βέβαια δεν έχει νόημα και για τους εταίρους. Αν η κυβέρνηση –την οποία στηρίζουν με όποιο τρόπο μπορούν για τους δικούς τους λόγους– αποφασίσει να εγκατάλειψε οριστικά το δρόμο της λογικής, δεν έχουν τρόπο να την εμποδίσουν.
Βρισκόμαστε λοιπόν σε μια ιδιότυπη συγκυρία που δεν μοιάζει, όπως λένε πολλοί, με τις συνθήκες που είχε δημιουργήσει η κυβέρνηση το 2015. Τις ξεπερνάει.
Η ανάγκη διαχείρισης των εσωκομματικών ακροατηρίων προκάλεσε καθυστερήσεις και οι καθυστερήσεις ακυρώνουν την διαχείριση αυτών των ακροατηρίων, επειδή εν τω μεταξύ φουσκώνουν το λογαριασμό. Τελικά, όπως έλεγε ο Βολταίρος: "Η κοινή λογική δεν είναι τόσο κοινή".