Οι οριακές συνθήκες που θα ζήσει η χώρα τους επόμενους μήνες θα δοκιμάσουν τη Δημοκρατία και την ανοικτή κοινωνία, όπως τις ζήσαμε μεταπολιτευτικά. Η αδυναμία του καθεστώτος ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ να διαχειριστεί κυρίως την Οικονομία και τους αδυσώπητους πλέον αριθμούς της (3,1 εκ. συνταξιούχοι, 0,6 εκ. δημόσιοι υπάλληλοι, 1,3 εκ. άνεργοι), θα το οδηγήσει αναπόφευκτα στον περαιτέρω υποχθόνιο περιορισμό των δημοκρατικών θεσμών, προκειμένου να διατηρήσει την εξουσία. Δεν έχει πρόβλημα με τον περιορισμό τους, είναι μέσα στη συνεταιρική νεοσταλινική και ακροδεξιά κοινή πλέον ή του. Οι ακραίες ιδεοληψίες του έχουν για χρόνια εγκαταστήσει αυτοματίες σκέψης προς αυτήν την κατεύθυνση. Εξάλλου, η μέχρι τώρα κυβερνητική πολιτική πρακτική του στη Δημόσια Διοίκηση, στη Δικαιοσύνη, στην Ενημέρωση, στη Παιδεία έχει ήδη δώσει δείγματα των προθέσεών του.
Σύντομα θα κληθούν οι δημοκρατικοί, ευρωπαϊστές πολίτες να δηλώσουν δημόσια την αποφασιστικότητα τους να προασπίσουν τη Δημοκρατία και οφείλουν να είναι ψυχικά και πολιτικά έτοιμοι. Κατά μόνας η οργανωμένα μέσα από τα δημοκρατικά κόμματα, τα οποία πρέπει να εγκαταλείψουν τις νοοτροπίες και τις πολιτικές πρακτικές χρεοκοπίας για την οποία αυτά κυρίως ευθύνονται. Όσα εξ αυτών υποτίμησαν την σχέση του σημερινού καθεστώτος με την απολυταρχία ας προβληματισθούν, όσο είναι καιρός. Με την αδυναμία τους αποθρασύνεται περαιτέρω. Η δημοκρατική κοινωνία δεν έχει πολύ χρόνο. Οι οριακές συνθήκες δεν της επιτρέπουν να επενδύει μόνο στη γέννηση του νέου, άφθαρτου, αξιοκρατικού κόμματος που πολλοί ονειρευόμαστε και για το οποίο προσπαθούμε τα τελευταία χρόνια. Έχει χρέος να επενδύσει πολιτικά και στον εκσυγχρονισμό, τον εκδημοκρατισμό, την αξιοκρατική λειτουργία των υπαρχόντων δημοκρατικών κομμάτων. Οι άξιες, δημοκρατικές κοινωνικές δυνάμεις πρέπει να συστρατευθούν και σε αυτά τα κόμματα, ενισχύοντας την μεταρρυθμιστική τους προοπτική. Το καθεστώς ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι τόσο επικίνδυνο για την δημοκρατία που δεν περισσεύει κανείς από τον δημοκρατικό τόξο στην προσπάθεια για την προάσπισή της.
Αυτό που έρχεται είναι εξαιρετικά επικίνδυνο και ανατρεπτικό, ούτως η άλλως. Θα καθορίσει τον τρόπο της ζωής μας τα επόμενα πολλά χρόνια. Ζούμε τη διάψευση, τα σπαράγματα των φαντασιώσεων με δανεικά της Μεταπολίτευσης. Η σημερινή κοινωνικά άδικη και δίχως προοπτική ανέχεια οδηγεί αναπόφευκτα στην σύγκρουση της κρατικίστικης-συντεχνιακής-πελατειακής Ελλάδας, που λόγω έλλειψης πόρων έχει φτάσει στα όρια της, με την παραγωγική-εξωστρεφή-αξιοκρατική Ελλάδα. Η σύγκρουση θα είναι βίαιη, οριακή και με αβέβαιο αποτέλεσμα. Η ζημιά στην ελληνική κοινωνία της ήσσονος προσπάθειας, του βολέματος των συντεχνιών είναι βαθύτατη και οι παραγωγικές εφεδρείες λίγες, όσες δεν έχουν ακόμη μεταναστεύσει. Οι σημαντικές όμως κοινωνικο-πολιτικές αλλαγές συνήθως καθορίζονται από την αποφασιστικότητα των λίγων κόντρα στους ολίγους.