Δουλειά του κράτους και των τριών «διακριτών» εξουσιών είναι η διαμόρφωση των κανόνων και η εποπτεία εφαρμογής τους. Αυτό -κατά τα φαινόμενα- ακόμη αδυνατούμε, ή δεν επιθυμούμε να το κατανοήσουμε στην Ελλάδα.
Φίλτατοι, καλή σας ημέρα!
Η υπόθεση που έφερε χθες στο φως της δημοσιότητας η εφημερίδα «Αυγή», σχετικά με την ύπαρξη 2.500 δημοσίων υπαλλήλων με παράτυπα πτυχία αλλά και την πρόθεση του υπουργείου Παιδείας να διενεργήσει «ειδικές πτυχιακές εξετάσεις» για αυτούς, απεικονίζει με τον πλέον γλαφυρό τρόπο την ελλειμματική λειτουργία, αν όχι την αποσάθρωση, του δημόσιου τομέα στην Ελλάδα.
Απεικονίζει, δηλαδή, την απουσία ενός συγκροτημένου πλαισίου αποτελεσματικής λειτουργίας και εποπτείας εκ μέρους του κράτους, υπάλληλοι του οποίου καλούνται περίπου μία δεκαετία μετά την αποφοίτησή τους να δώσουν νομιμοποιητικές εξετάσεις για τα (από εξαγορά;) απολυτήρια βάσει των οποίων… προσελήφθησαν.
Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε χθες το υπουργείο Παιδείας, οι εξετάσεις αυτές αφορούν αποφοίτους ιδιωτικών σχολών Τεχνικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης που τους αφαιρέθηκε η άδεια λειτουργίας την περίοδο 2004-2008, "μετά τη διαπίστωση σωρείας παραβάσεων και ατασθαλιών".
Πρόκειται, δε, για εξετάσεις αντίστοιχες των οποίων ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν κατά το παρελθόν, μολονότι η διεξαγωγή τους προβλεπόταν με νόμο από εποχής Γιαννάκου στο υπουργείο Παιδείας και πλέον θα αφορούν χρονικές περιόδους και πριν το 2004, ώστε να καλύπτουν και τυχόν άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις παρατυπιών, βάσει διάταξης που ανακοίνωσε ότι προωθεί το υπουργείο Παιδείας.
Με άλλα λόγια, τι μας λέει το υπουργείο Παιδείας;
Βρήκαμε δημόσιους υπαλλήλους οι οποίοι προσλήφθηκαν βάσει παράτυπων τίτλων σπουδών, όμως για την παρατυπία αυτή δεν φταίνε οι ίδιοι, αλλά πρώτον, «οι επιτήδειοι ιδιοκτήτες σχολείων και οι άλλοι εμπλεκόμενοι που είχαν οργανώσει μια κερδοφόρα βιομηχανία "πιστοποίησης προσόντων"» και δεύτερον, οι «κακές» κυβερνήσεις που προηγήθηκαν του Ιανουαρίου 2015, οι οποίες ουδέποτε διενήργησαν τις προβλεπόμενες από τον νόμο εξετάσεις.
Έτσι, λοιπόν, το υπουργείο Παιδείας δρομολογεί εξετάσεις, κατά τρόπο μαζικό αφού σύμφωνα με το δημοσίευμα της «Αυγής» η υπόθεση αφορά άνω των 2.500 δημοσίων υπαλλήλων, από τις οποίες προφανώς θα κριθεί η «νομιμοποίηση» ή ο «καθαγιασμός» των τίτλων σπουδών τους και άρα -εικάζεται- η παραμονή τους ή μη στις σημερινές τους θέσεις απασχόλησης.
Πρόκειται για μια διαδικασία, δηλαδή, η οποία ευθέως μεταθέτει την ευθύνη εξασφάλισης αυτών των παράτυπων τίτλων σπουδών από τους σημερινούς τους κατόχους στους «επιτήδειους» του ιδιωτικού τομέα που εξέδωσαν αυτούς τους τίτλους και στις κακές κυβερνήσεις που προηγήθηκαν εκείνης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενώ θα μπορούσε να υποστηριχθεί -ενδεχομένως βάσιμα- ότι εντάσσεται και σε «πελατειακή» λογική.
Ακόμη και έτσι ακριβώς εάν είναι τα πράγματα -και η στήλη ουδένα λόγο έχει να το αμφισβητήσει-, τι έχει να πει το υπουργείο Παιδείας σε όσους όντως κοπίασαν κατά τρόπο έντιμο να εξασφαλίσουν τα πτυχία αυτά;
Τι έχει να πει προς όσους ζητά να κάτσουν στο σκαμνί των εξετάσεων μια δεκαετία ή και περισσότερο (αφού βάσει της νέας διάταξης, οι εξετάσεις θα αφορούν και προ του 2004 περιπτώσεις) μετά την αποφοίτησή τους;
Καθίστε, από κοινού με όσους ενδεχομένως εμπλέκονται σε έκνομες ενέργειες, και γράψτε ό,τι θυμάστε από την προ δεκαετίας φοίτησή σας;
Εντέλει, τι έχει να πει προς όσους δεν προσλήφθηκαν στις θέσεις που κατέχουν σήμερα αυτοί οι δημόσιοι υπάλληλοι; Μας συγχωρείτε, λάθος, που δεν σας πήραμε, αλλά το κράτος έτσι είναι;
Ο κατάλογος ερωτημάτων σε μια υπόθεση αυτού του είδους είναι ευλόγως μακρύς και αφορά όχι μόνον στους ίδιους τους δημοσίους υπαλλήλους που κατέχουν σήμερα παράτυπους τίτλους σπουδών ή την ποιότητα των υπηρεσιών που προσέφεραν στον φορολογούμενο πολίτη κατά τη διάρκεια της απασχόλησής τους στο Δημόσιο.
Ούτε βέβαια αφορά μόνο στην ποιότητα εποπτείας του ιδιωτικού τομέα και τήρησης της κείμενης νομοθεσίας εκ μέρους του ίδιου του κράτους.
Κυριότερα, αφορά στην ποιότητα λειτουργίας του κράτους στην Ελλάδα, το οποίο για ακόμη μια φορά μετρήθηκε και κρίθηκε λιποβαρές…