Του Στρατή Μαζίδη
Η Ευρωπαϊκή Ενωση βρίσκεται σε πορεία διάλυσης. Όχι τώρα. Εδώ και αρκετά χρόνια από όταν άρχισε να διαφαίνεται η ύπαρξη διαφορετικών στρατηγικών και εκφράστηκε σε επίπεδο λαών με τα δημοψηφίσματα για το Ευρωσύνταγμα πριν από περίπου δέκα χρόνια όταν Γάλλοι και Ολλανδοί το απέρριψαν.
Η πάλαι ποτέ ΕΟΚ (κι ακόμη παλαιότερα Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα) ξεπήδησε μετά από δύο αιματηρότατους παγκοσμίους πολέμους (με μακρύ κατάλογο θυμάτων, γεμάτους φρικαλεότητες, καταστροφή και ανθρώπινο πόνο) ως ανάγκη πρωτίστως εδραίωσης της ειρήνης και δευτερευόντως ώστε να μην ξεπεταχθεί ποτέ κανένα φασιστικό τέρας που θα αιματοκυλήσει ξανά την ταλαιπωρημένη γηραιά ήπειρο με βασικότερο ύποπτο την τότε Δυτική Γερμανία.
Η Γερμανία των δύο παγκοσμίων πολέμων υπήρξε η γεννεσιουργός αιτία στα μυαλά πολιτικών μιας άλλης εποχής και διαμετρήματος για την Ενωμένη Ευρώπη.
Ωστόσο μερικές δεκαετίες αργότερα αποδεικνύεται πλέον πως ο στόχος αποτροπής μιας νέας γερμανικής επικυριαρχίας πάνω στους ευρωπαϊκούς λαούς όχι μόνο δεν κατέστη εφικτός αλλά η Κοινότητα εξελίχθηκε τελικά το μέσο για την επίτευξή του. Ή αν προτιμάμε στο καλύτερο μέσο για την επίτευξή του. Ούτε στούκας, ούτε πάντσερ, ούτε στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Το Δ' Ράιχ κυριάρχησε με το υποκρυπτόμενο μάρκο, ευρύτερα γνωστό ως ευρώ.
Είναι εντυπωσιακό πως μια Γερμανία και ακόμη καλύτερα δύο συγκεκριμένοι άνθρωποι ή μήπως ένας (;) - αναφέρομαι στο Σόιμπλε - επιβάλλουν κατά γράμμα την πολιτική τους.
Ό,τι δεν πέτυχε η Γερμανία με πακτωλούς χρημάτων, άφθονο αίμα και βία, το κατορθώνει αβρόχοις ποσί σήμερα.
Το χρήμα, αν το έχεις στη διάθεσή σου, είναι το καλύτερο όπλο για να πετύχεις τους στόχους με όποιον τρόπο εσύ θεωρείς. Με τη διαφθορά, τις βαλίτσες, τα μαύρα ταμεία, τις μίζες κτλ πετυχαίνεις καλύτερα το στόχο.
Πχ δε χρειάζεται το Αουσβιτς, μετατρέπεις σε στρατόπεδο συγκέντρωσης μια
ολόκληρη χώρα, φορτώνεις με χρέη έναν ολόκληρο λαό μέσω των φόρων (και
των εδώ πειθήνιων οργάνων) και ξαφρίζεις, ας πούμε, το χρύσο μέσα από τα
ενεχυροδανειστήρια και όχι τους φούρνους.
Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, το μέσο αποτροπής μετετράπη στην ίδια την κόλαση. Ωστόσο οι κολασμένοι εξεγείρονται. Ανοίγουν την πόρτα και φεύγουν. Βρίσκουν μιμητές. Ο στόχος απέτυχε και α υτός είναι ο ένας και απλός λόγος για τη διάλυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης.