Εάν η Βρετανία αποφασίσει στις 23 Ιουνίου να εγκαταλείψει την ΕΕ, δεν θα συμβεί εν πρώτοις τίποτα – όπως εάν η Ελλάδα οδηγούταν στην έξοδο από την Ευρωζώνη.
Σύμφωνα με το άρθρο 50 της ευρωπαϊκής συμφωνίας, η Βρετανία θα
παραμείνει για δύο ακόμη χρόνια μέλος – εντός των οποίων θα
διαπραγματευόταν τους όρους της εξόδου της.
Ειδικότερα, η Βρετανία θα έπαυε να δεσμεύεται από τις περίπου 50 συμβάσεις ελευθέρου εμπορίου που έχει συνάψει η ΕΕ με τρίτες χώρες – τις οποίες θα έπρεπε πλέον να διαπραγματευθεί η ίδια, μαζί με κάποιαν σύμβαση με την ΕΕ.
Ως πρότυπο πάντως η ακροδεξιά παράταξη της θεωρεί το μοντέλο της Νορβηγίας – το οποίο θα ήταν πράγματι πολύ καλό και για την Ελλάδα (άρθρο).
Η Βρετανία θεωρεί πως στους τομείς της γεωργίας, της εσωτερικής
ασφάλειας (μεταναστευτικό) και της δικαιοσύνης θα ήταν σε καλύτερη θέση
εκτός της ΕΕ – πιθανότατα πολύ σωστά.
Σε γενικές γραμμές πάντως, η Ευρώπη δεν είναι ένας χώρος που μπορεί ένα κράτος να εισέρχεται ή να εξέρχεται εύκολα
– όπως φαίνεται από το γράφημα που ακολουθεί, όπου διαπιστώνεται πως η
ήπειρος μας είναι συνδεδεμένη με πλήθος συμβολαίων, ενώσεων και
συνδέσμων.
Η μεγαλύτερη και σημαντικότερη ένωση
είναι η ΕΕ με τα 27 κράτη της (ανοιχτή γαλάζια επιφάνεια), όπου όλα
είναι μέλη της EWR (με γκρίζο περίγραμμα), στην οποία ανήκουν επίσης χώρες εκτός της ΕΕ, όπως η Ισλανδία, το Λιχτενστάιν και η Νορβηγία.
Η Ελβετία είναι εκτός όλων, αλλά συμμετέχει στη συμφωνία της Σένγκεν –
ενώ, αντίθετα, χώρες όπως η Βρετανία, η Ιρλανδία, η Κροατία, η Βουλγαρία
και η Ρουμανία είναι μεν μέλη της ΕΕ, αλλά δεν συμμετέχουν στη Σένγκεν.
Ο πυρήνας της Ευρώπης είναι η Ευρωζώνη (κίτρινο). Τα 19 μέλη της έχουν υπογράψει όλα συμβόλαιο με τον ευρωπαϊκό μηχανισμό σταθερότητας
(ESM) – ο οποίος φιλοδοξεί να μετατραπεί στο ευρωπαϊκό ΔΝΤ μετά το
2018, όπου σχεδιάζει η Γερμανία να διώξει το ΔΝΤ αποπληρώνοντας τα χρέη
της Ελλάδας απέναντι του (εάν είναι ακόμη μέλος του ευρώ).
Η σκούρα κίτρινη διακεκομμένη γραμμή (banking union) δείχνει πως στην τραπεζική ένωση συμμετέχουν αρκετές χώρες εκτός της Ευρωζώνης –
οι οποίες έχουν υπογράψει το μηχανισμό «τακτοποίησης» των μεγάλων
τραπεζών και συμμετέχουν στο ειδικό κεφάλαιο που έχει αποφασιστεί.
Υπάρχει επίσης η ένωση «Euro Plus Pact» των 18 χωρών με στόχο την αύξηση
της ανταγωνιστικότητας τους κοκ.