ΤΟ ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΚΑΙ Ο “ΚΟΦΤΗΣ” ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΟΥΝ ΤΗ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ, ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ
Σ' όλο το πρώτο, περιπετειώδες εξάμηνο του 2015, Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και διπλωμάτες έθεταν ξανά και ξανά, σε κατ' ιδίαν συζητήσεις, το ίδιο ερώτημα: Γιατί είναι τόσο δύσκολο στον ΣΥΡΙΖΑ να “ωριμάσει” στην εξουσία και να εξελιχθεί σε ένα “κανονικό” κόμμα της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, αναλαμβάνοντας το κόστος για επαχθή, αλλά “αναγκαία” μέτρα οικονομικής σταθεροποίησης;
Με την ταπεινωτική συνθηκολόγηση του περασμένου Ιουλίου, ο Αλέξης Τσίπρας, ο Γιάννης Δραγασάκης και οι συνεργάτες τους δικαίωσαν τις προσδοκίες των Ευρωπαίων εταίρων τους. Σήμερα, είναι έτοιμοι να τις ξεπεράσουν. Ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ εξελίσσεται όχι απλά σε ένα “κανονικό” αστικό κόμμα της νεοφιλελεύθερης, ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, αλλά αναδεικνύεται σε “πρωτοπορία” της στο πεδίο της κατεδάφισης κοινωνικών κατακτήσεων δεκαετιών – ένα δακτυλοδεικτούμενο παράδειγμα προς μίμηση για όλους τους “βραδυπορούντες”.
Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Στη Γαλλία, τις προάλλες, η κοινοβουλευτική ομάδα των Σοσιαλιστών διχάστηκε στο καίριο ζήτημα της εργασιακής (αντι)μεταρρύθμισης που προωθούσε το δίδυμο Ολάντ-Βαλς. Η κυβέρνηση αδυνατούσε να περάσει το επονείδιστο νομοσχέδιο λόγω της ανταρσίας 53 βουλευτών από την αριστερή πτέρυγα των Σοσιαλιστών και άλλων ομάδων της Αριστεράς, με αποτέλεσμα να αναγκαστεί να επιβάλει τα επαχθή μέτρα με προεδρικό διάταγμα. Μια πράξη με πολύ μεγάλο πολιτικό κόστος, που έριξε λάδι στη φωτιά των κοινωνικών αντιδράσεων που σηματοδοτούν το νέο, ριζοσπαστικό κίνημα Nuit Debout και οι κινητοποιήσεις εργατικών συνδικάτων.
Αντίθετα, στην Ελλάδα η κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ λειτουργεί ως απολύτως πειθαρχημένος “λόχος” του... Βόλφγκανγκ Σόιμπλε! Μετά την ομόφωνη υπερψήφιση του επονείδιστου ασφαλιστικού νομοσχεδίου, οι 153 της κυβερνητικής πλειοψηφίας ετοιμάζονται να ψηφίσουν, την Κυριακή, το πολυνομοσχέδιο που κλείνει τις εκκρεμότητες της αξιολόγησης με έναν ορυμαγδό αντιλαϊκών μέτρων: Καταιγίδα έμμεσων φόρων (με προφανέστατο “ταξικό πρόσημο”) ύψους 1,8 δισ., παράδοση των κόκκινων δανείων στους γύπες των ξένων funds και του συνόλου της δημόσιας περιουσίας στους ξένους που θα ελέγχουν το υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων, αλλά και τον διαβόητο δημοσιονομικό κόφτη, που θα προβλέπει αυτόματα, αντιλαϊκά μέτρα, ακόμη και ακρωτηριασμούς μισθών και συντάξεων, με απλό προεδρικό διάταγμα.
Ούτε η ΝΔ του Σαμαρά, ούτε το ΠΑΣΟΚ του Βενιζέλου θα μπορούσαν να περάσουν τόσο εξευτελιστικά μέτρα χωρίς να δοκιμαστούν από μεγάλους τρανταγμούς, αποχωρήσεις και διασπάσεις. Αλλά η κοινοβουλευτική ομάδα του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ τους βάζει τα γυαλιά, αποδεικνύοντας ότι οι υποταγμένοι πρώην αριστεροί είναι ικανοί να ξεπεράσουν σε πολιτική παχυδερμία τους εκπροσώπους του παλιού, αστικού πολιτικού κόσμου.
Θα περίμενε κανείς ότι, προκειμένου να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ θα τα έριχναν όλα στο συσχετισμό των δυνάμεων, που δεν τους επέτρεψε, τάχα, να κάνουν αυτό που ήθελε η καρδιά τους και τους υποχρέωσε σε κάποιες επώδυνες, πλην πρόσκαιρες υποχωρήσεις και συμβιβασμούς. Όμως όχι! Οι άνθρωποι αυτοί έχουν βαλθεί όχι μόνο να παίρνουν ό,τι μέτρα τους υπαγορεύουν οι δανειστές, αλλά να τα εξωραΐζουν κιόλας: Ο “κόφτης” ήταν δικιά μας ιδέα, δηλώνει ο Σταθάκης. “Είμαι περήφανος για το ασφαλιστικό”, δηλώνει ο Κατρούγκαλος. Έρχεται πακτωλός επενδύσεων, δηλώνει ο Σκουρλέτης, αφού έδωσε πράσινο φως για τις Σκουριές. Γινόμαστε ενεργειακός κόμβος, δηλώνει, εγκαινιάζοντας τον ΤΑΡ, παρέα με τον εκπρόσωπο του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο Αλέξης Τσίπρας, έχοντας καθηλώσει από καιρό τη χώρα στον αυτόματο πιλότο των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Εν ολίγοις, μετά το πολιτικό έγκλημα του τρίτου μνημονίου, η κυβέρνηση Τσίπρα διαπράττει ένα δεύτερο, εξίσου σοβαρό έγκλημα, που οριστικοποιεί τη θλιβερή της μετάλλαξη: αναλαμβάνει με ιεραποστολικό ζήλο την εκστρατεία εμπέδωσης της μνημονιακής τάξης πραγμάτων στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Μ' αυτά και μ' αυτά κερδίζει την εμπιστοσύνη της Μέρκελ, του Σόιμπλε και του Ολάντ, ως ο πιο “αξιόπιστος” πυλώνας του αστικού πολιτικού συστήματος, σε σημείο που ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Φώφη Γεννηματά να οργίζονται, σαν απατημένοι σύζυγοι, με τους Ευρωπαίους συμμάχους τους, που τους προδίδουν.
Την Κυριακή το βράδυ, θα γραφτεί η τελευταία πράξη της τραγωδίας που λέγεται ΣΥΡΙΖΑ και θα ανοίξει ένας νέος κύκλος αντίστασης και αναζήτησης. Ο ποιητής μας συμβουλεύει να μην αμελήσουμε, να πάρουμε μαζί μας νερό, γιατί το μέλλον έχει πολύ ξηρασία. Ας τον ακούσουμε, αν θέλουμε να το συντομεύσουμε.
Α.Θ.