Η πολιτική της απάνθρωπης λιτότητας δεν μπορεί να συνεχισθεί, ήταν το μήνυμα των Άγγλων με το ΟΧΙ στο δημοψήφισμα - Δεν κατάφεραν να τους παγιδεύσουν με τα πληρωμένα γκάλοπ - Σοκαρισμένοι οι Γερμανοί, χάνουν 90 δισ. από εξαγωγές και 750.000 θέσεις εργασίας -
Τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία της Ελλάδας να ζητήσει να ξεσφίξουν τη θηλιά οι δανειστές
Ισχυρούς κλυδωνισμούς προκαλεί στην παγκόσμια οικονομία το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στη Μ. Βρετανία, ενώ αλλάζει άρδην τα δεδομένα στην Ευρώπη. Η επόμενη ημέρα δεν θα έχει καμιά σχέση με την προηγούμενη, τίποτα από όσα γνωρίζαμε δεν θα είναι πλέον όπως το γνωρίζαμε.
Η απόφαση των Βρετανών -κόντρα σε όλες τις εκτιμήσεις και τις δημοσκοπήσεις- εκτός του ότι σηματοδοτεί την αλλαγή σελίδας στην ιστορία της Ευρώπης, ήρθε επίσης να δικαιώσει όσους υποστηρίζουν ότι ένας λαός, όταν πάρει τις τύχες του στα χέρια του, μπορεί και να αλλάξει τη μοίρα του.
Πάνω απ’ όλα, όμως, το Brexit αναδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της Γερμανίας για την επερχόμενη -βέβαιη κατά πολλούς- διάλυση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Με όπλο την οικονομία, μετέτρεψε τη γηραιά ήπειρο σε προτεκτοράτο της και τα κράτη-μέλη σε δορυφόρους της, αγνοώντας τους κινδύνους που εγκυμονεί αυτή η παρά φύση κυριαρχία της σε έθνη και λαούς. Και μια Ένωση που οικοδομήθηκε με αρχές, αξίες και οράματα τη μετέτρεψε σε έναν στυγνό τοκογλύφο. Η πολιτική ακραίας λιτότητας, που επέβαλαν Άνγκ. Μέρκελ και (κυρίως ο) Β. Σόιμπλε, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα είχαν στους πολίτες, μετέτρεψε την Ευρώπη σε ένα απέραντο ναρκοπέδιο και τώρα άρχισαν, η μια μετά την άλλη, να σκάνε οι νάρκες.
Οι συνέπειες για όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης και της Γερμανίας, θα είναι βαρύτατες και σε πολλά επίπεδα. Για ορισμένες ωστόσο, όπως η Ελλάδα, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος μπορεί να αποτελέσει τη μεγάλη ευκαιρία για να αλλάξουν τον προκαθορισμένο δρόμο που έχουν χαράξει γι’ αυτές οι δανειστές υπό την καθοδήγηση του Βερολίνου.
Είναι τώρα ακριβώς η στιγμή που η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Αλ. Τσίπρας θα πρέπει να επιδιώξουν βελτίωση του προγράμματος που έχει συμφωνηθεί και άμβλυνση των ακραίων μέτρων που περιλαμβάνει αλλά και όσον αφορά τις νέες εκβιαστικές απαιτήσεις για ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων.
Πιο ευνοϊκή συγκυρία δεν θα υπάρξει.