Δεν ξέρουμε αν εμείς κάνουμε λάθος που εκνευριζόμαστε με τα όσα συμβαίνουν στη χώρα με ευθύνη του Τσίπρα και της παρέας του, όμως, κάποια στιγμή πρέπει να υπάρξει και αντίδραση. Δεν είναι μόνο το παγκόσμιο σοκ μετά το Brexit και τους πιθανούς κινδύνους που κρύβει για την ελληνική οικονομία. Είναι και οι σοβαρές γεωπολιτικές εξελίξεις που προέκυψαν την ίδια ημέρα που η Ευρώπη βρίσκεται σε πολιτικό βέρτιγκο.
Τη στιγμή δηλαδή που η Μέρκελ, ο Ολάντ, ο Ρέντσι και οι άλλοι ανίκανοι ηγέτες της ΕΕ δεν είχαν ούτε ένα plan B για την περίπτωση που το δημοψήφισμα πήγαινε στραβά (που πήγε) η Τουρκία τους πήρε... τα σώβρακα και υπάρχει κίνδυνος να πάρει και τα δικά μας.
Με δύο κινήσεις – ματ ο Σουλτάνος Ερντογάν, που δεν τον λες καθόλου άσχετο και απέχει έτη φωτός σε εξυπνάδα και κυνικότητα από τους δικούς μας πολιτικούς, κατάφερε να κλείσει δύο μέτωπα την ίδια ώρα που στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες προσπαθούν να δουν από που τους ήρθε η κατραπακιά.
Ο Ερντογάν ζήτησε συγγνώμη από τον Πούτιν για το θάνατο του Ρώσου πιλότου και μάλιστα με επίσημη επιστολή που διέρρευσε η Μόσχα. Επομένως είναι δεδομένη η σταδιακή εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών.
Την ίδια στιγμή εξομαλύνονται και οι σχέσεις της Τουρκίας με το Τελ Αβίβ μετά από την απόφαση του Ισραήλ να αναγνωρίσει το έγκλημα με το Μαβί Μαρμαρά και να δώσει και αποζημιώσεις. Είναι προφανές ότι η πρώτη κίνηση ισχυροποιεί την Τουρκία στην περιοχή καθώς δεν έχει ανοικτό μέτωπο με τη γειτονική Ρωσία με την οποία παραλίγο να εμπλακούν σε πόλεμο, κάνοντας... χαρούμενους ορισμένους χαζοχαρούμενους «Πουτινιστές» εδώ στην Ελλάδα που νόμιζαν ότι θα μπουκάρει ο Τσάρος στην Πόλη και θα μας τη δώσει δώρο.
Παράλληλα, και σίγουρα με το πράσινο φως από την Ουάσιγκτον κλείνει και η πληγή στην Ανατολική Μεσόγειο για την Τουρκία, την ώρα που πιστεύαμε ότι μπορούμε να συνεργαστούμε με τους Ισραηλινούς και να αποκλείσουμε την Άγκυρα από την ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ και τις έρευνες για υδρογονάνθρακες.
Επισημαίνουμε ξανά ότι ο ρόλος των Αμερικανών είναι καταλυτικός για την εξομάλυνση των σχέσεων Τουρκίας – Ισραήλ και πλέον ο «απόβλητος» μέχρι πρότινος Ταγίπ ξαναμπαίνει στο «ενάρετο κύκλο» των αμερικανικών συμφερόντων στην ευρύτερη περιοχή.
Να θυμίσουμε ακόμη ότι ο Τζον Κέρι ξανακάνει περιοδεία στη Μεσόγειο, χωρίς να περάσει από την Ελλάδα του Αλέξη. Θα συζητήσει με τους Ιταλούς και με άλλους για το προσφυγικό χωρίς να ακούσει την άποψη του άμεσα εμπλεκόμενου, δηλαδή της Ελλάδας.
Επίσης, η αμερικανική παρουσία σχετίζεται και με την ενίσχυση του ρόλου του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη. Βεβαίως, για όλα αυτά που εμείς οι κοινοί θνητοί αναλύουμε, θα έχει ενημερωθεί ο Κοτζιάς. Κάτι θα ξέρει και ο Αλέξης, δε μπορεί να τρώει το χρόνο του με τον εκλογικό νόμο. Όλο και κάποιον στρατηγικό σχεδιασμό θα του έχει κάνει ο... εν τούτω Καρανίκας.
Όμως, γιατί να περιμένουμε κάτι καλό από τους κοιμισμένους στα εθνικά θέματα «αριστερούς». Αυτοί που ακόμη πιστεύουν ότι το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια και δεν υπάρχουν σύνορα, αυτοί που δεν τολμούν να μιλήσουν για τις προκλήσεις των Σκοπιανών και των Αλβανών, θα βάλουν το μυαλό τους να δουλέψει για τις γεωπολιτικές ανατροπές στην περιοχή;
Άραγε τι θα συμβεί αν η Τουρκία, απογοητευμένη από τη στάση των Ευρωπαίων, ανοίξει τα σύνορα στους πρόσφυγες; Θα τους εμποδίσουν οι Αμερικάνοι που είναι χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά; Όχι βέβαια και η Ελλάδα θα είναι αυτή που θα πληρώσει το μάρμαρο.
Δυστυχώς φαίνεται να μπαίνουμε σε νέο επικίνδυνο κύκλο στα εθνικά θέματα, αλλά μην σκοτίζεστε. Θα αλλάξει ο εκλογικός νόμος και θα ψηφίζουμε στα 17. Το όνειρό μας θα γίνει πραγματικότητα όταν θα κτιστεί το τζαμί και θα αναγνωριστούν από τον Φίλη οι παράνομοι λατρευτικοί χώροι των Μουσουλμάνων στην Αττική.
Σιγά, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέξης, ο Κοτζιάς και όλο το πολιτικό σύστημα κοιμούνται. Θα τους ξυπνήσει ο Σουλτάνος κάποια μέρα αλλά θα είναι αργά.
antinews.gr