Γράφαμε προ
ημερών ότι: “Είναι σε όλους μας γνωστό
ότι το πιο σκληρό “γεράκι” της εξωτερικής
πολιτικής των ΗΠΑ ήταν και είναι ο Χένρι
Κίσινγκερ. Πάντα, ακόμη και σήμερα στην
εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, υπήρχαν και
υπάρχουν δυο τάσεις. Η ακραία φασιστική
– την οποία εξέφραζε ο Κίσινγκερ και
οι υποστηριχτές του δόγματός του – και
η ηπιότερη, την οποία εξέφραζαν άνθρωποι
που κατά κάποιον τρόπο “αγαπούσαν”
την Ελλάδα.
Ένας τέτοιος
ήταν ο Χένρι Τάσκα. Πρέσβης των ΗΠΑ στην
Αθήνα από 1969 – 1974. Ο οποίος ήλθε σε
αντίθεση με τον Κίσινγκερ στο θέμα της
ανατροπής του Μακαρίου στην Κύπρο και
είχε προτείνει να παρέμβει ο 6ος
στόλος για να προληφθεί η εισβολή των
Τούρκων. Γιατί, πίστευε ότι η πολιτική
Κίσινγκερ θα οδηγούσε σε διάλυση τη
Νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ.
Μετά την αποχώρησή
του από τη θέση του (1974) εξέφρασε την
επιθυμία να εκδώσει βιβλίο όπου θα
κατονόμαζε αξιωματούχους της CIA
που παρότρυναν τον Ιωαννίδη να ανατρέψει
τον Παπαδόπουλο. Αλλά, δεν πρόλαβε!
Σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό “δυστύχημα”
στη Λοζάνη τον Αύγουστο του 1979.
Οκτώ χρόνια
μετά, ο γιος του δήλωσε δημόσια ότι:
“Πίσω από τον θάνατο του πατέρα μου
βρισκόταν ο Κίσινγκερ”…
Αξίζει επίσης
να αναφερθεί ότι ο Τάσκα σε έκθεσή του
προς το Κογκρέσο το 1971, μεταξύ των άλλων
έλεγε: “…εάν οι άνθρωποι (σημ. κυβέρνηση
Παπαδόπουλου) δεν αγαπούσαν την Αμερική,
θα το είχαμε αισθανθεί πολύ γρήγορα”.
Εξυμνούσε δηλαδή
τον Παπαδόπουλο, κόντρα στις βουλές
Κίσινγκερ που επιζητούσε την ανατροπή
του”!!
Αποδοχή
Κωνσταντίνου Καραμανλή του σχεδίου
Κίσινγκερ για την Κύπρο.
Στο ίδιο άρθρο:
“Το δόγμα Κίσινγκερ καθορίζει τις
εξελίξεις στην Ελλάδα”, το οποίο
δημοσιεύθηκε στην Ελεύθερη Ώρα της
Παρασκευής 6 Μαίου 2016, αναφέραμε ότι ο
Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε εισχωρήσει
στον σκληρό πυρήνα των ΗΠΑ:
“Η αδιάσειστη
και απόλυτα φερέγγυα πηγή μας, μας
ενημερώνει:
Στις 16 Μαίου
1974, ο Αμερικανός πρέσβης (Τάσκα)
επιστρέφοντας από ταξίδι στις ΗΠΑ, διά
μέσω του Ιωάννη Γεωργάκη, ζητά να
ενημερώσει ο Αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ,
εμπιστευτικά τον Ιωαννίδη. Ο Ιωάννης
Γεωργάκης ήταν έμπειρος διπλωμάτης, εκ
των έμπιστων του Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Εξ ου και ήταν μεταπολιτευτικά ο πρώτος
πρέσβης εκ προσωπικοτήτων, θεσμού που
θέσπισε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Αυτή η διπλωματική
κίνηση του Τάσκα αποσκοπούσε, πέραν του
Ιωαννίδη να τύχει της ίδιας ενημέρωσης
και ο ευρισκόμενος στο Παρίσι, Κωνσταντίνος
Καραμανλής. Και τούτο γιατί ο Τάσκα
επιστρέφοντας από τις ΗΠΑ, έκανε στάση
στο Παρίσι επιδιώκοντας να δει τον
Καραμανλή και εκείνος απέφυγε να τον
συναντήσει, προφασιζόμενος απουσία σε
διακοπές.
