ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΜΒΟΥΚΑΣ
Σε πρόσφατη ομιλία του ο ρεπουμπλικάνος διεκδικητής του χρίσματος για την προεδρία των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, δήλωσε ότι αν εκλεγεί Πρόεδρος θα απαιτήσει το κούρεμα του αμερικανικού δημοσίου χρέους. Οι κακεντρεχείς γλώσσες στην αμερικανική και την διεθνή πολιτική σκηνή, που στο παρελθόν χαρακτήριζαν τον Τραμπ γραφικό και γελοίο, μετά την θριαμβευτική πορεία του στην κούρσα διεκδίκησης του χρίσματος του υποψηφίου προέδρου του ρεπουμπλικανικού κόμματος, αναθεώρησαν τις απόψεις τους και ουσιαστικά κατάπιαν τη γλώσσα τους. Ο Τραμπ δεν είναι τυχαία προσωπικότητα. Είναι άνθρωπος της πράξης και πετυχημένος επιχειρηματίας στις ΗΠΑ, με προσωπική περιουσία αρκετών δις δολαρίων ($). Ξέρετε πολλούς γραφικούς ή ηλίθιους ανθρώπους, που στον εργασιακό τους βίο να δημιούργησαν περιουσιακά στοιχεία μερικών ή αρκετών δις δολαρίων; Ο ισχυρισμός του Τραμπ ότι αν εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ θα απαιτήσει το κούρεμα σημαντικού μέρους του αμερικανικού δημοσίου χρέους, μόνο τυχαίος δεν ήταν. Είναι ένας ισχυρισμός που αν υλοποιηθεί στην πράξη, με μαθηματική βεβαιότητα θα άλλαζε το χάρτη του παγκόσμιου τραπεζικοπιστωτικού συστήματος.
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Παγκόσμιας Τράπεζας, το παγκόσμιο δημόσιο χρέος, δηλαδή το δημόσιο χρέος όλων των κρατών του κόσμου, προβλέπεται το 2016 σε 69.500 δις (ή 65 τρις) $, ποσό που αντιστοιχεί στο 84% του παγκόσμιου ΑΕΠ. Το 2016 το δημόσιο χρέος των ΗΠΑ εκτιμάται σε 21,5 τρις $ ή 110% του ΑΕΠ της αμερικανικής οικονομίας. Δηλαδή, το κρατικό χρέος των ΗΠΑ εκτιμάται ότι το 2016 θα αντιπροσωπεύει το 31% του παγκόσμιου δημόσιου χρέους. Και ο πιο άσχετος με το αντικείμενο της Οικονομικής Επιστήμης αντιλαμβάνεται ότι αν οι ΗΠΑ απαιτούσαν κατά 40% ή 50% το κούρεμα του κρατικού τους χρέους, το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα θα απειλείτο με κατάρρευση.
Οι ΗΠΑ, όπως συμβαίνει και με την οποιαδήποτε άλλη χώρα του πλανήτη, οφείλει το χρέος της σε τράπεζες ανάμεσα στις οποίες είναι και οι κεντρικές τράπεζες διαφόρων χωρών π.χ. Κεντρικές Τράπεζες Κίνας και Ιαπωνίας. Για παράδειγμα, αν το κούρεμα του δημοσίου χρέους των ΗΠΑ ανερχόταν σε 50%, που μεταφράζεται σε ψαλίδισμα του ονομαστικού της χρέους σχεδόν κατά 11τρις $, καθίσταται εμφανές ότι διεθνείς τράπεζες, κεντρικές τράπεζες χωρών, θεσμικοί επενδυτές, φυσικά πρόσωπα, κ.λπ., θα υφίσταντο τεράστιες ζημίες.
Κυριολεκτικά στο παγκόσμιο τραπεζικοπιστωτικό σύστημα θα ξεκίναγε ένα ντόμινο χρεοκοπιών με απρόβλεπτες διαστάσεις. Αναμφίβολα, αν η απειλή του Τραμπ περί κουρέματος του δημοσίου χρέους των ΗΠΑ από λόγια μετουσιωνόταν σε πράξη, τα κοράκια των hedge funds και τα golden boys των τραπεζών θα πάθαιναν οικονομική πανωλεθρία και το διεθνές τραπεζικοπιστωτικό σύστημα θα πέρναγε σε μια νέα εποχή.
Μια εποχή που απαιτεί διεξοδική ανάλυση για να προσδιοριζόταν το νέο διεθνές χρηματοπιστωτικό της τοπίο. Διαισθάνομαι ότι ο απρόβλεπτος αλλά πανέξυπνος Τραμπ, ενδεχομένως αποδειχτεί ο αποτελεσματικός γιατρός, που θα ξεφουσκώσει τις φούσκες των χρηματοοικονομικών παραγώγων αξίας χιλιάδων δις δολαρίων και θα μας απάλλασσε από τις λαμογιές των golden boys.