ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΝΟΥΤΣΟΣ
Σε λιγότερο από δύο μήνες η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώσει 3,25 δισ. ευρώ για δανειακές υποχρεώσεις της.
Ταυτόχρονα, η κυβέρνηση θα πρέπει να συνεχίσει να πληρώνει στο εσωτερικό συντάξεις, μισθούς Δημοσίου και τις λοιπές υποχρεώσεις. Τα χρήματα δεν γίνεται να βρεθούν αν δεν υπάρξει συμφωνία με τους θεσμούς. «Τι το νέο;», μπορείτε να σκεφτείτε. Τέτοια εποχή πέρυσι η Ελλάδα επίσης βρισκόταν σε ανάλογη θέση. Με τον Γιάνη Βαρουφάκη αντί του Ευκλείδη Τσακαλώτου αλλά με όλα τα υπόλοιπα πρόσωπα να είναι ίδια με τα σημερινά - έστω σε διαφορετικούς ρόλους. Μικρή βέβαια η διαφορά. Στα χρόνια της κρίσης κάθε νοήμων Ελληνας πρέπει να έχει καταλάβει ότι οι «ξένοι σατανάδες που θέλουν την καταστροφή της Ελλάδας» είναι πολύτιμοι για να καλύπτουν την ανικανότητα της ελληνικής πολιτικής. Αν τον ρόλο της Μέρκελ και του Σόιμπλε έχει σήμερα η Κριστίν Λαγκάρντ, η κατάσταση είναι ίδια. Ελα όμως που δεν είναι.
1 Πέρυσι η βαλκανική οδός ήταν ανοιχτή. Σύμφωνα με τη θρυλική ρήση της Τασίας, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες μπορούσαν να λιάζονται και να εξαφανίζονται. Φέτος η οδός έκλεισε και για να μην μπλέξει σε μεγάλες περιπέτειες η Ελλάδα θέλει τη βοήθεια της Ευρώπης.
2 Οι Ευρωπαίοι κατάλαβαν ότι η κυβέρνηση είναι σκληρή στα λόγια. Το Κούγκι του Πάνου Καμμένου, που θα τίναζε την Ευρώπη, αποδείχθηκε σκηνικό θεάτρου. Οπως κάθε σοβαρός διαπραγματευτής ξέρει, κάποιος μπορεί να απειλήσει μόνο μία φορά.
3 Το χαρτί με τη βοήθεια από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ενωσης κάηκε. Αζερμπαϊτζάν, Ιράν, Κίνα, Ρωσία δεν μπορούν ή δεν έχουν καμία διάθεση να βοηθήσουν οικονομικά.
4 Η σχέση με τα στελέχη με τα οποία κάνουμε τις διαπραγματεύσεις είναι χειρότερες από πέρυσι. Υποσχεθήκαμε πράγματα που δεν κάναμε, παραποιήσαμε τις δηλώσεις τους και ηχογραφήσαμε συνομιλίες.
5 Νέα οικονομικά μέτρα στο εσωτερικό δεν υπάρχουν. Οι φόροι έφτασαν στο σημείο όπου κάποιος θα δουλεύει μόνο για να τα δίνει στο κράτος. Οι τράπεζες λειτουργούν με capital controls και δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν την οικονομία. Τα τελευταία αποθεματικά των Ταμείων κατασχέθηκαν την εβδομάδα που πέρασε.
6 Οι πολιτικοί ελιγμοί έχουν εξαντληθεί. Ο τελευταίος ήταν το δημοψήφισμα. Μετά όμως το «Οχι» που έγινε «Ναι», ό,τι ερώτημα και να βάλει η κυβέρνηση δεν έχει νόημα.
Με τις διαπραγματεύσεις να σέρνονται, τον πρωθυπουργό να ζητάει σύγκληση Συνόδου Κορυφής και τον πρόεδρο Ντόναλντ Τουσκ να τον γειώνει ότι Eurogroup και πολύ του είναι, η κυβέρνηση έχει τρεις επιλογές. Μία, να συνεχίσει με τον κίνδυνο να της σκάσει η οικονομία στα χέρια, δηλαδή το κράτος να μην έχει να πληρώσει μισθούς και συντάξεις. Δεύτερη, να πάρει κάποια βοήθεια από τη Γερμανία να πάει στην δραχμή, να αντέξει κάποιον χρόνο πληρώνοντας τους πραιτωριανούς της και μετά να διαχειριστεί ένα χάος. Τρίτη, να παραιτηθεί. Να αποχωρήσει ζητώντας συγγνώμη από τον ελληνικό λαό που του υποσχέθηκε ότι μπορεί να διαχειριστεί μια χώρα σε κρίση όταν είναι ανίκανη να διαχειριστεί μεγάλο περίπτερο. Σεμνά και ταπεινά, στο πνεύμα των ημερών.
Καταληψίες και αλληλέγγυοι
Το άγαλμα «Βόρειος Ηπειρος» απεικόνιζε μια ξαπλωμένη γυναίκα δεμένη πισθάγκωνα. Είχε φιλοτεχνηθεί από τον Κώστα Σεφερλή το 1951 και είχε γίνει δωρεά στον Δήμο Αθηναίων. Τα τελευταία 65 χρόνια ήταν ένα από τα αναγνωρίσιμα σημεία της Τοσίτσα, του δρόμου που χωρίζει το Αρχαιολογικό Μουσείο από το Πολυτεχνείο. Το βράδυ του Σαββάτου 23 Απριλίου 2016 βάνδαλοι το κατέστρεψαν ολοκληρωτικά.
Μία μέρα πριν η Αλίκη Παπαχελά, ιδιοκτήτρια του κτιρίου του πρώην ξενοδοχείου «City Plaza», στην Αχαρνών, βρήκε τον χώρο να έχει καταληφθεί και να χρησιμοποιείται για στέγαση μεταναστών και προσφύγων. Ζήτησε από τους καταληψίες να φύγουν, εκείνοι αρνήθηκαν και όταν το κατήγγειλε, ανακάλυψε ότι η Αστυνομία ήταν απρόθυμη να επέμβει.
Να μη σου λάχει
Η ιστορία είχε την πλάκα της. Η εναλλακτική κυρία Αλίκη Παπαχελά λέγεται ότι είχε κάνει Like στο Facebook. Μέχρι να αντιληφθεί ότι η κατάληψη του ξενοδοχείου που γινόταν στέγη προσφύγων αφορούσε το «City Plaza» που ήταν ιδιοκτησία της. Αργότερα κατάλαβε ότι αυτό που της φαινόταν τόσο προχώ και ανθρώπινο όταν συνέβαινε σε άλλους είναι να μη σου λάχει εσένα. Η Αστυνομία, μπροστά στον φόβο να δυσαρεστήσει κυβερνητικά παιδιά, απέφυγε να επέμβει και σήμερα το κτίριο είναι ένας υπέροχος ξενώνας προσφύγων και μεταναστών. Ολα αυτά στη χώρα όπου αν κάποιος αντεξουσιαστής δεν γουστάρει ένα άγαλμα το σπάει και αν κάποιος αλληλέγγυος χρειάζεται ένα κτίριο για ξενώνα αλλοδαπών το καταλαμβάνει.
ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