Βγαίνει η ALPHA BANK και λέει: «Τα στατιστικά στοιχεία που ανακοίνωσε η ΕΛΣΤΑΤ για την πορεία των λιανικών πωλήσεων σε συνδυασμό με την ανάλυση των προσδοκιών των νοικοκυριών, που δημοσίευσε το ΙΟΒΕ κατά την προηγούμενη εβδομάδα, επιβεβαιώνουν τη διαφαινόμενη αδυναμία της ιδιωτικής καταναλώσεως να στηρίξει την οικονομική δραστηριότητα».
Βγαίνει στα καπάκια ο ΣΕΒ και απαιτεί «να μειωθεί ο μέσος μεικτός μισθός των δημοσίων υπαλλήλων κατά 3% ή 565 ευρώ ετησίως και να απολυθούν 180 χιλ. δημ. υπαλλήλοι». Εν ολίγοις ζητά αυτή τη στιγμή να αποσυρθούν από την αγορά 180.000 καταναλωτές με τις οικογένειές τους, ενώ οι υπόλοιποι να μειώσουν τη δυνατότητα κατανάλωσής τους κατά 565 ευρώ ετησίως.
Με την πρώτη ματιά φαίνεται ότι η προτεινόμενη λύση της τράπεζας για αύξηση της ιδιωτικής κατανάλωσης έρχεται σε σύγκρουση με την πρόταση των βιομηχάνων για μείωση της ιδιωτικής κατανάλωσης.
Όμως, παπάρια! Η μεν τράπεζα κρύβει κάτω από την (πραγματική) μείωση της κατανάλωσης στο λιανεμπόριο, τις ευθύνες των τραπεζών που παρά το σκασμό των δισ. που τους προσφέρθηκαν, εκείνες αρνούνται να ανοίξουν τις στρόφιγγες του χρήματος στην αγορά. Οι δε βιομήχανοι φτάνουν στο σημείο να υποκριθούν πως θέλουν να θυσιάσουν το αγαπημένο τους διεφθαρμένο Δημόσιο για τον ίδιο λόγο με τις τράπεζες: Για να εξαφανιστεί το ρευστό από την αγορά.
Η μείωση κατανάλωσης στο λιανεμπόριο χτυπά αποκλειστικά τους μικρομεσαίους, τα μικρομάγαζα, τα συνοικιακά καταστήματα. Αυτή την πίτα της κατανάλωσης επιθυμούν τράπεζες και βιομήχανοι να τη στρέψουν στα πολυκαταστήματα των πολυεθνικών. Ο μόνος τους καημός είναι να γεμίσει η αγορά με λουκέτα ώστε ελλείψει εναλλακτικών να συγκεντρωθεί η κατανάλωση και ο πλούτος στους λίγους, τεράστιους και εκλεκτούς.
Δεν είναι όμως αυτή η μόνη «αντίφαση της πρώτης ματιάς». Η Λαγκάρντ στην επιστολή που απέστειλε προς τους 19 υπουργούς του Eurogroup κατήγγειλε ως αναποτελεσματική και αναξιόπιστη «την πρόταση των ελληνικών αρχών να κάνουν βραχυπρόθεσμες οριζόντιες περικοπές στις προαιρετικές δαπάνες – οι οποίες έχουν ήδη συμπιεστεί σε βαθμό που η παροχή δημοσίων υπηρεσιών βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο».
Από την άλλη, εμφανίζεται ο αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Βάλντις Ντομπρόβσκις σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή της Κυριακής» να καταγγείλλει κι αυτός τις ελληνικές αρχές επειδή όμως: «κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων με την Ελλάδα τονίζαμε ότι οι μειώσεις δαπανών θα επηρέαζαν λιγότερο την ανάπτυξη, παρά η αύξηση των φόρων όμως η ελληνική κυβέρνηση επέλεξε την επιβολή φόρων».
Με την πρώτη ματιά φαίνεται και εδώ να διαφωνεί το ΔΝΤ με την Κομισιόν στο θέμα των οριζόντιων περικοπών στις δημόσιες δαπάνες. Όμως παπάρια κι αυτή η διαφωνία. Και οι δύο αυτό που προτείνουν ουσιαστικά είναι «μεταρρυθμίσεις μακροχρόνιου ορίζοντα στο δημόσιο τομέα, κυρίως στο συνταξιοδοτικό και φορολογικό σύστημα» καθώς και την ανάγκη «ο προϋπολογισμός της Ελλάδας να ελέγχεται από τους Ευρωπαίους για τα επόμενα χρόνια».
Στην πραγματικότητα είναι προφανές ότι τράπεζες και βιομήχανοι, ΔΝΤ και Κομισιόν συμμετέχουν στο ίδιο πρόγραμμα φτωχοποίησης των εργαζομένων, συγκέντρωσης του πλούτου σε λίγους, κυβέρνησης υπό απόλυτη εποπτεία και χώρας υπό πλήρη κατοχή από τους δανειστές και το ελληνικό κεφάλαιο.
Κι όλα αυτά, όλες αυτές οι ψευτοδιαφωνίες, αυτές οι παραπλανητικές συγκρούσεις γίνονται για να ξεχρεώσουμε τις ενισχύσεις από τα μνημόνια. Όμως όπως είχε αποκαλύψει η Ευρωπαϊκή Σχολή Μάνατζμεντ και Τεχνολογίας (ESMT) του Βερολίνου και με απίστευτο θράσος δεν αντέδρασε κανείς από τους πρωταγωνιστές των μνημονίων, «μόλις το 5% από τα 220 δισ. ευρώ που πήρε η Ελλάδα πήγε στον ελληνικό προϋπολογισμό, ενώ το υπόλοιπο 95% των μνημονιακών δανείων διατέθηκε για να σωθούν ελληνικές και ευρωπαϊκές τράπεζες».