Τούτο συνέβη
γιατί, ήδη ο Καραμανλής είχε αποδεχθεί
το Σχέδιο Κίσινγκερ για τη διχοτόμηση
της Κύπρου (Αττίλας Ι και ΙΙ). Άλλωστε,
το ρηθέν “η Κύπρος κείται μακράν”,
ακόμη ηχεί στ΄ αυτιά μας”!
Η παραβίαση
του Συντάγματος από τον Καραμανλή.
Η ίδια αδιαμφισβήτητη
πηγή μας, μας ενημερώνει περαιτέρω:
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής
είχε ήδη προσχωρήσει στο σχέδιο Κίσινγκερ
για τη διχοτόμηση της Κύπρου. Η ίδια
πρόταση είχε γίνει και στον τέως Βασιλέα,
δηλαδή να αποδεχθεί την επέμβαση των
Τούρκων στην Κύπρο, με σκοπό την ανατροπή
της Δικτατορίας, με την ταυτόχρονη
επαναφορά του στον θρόνο.
Ο τέως Βασιλεύς
αρνήθηκε να συμμετέχει σε αυτό το
σενάριο, λέγοντας ότι δεν συμφωνεί με
απώλεια ελληνικού εδάφους προκειμένου
να ανατραπεί η Δικτατορία στην Ελλάδα.
Και ενίσχυσε το λεχθέν του, προσθέτοντας
ότι εάν οι ΗΠΑ ήθελαν την πτώση της
Δικτατορίας και την επαναφορά της
Δημοκρατίας στην Ελλάδα, είχαν άλλους
τρόπους επιτυχίας.
Αυτός ήταν και ο λόγος
μη επιστροφής του τέως Βασιλέως στην
Ελλάδα, μετά την Μεταπολίτευση. Αφού
είχε δοθεί εντολή στον Κωνσταντίνο
Καραμανλή, του οποίου η άφιξη στην Αθήνα
είχε προηγηθεί, να μην προσκαλέσει τον
Κωνσταντίνο για να αναλάβει τα καθήκοντά
του. Από τη στιγμή που ο Κωνσταντίνος
Καραμανλής επανέφερε το Σύνταγμα του
’52 - όπου προβλεπόταν η Βασιλευόμενη
Δημοκρατία - το οποίο κατάργησε η
Δικτατορία.
Δηλαδή, ο τέως Βασιλεύς
ήταν ο νόμιμος Ανώτατος Άρχων.
Ωστόσο, ο Κωνσταντίνος
Καραμανλής παραβίασε τον καταστατικό
χάρτη της χώρας και αντί να ορκισθεί ως
Πρωθυπουργός στον νόμιμο Ανώτατο
Άρχοντα, όπως προέβλεπε το Σύνταγμα του
΄52, ορκίσθηκε στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας
της Ιωαννιδικής Χούντας.
Θέσπισε
Σύνταγμα για την πολιτική νομενκλατούρα
και όχι για το λαό
Με την καθιέρωση
της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας,
επιμελήθηκε της σύνταξης και της ψήφισης
του Συντάγματος του 1975.
Ενός Συντάγματος
αντιλαϊκού με παράθυρα – παραθυράκια,
φεγγίτες και σε πολλές περιπτώσεις
ορθάνοικτες πόρτες υπέρ του Συστήματος.
Της πολιτικής καθεστωτικής νομενκλατούρας
της Μεταπολίτευσης.
Το δεύτερο
έγκλημά του μετά την εμπλοκή του στη
διχοτόμηση της Κύπρου μας.
Ήταν ή δεν
ήταν ο Γιωτόπουλος στο αεροπλάνο της
επιστροφής Καραμανλή;
Θα πρέπει ωστόσο,
να θυμόμαστε ότι με την πτώση του
δικτατορικού καθεστώτος των Συνταγματαρχών,
ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έφθασε στην
Αθήνα στις 24 Ιουλίου 1974, με το αεροπλάνο
Γαλλικής Προεδρίας, το οποίο έθεσε στη
διάθεσή του ο τότε Πρόεδρος της Γαλλίας
Βαλερί Ζισκάρ ντ΄ Εσταίν. Ο οποίος ήταν
στενός προσωπικός φίλος του Καραμανλή.
