O πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Henry Kissinger, υποστήριξε ότι το Brexit αποτελεί «ευκαιρία» για την Ευρώπη και οι ΗΠΑ έχουν να παίξουν σημαντικό ρόλο στο μέλλον της ηπείρου.
Σε πρόσφατες δηλώσεις του ο Kissinger χαρακτήρισε το Brexit ως «Κλασική απεικόνιση του νόμου των αθέλητων συνεπειών» δηλαδή αναγνωρίζει ότι δεν το …ήθελε η Βρετανία. Επιπλέον αναγνώρισε ότι η ψήφος ήταν γεμάτη συναισθηματισμούς και μίλησε για την διεθνή σημασία.
Ο Kissinger παραμένει αισιόδοξος για το μέλλον και συμβουλεύει την Βρετανία να διατηρήσει καλές σχέσεις με την Ευρώπη ενώ πιστεύει ότι υπάρχουν πιθανότητες για την Βρετανία να επιστρέψει στην Ευρώπη στο μέλλον καθώς όπως λέει δεν δεν πρέπει να υπάρχει τιμωρία αλλά διαπραγμάτευση για να υπάρχει ενότητα….
«Η ΕΕ δεν πρέπει να συμπεριφερθεί στην Βρετανία ως ένα δραπέτη από την φυλακή αλλά ως ένα πιθανό συμπατριώτη»…
«Η επίδραση της Βρετανικής ψήφου είναι τόσο βαθιά επειδή τα συναισθήματα που αντανακλά δεν περιορίζονται στην Βρετανία ή στην Ευρώπη».
«Η πιο δημοφιλής αντίδραση στους θεσμούς της ΕΕ υπάρχει και στις μεγαλύτερες χώρες ειδικά την Γαλλία και την Ισπανία».
«Παρόλ αυτά προκαλώντας την έκφραση του συναισθήματος και αγνοώντας τις συνέπειες δημιουργείται ένα μονοπάτι μεγαλύτερης απογοήτευσης».
«Υπήρχε σφοδρή διαμάχη στην Βρετανία σε όλο το πολιτικό πλέγμα και το Brexit ήταν κάτι αναπάντεχο ακόμη και από τους περισσότερους υποστηρικτές».
«Πολλοί υποστηρικτές του Brexit αιφνιδιάστηκαν από την επιτυχία τους»…
«Όλα αυτά τα στοιχεία έχουν ξεπεραστεί επειδή το Ευρωπαϊκό όραμα που δημιουργήθηκε επί δεκαετίες έχει αναπτυχθεί σε κάτι «σκληρωτικό». Οι εσωτερικές διαμάχες της ΕΕ έχουν αυξηθεί και επικεντρωθεί σε δομικές αντιπαραθέσεις. Στην διαδικασία, το όραμα που υποκινεί την θυσία έχει αποδυναμωθεί».
«Η ιστορική ψήφος δείχνει ότι οι ανησυχίες της Ευρώπης έχουν αυξηθεί μυωπικά στα χρόνια που έχουν περάσει από το Σχέδιο Μάρσαλ».
«Από τη μία, στο ένα επίπεδο υπήρχε απόρριψη των χειρότερων συνεπειών των ευρωπαϊκών διαχωρισμών, ειδικά τους τραυματικούς πολέμους που σκότωσαν δεκάδες εκατ. Ευρωπαίων στον 20 αι. Αλλά ήταν και μια επιβεβαίωση των αξιών πάνω στις οποίες η Ευρώπη έγινε μεγάλη» είπε.
«Σε πολύ μεγάλο βαθμό η Ευρώπη σήμερα έχει απορροφηθεί στην διαχείριση των δομικών προβλημάτων και δεν εργάζεται πάνω στους σκοπούς της. Από την παγκοσμιοποίηση της μετανάστευσης, η προθυμία θυσίας έχει αποδυναμωθεί. Αλλά το καλύτερο μέλλον δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς θυσίες προς το παρών. Μια κοινωνία απρόθυμη να αποδεχτεί αυτή την διαφορετικότητα πέφτει σε τέλμα και μέσα στις δεκαετίες απορροφά την ουσία».