Οπότε, τι ακριβώς συζητάμε ρε μαλάκες; Για το αν ο ΣΕΒ έχει δίκιο χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για τους απολυμένους που οι ίδιοι οι βιομήχανοι απέλυσαν για να αυξήσουν τα κέρδη τους ή για το δήθεν αίτημά του περί μείωσης του διεφθαρμένου Δημοσίου; Μα ποιος στήριζε επί 40 χρόνια με χρηματοδοτήσεις, γάμους, συμπεθεριάσματα, αλισβερίσια προμηθειών και μιζών τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ που κατασκεύασαν αυτό το πελατειακό κράτος; Οι βιομήχανοι, οι τραπεζίτες και οι εφοπλιστές δεν το έκαναν;
Ποιον βόλεψε επί 40 χρόνια αυτό το διεφθαρμένο πελατειακό κράτος; Το γεγονός ότι στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα πορίσματα για εργατικά ατυχήματα έριχναν την ευθύνη σε ανθρώπινο λάθος, ποιον βόλευε; Τον βιομήχανο ή μήπως τους νεκρούς εργάτες; Το γεγονός ότι τα πρόστιμα για κάθε είδους παρανομίες των βιομηχανιών ξεχνιόταν σε συρτάρια, ποιον βόλευε; Τους βιομήχανους ή μήπως το περιβάλλον; Το γεγονός ότι οι φορολογικοί έλεγχοι έφταναν μέχρι ταβέρνες και καφενεία την ώρα που έβγαιναν ανενόχλητα στο εξωτερικό τα δισεκατομμύρια των βιομήχανων, των εφοπλιστών, των μεγαλοκαρχαριών, ποιον βόλευε; Τους δισεκατομμυριούχους που όλως παραδόξως εμφανίζουν κέρδη ακόμη και μέσα στην κρίση ή μήπως τους εργαζόμενούς τους που ζουν τον καθημερινό εκβιασμό απόλυσης ή μείωσης μισθού, απόλυσης ή υπογραφή ατομικής σύμβασης;
Και άραγε ποιο μοντέλο υγιούς επιχειρηματικότητας και «χρέους προς την πατρίδα» ασκούν επί τόσες δεκαετίες ανενόχλητοι οι βιομήχανοι; Ιδού: «Μόνο από τις κερδοφόρες εισηγμένες στο Χρηματιστήριο επιχειρήσεις οι οποίες διένειμαν κέρδη 3 δισ. ευρώ μεταξύ 2011-2015, η μείωση του φόρου των μερισμάτων στο 10% σήμανε ότι μπήκαν περίπου 460 εκατ. ευρώ περισσότερα στους προσωπικούς λογαριασμούς των μετόχων, καθώς το δημόσιο εισέπραξε 300 εκατ. ευρώ αντί για 760 εκατ. ευρώ που θα έπαιρνε αν ο φόρος είχε μείνει στο 25% και χρειάστηκε να πάρει άλλα μέτρα για να αντισταθμίσει αυτή την απώλεια. (…)Παρ’ όλα αυτά η λογική της κυβέρνησης συνεχίζει να πατά πάνω στον καμβά των προηγούμενων. Να «ευημερούν» δηλαδή οι επιχειρηματίες και οι μέτοχοι, αλλά όχι οι επιχειρήσεις και η επιχειρηματικότητα».
Την παραπάνω διαπίστωση περί της άρνησης των επιχειρηματιών να επανεπενδύσουν κάποια από τα κέρδη τους δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας δεν την κάνω εγώ, ούτε τη διάβασα στον «Ριζοσπάστη». Τη διαπίστωση της συστηματικής πρακτικής αποεπένδυσης με αντάλλαγμα το σαβάνωμα των κερδών από τους μετόχους την κάνει το liberal.gr !!!
Πριν ο ΣΕΒ, λοιπόν, χρησιμοποιήσει πλαστά στοιχεία όπως αποδεικνύεται εδώ και εδώ και πριν ο Κούλης του Μητσοτάκη σπεύσει με τη γνωστή ελαφρότητα που τον διακρίνει στην πολιτική σκέψη και τη λατρεία στο θεό του ακρότατου ναοφιλελευθερισμού να υιοθετήσει ως προεκλογική εξαγγελία του αυτές τις ασυναρτησίες των φίλων του, ας μας πουν ποιος ωφελήθηκε όλα τα προηγούμενα χρόνια από το πελατειακό Δημόσιο, από το ανύπαρκτο Κράτος, από την απουσία ελέγχων, από τις επιδοτήσεις άνευ λόγου και έργου, από τις υπερκοστολογήσεις δημοσίων έργων, από την παραλαβή δρόμων, γεφυρών και τούνελ που ποτέ δεν κατασκευάστηκαν αλλά πληρώθηκαν από τους απλούς φορολογούμενους, από το μπουρδέλο της κερδοσκοπίας, από την ανενόχλητη δημιουργία καρτέλ, από την τεράστια φοροδιαφυγή και τις νόμιμες φοροαπαλλαγές, από… , από…., από…., ένα έχω να πω: Averta paga τέλος, από εμάς.
ΚΑΡΤΕΣΙΟΣ