Μιας και οι Ολλανδοί απέρριψαν σε συντριπτικό ποσοστό τη συμφωνία της Ε.Ε. με την Ουκρανία, οι Ευρωπαίοι σκέφθηκαν να την αποζημιώσουν με την πρώτη θέση της Γιουροβίζιον. Έτσι και τους Ρώσους θα πίκαραν, που ήταν και φαβορί, και τον ουκρανικό λαό θα καλόπιαναν, που πάγωσε από την ολλανδική απόρριψη, ενώ η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση.
Γράφει ο… ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ
Το γεγονός ότι το τραγούδι αναφέρεται στους Τάταρους της Κριμαίας, ήταν δώρο και προς τους απανταχού μουσουλμάνους και δη τους Τούρκους, που τους θεωρούς αδελφούς τους. Έτσι το ποπ και κιτς πανηγύρι πήρε πολιτική χροιά, περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Το δράμα των Τατάρων της Κριμαίας που εξορίστηκαν από τον Στάλιν την άνοιξη του 1944, είναι μεγάλο. Και οπωσδήποτε καταδικαστέο. Το ζήτημα είναι όμως ότι πριν από την απόφαση της Μόσχας προηγήθηκε, τα χρόνια της ναζιστικής κατοχής της χερσονήσου της Ταυρίδας, η ανοιχτή και στενή συνεργασία του ταταρικού πληθυσμού με τα κατοχικά στρατεύματα.
Πολέμησαν εναντίον του υπόλοιπου πληθυσμού, όπως στην πολιορκία της Σεβαστούπολης, και κυρίως εναντίον των ανταρτικών ομάδων που δρούσαν στα ενδότερα της χερσονήσου. Η συμπεριφορά αυτή των Τατάρων της Κριμαίας απαντάται σε όλους τους μουσουλμανικούς πληθυσμούς, από τα Βαλκάνια (Βοσνία, Αλβανοί) μέχρι και τον Καύκασο. Γι’ αυτό άλλωστε και ο Στάλιν εκτόπισε και τους Τσετσένους και άλλους Ορεινούς του Βορείου Κακαύσου στην Κεντρική Ασία.
Οι Τάταροι της Κριμαίας, που στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία σχέση με τους Τάταρους της Μογγολίας, ήταν τμήμα της Χρυσής Ορδής, που συγκέντρωσε στις τάξεις της πολλούς, κυρίως τουρκογενείς, λαούς, και στη συνέχεια αυτονομήθηκε. Τον 15ο αιώνα το Χανάτο της Κριμαίας έγινε υποτελές στους Οθωμανούς και έτσι παρέμεινε μέχρι και το 1783.
Ο υποταγμένος χριστιανικός πληθυσμός ήταν κυρίως Έλληνες, οι οποίοι και παρέμειναν στις πανάρχαιες εστίες τους μέχρι και το 1778, όταν μετοίκησαν στην σημερινή Μαριούπολη, για να μην καταστούν όμηροι στα χέρια των Οθωμανών.
Οι Τάταροι, πάντοτε με υποδαύλιση των Τούρκων –αλλά και των Άγγλων και Γερμανών, ήταν πάντα κατά της ρωσικής κυριαρχίας. Κι αυτό εκφραζόταν σε κάθε περίοδο αναταραχών στην τσαρική ή την σοβιετική Ρωσία. Αυτό συνέβη και στην περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Εκείνο που είναι ακατανόητο ήταν η μαζική εκτόπιση των Ελλήνων της Κριμαίας, λίγο μετά από τους Τάταρους -μαζί με Βούλγαρους και Αρμένιους- εν μια νυχτί, στοιβαγμένους σε εμπορικά τρένα. Κι αυτό παρά το ότι οι Έλληνες είχαν πολεμήσει ηρωικά στην υπεράσπιση της Κριμαίας από τα ναζιστικά στρατεύματα.
Πολλοί Έλληνες είχαν αναδειχθεί σε ηγετικές θέσεις στις ανταρτικές ομάδες. Πολλά ήταν τα χωριά που έκαψαν οι Γερμανοί, και πολλά τα θύματα του πολέμου. Οι εξόριστοι Έλληνες, όσοι δηλαδή επέζησαν από τις κακουχίες και τις στερήσεις, υπέφεραν έχοντας το στίγμα του εξόριστου, μόνον και μόνον γιατί ήταν Έλληνες.
Εν πάση περιπτώσει, στα τέλη της δεκαετίας του 1980 οι Τάταροι επιστρέφουν σταδιακά στην Κριμαία, και σύντομα θα αποτελέσουν περίπου το 10% του πληθυσμού. Με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης, η Τουρκία, στην οποία ζουν εκατοντάδες χιλιάδες Τάταροι, αναμειγνύεται ενεργά στο ταταρικό κίνημα, το οποίο καταντά όργανό της. Κάτι που άλλωστε βρίσκει σύμφωνη και τη Δύση, μιας και συνιστά παράγοντα εχθρικό στα ρωσικά συμφέροντα.
Μετά τη προσάρτηση της χερσονήσου στη Ρωσία, οι Τάταροι είναι το σημαντικότερο χαρτί στα χέρια της Δύσης, της Τουρκίας και του Κιέβου για να ασκήσουν πίεση στο εσωτερικό της Κριμαίας. Κάτι που φάνηκε και με την περίπτωση της Γιουροβίζιον.
Μετά από αυτή την «επιτυχία», μπορεί ευκολότερα να δικαιολογηθεί η ενεργότερη παρουσία του ΝΑΤΟ στην Μαύρη Θάλασσα, όπως ζήτησε και ο Ερντογάν, που πήρε και προσωπικά τηλέφωνο για να συγχαρεί την τραγουδίστρια… Εδώ πια μιλάμε για ανθρώπινα δικαιώματα.
ΥΓ. Αν κάποιος αναρωτηθεί αν αυτό που έγινε με τους Τάταρους θα μπορούσε να γίνει για ένα τραγούδι ας πούμε για την Σμύρνη, η απάντηση είναι αυτονόητα αρνητική. Αντιθέτως, για τους Τσάμηδες ίσως να είχε αρκετές ελπίδες. Λέτε να τους μπήκαν ιδέες;