Τα άτομα που συνόδευσαν τον ίδιο στο
ταξίδι επιστροφής του στην Αθήνα, ήταν
προσωπική του επιλογή και ευθύνη.
Παρά ταύτα,
παραμένει το ερώτημα για το τι ακριβώς
γύρευε στην ίδια πτήση ο Αλέξανδρος
Γιωτόπουλος, ο φερόμενος ως αρχηγός της
17 Νοέμβρη και
έγκλειστος στις ελληνικές φυλακές;
Υπόθεση
Μαξ Μέρτεν.
Η
κυβέρνηση της ΕΡΕ του Κωνσταντίνου
Καραμανλή, τον Νοέμβριο του 1958 κατέθεσε
και ψήφισε νομοσχέδιο με το οποίο γινόταν
τροποποίηση προηγούμενου σχετικού
Νόμου και επιτρεπόταν η αποφυλάκιση
εγκληματιών πολέμου που είχαν καταδικαστεί
και κρατούνταν σε ελληνικές φυλακές.
Είναι η υπόθεση του αξιωματικού των
γερμανικών κατοχικών δυνάμεων Μαξ
Μέρτεν που κατηγορήθηκε για εγκλήματα
πολέμου.
Ο
φωτογραφικός αυτός Νόμος έγινε με την
υπόδειξη της Γερμανίας, λόγω του ότι το
Φθινόπωρο του 1958 πραγματοποιήθηκε η
Σύναψη Δανείου της Ελλάδος από τη
Γερμανία, ύψους 200 εκατομμυρίων μάρκων!
Ακριβώς
όπως σήμερα.
Που
η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, όχι μόνο
έβγαλε τις γραβάτες μπροστά στον
γερμανικό παράγοντα, αλλά έβγαλε και
τα παντελόνια. Κυκλοφορώντας χωρίς
αυτά, απλά δεν το έχουν, οι της κυβερνήσεως,
ακόμη αντιληφθεί.
Άλλωστε
η εκποίηση και μόνο των 14 αεροδρομίων
της ελληνικής Επικράτειας στην εταιρεία
του γερμανικού δημοσίου Fraport
AG,
καταδεικνύει του λόγου τω αληθές.
Γι΄
αυτό πάντα πρέπει να θυμόμαστε.
Αυτό
που είχε πει ο Τζων Νεγρεπόντε, Αμερικανός
αξιωματούχος την 1η
Δεκεμβρίου 1966 στον τότε Πρωθυπουργό
της Ελλάδος Στέφανο Στεφανόπουλο:
«Μια συμβουλή
έχω να σου δώσω. Αν ο Ανδρέας Παπανδρέου
ή οποιοσδήποτε άλλος, μετά τη δικτατορία
στην Ελλάδα (σημ. πως γνώριζε για
την επερχόμενη Δικτατορία;), πάρει
τη σκυτάλη του αντιαμερικανισμού, του
αντιιμπεριαλιστή, του ειρηνιστή, του
“πατερούλη” του λαού σας, να ξέρεις
ότι αυτός θα είναι ο διορισμένος άνθρωπός
μας στην Ελλάδα για να παριστάνει τον
Πρωθυπουργό…».
Επί του
πιεστηρίου.
Ο θυμόσοφος
λαός μας λέει: “αγάλι – αγάλι γίνεται
η αγουρίδα μέλι”.
Αυτή τη λαϊκή
ρήση προφανώς ακολουθούν στην τέως
Βασιλική οικογένεια, από τη στιγμή που
το “αυτί” μας έπιασε ότι οι εξελίξεις
τα επόμενα χρόνια θα ωριμάσουν την
αναγκαιότητα της επιστροφής του Στέμματος
στην Ελλάδα. Μέσω υγιούς δημοψηφίσματος
που θα διενεργηθεί και όχι όπως αυτό
που έκανε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής
στις 8 Δεκεμβρίου του 1974. Το οποίο από
το περιβάλλον της τέως Βασιλικής
οικογένειας, το θεωρούν νόθο και κάλπικο.
Έτσι, πιστεύουν ότι μέχρι το 2025 θα έχουν
πάρει πίσω ότι δικαιούνται.
Ωστόσο, η είδηση
είναι ότι στα σχέδιά τους είναι να
ανατεθεί η Βασιλεία στον Νικόλαο και
όχι στον τέως Πρίγκιπα Παύλο!
Επανέρχομαι…