Μπορεί ο κ. Τσίπρας να ορκίζεται ότι θα εξαντλήσει την τετραετία και πως μοναδική του έγνοια τώρα είναι η... υποδοχή της ανάπτυξης που προελαύνει, αλλά στην πραγματικότητα το μόνο που τον απασχολεί είναι το πώς θα διασωθεί ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές.
Τις οποίες σκοπεύει να προκηρύξει αιφνιδιαστικά, όταν σιγουρευτεί ότι δεν... θα τις κερδίσει η ΝΔ! Έστω και αν το κόμμα του τις χάσει... Ακρογωνιαίος λίθος στα σχέδια και την στρατηγική που καταστρώνει, ο εκλογικός νόμος.
Δεν πρωτοτυπεί ο κ,. Τσίπρας: όλοι οι πρωθυπουργοί των οποίων τα κόμματα έχαναν στην εκτίμηση του εκλογικού σώματος και ήταν πρόδηλο ότι θα χάσουν τις επόμενες εκλογές, φιλοτεχνούσαν από ένα βολικό εκλογικό νόμο. Είτε για να διατηρηθούν όπως-όπως στην εξουσία, είτε -στην χειρότερη περίπτωση γι' αυτούς- για να αποδυναμώσουν όσο μπορούσαν περισσότερο την εκλογική νίκη του βασικού αντιπάλου τους. Ο Μένιος Κουτσόγιωργας, είναι ένας μόνο(ίσως και όχι ο δολιότερος...) από τους “επιφανείς” εκλογομάγειρες του τελευταίου μισού αιώνα, για να μην πάμε ακόμη πιο πίσω.
Φυσικά, ο σημερινός πρωθυπουργός, θα θελήσει να προσδώσει αριστερό-προοδευτικό πρόσημο στον εκλογικό νόμο που μαγειρεύει. Δεν θα πει, βεβαίως, ότι τον κόβει και τον ράβει στα κομματικά μέτρα του, αλλά θα τον... πανηγυρίσει ως “μια ακόμη δέσμευση της αριστεράς που υλοποιείται”. Όχι, δεν θα εισηγηθεί την “απλή, άδολη και ανόθευτη αναλογική” υπέρμαχος της οποίας ήταν παραδοσιακά η Αριστερά. Ούτε θα καταργήσει το όριο του 3% για την είσοδο ενός κόμματος στην Βουλή. Ευτυχώς για τον τόπο, ένας τέτοιος εκλογικός νόμος , δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς του κυβερνώντος ΣΥΡΙΖΑ. Όχι πως τον νοιάζει το χάος και η ακυβερνησία που θα προέκυπτε (γιατί, άλλωστε; Έχτισε ένα κόμμα εξουσίας και πολιτικές καριέρες υποδαυλίζοντας το χάος...), αλλά επειδή κύριο μέλημά του είναι ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ να παραμείνει με ρόλο στο πολιτικό παιγνίδι, επικυρίαρχος του οποίου θα είναι ο ίδιος...
Το βασικό πρόβλημα του κ. Τσίπρα, είναι το πώς θα ξεπεραστεί η συνταγματική επιταγή η οποία ορίζει ότι εκλογικός νόμος που ψηφίζεται από την Βουλή, ισχύει όχι από τις αμέσως επόμενες γενικές εκλογές, αλλά από τις μεθεπόμενες. Ορθή πρόβλεψη του ισχύοντος Συντάγματος, προκειμένου να μην μπορούν οι κυβερνήσεις εν αποδρομή, να στήνουν εκλογικούς νόμους κομματικής λογικής και μόνο. Για να ισχύσει από τις αμέσως επόμενες εκλογές, ο εκλογικός νόμος που θα εισαχθεί προς ψήφιση στην Βουλή θα πρέπει να εξασφαλίσει την έγκριση 200 βουλευτών. Πράγμα εντελώς απίθανο, με τις κοινοβουλευτικές δυνάμεις των κομμάτων σήμερα στο Κοινοβούλιο. Και τις σημερινές εντάσεις μεταξύ τους...
Ο υπό σκέψη και σχεδιασμό εκλογικός νόμος του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι σαφώς αναλογικότερος, θα περιλαμβάνει δραστικό περιορισμό του “μπόνους” εδρών στο πρώτο κόμμα, υπάρχουν εισηγήσεις να προβλέπει ότι “μπόνους” θα δικαιούνται και το δεύτερο,ίσως και τρίτο, κόμμα αν υπάρχει προεκλογική συμφωνία για μετεκλογική κυβερνητική συνεργασία, ώστε να εξασφαλίζεται η κυβερνησιμότητα της χώρας. Ο σκληρός κομματικός πυρήνας του ΣΥΡΙΖΑ, επιμένει για “απλή και άδολη”, ενδεχομένως και με πλήρη κατάργηση του ορίου του 3%! Για να μπει ταφόπλακα στον “επάρατο δικομματισμό” που κυριαρχούσε από την μεταπολίτευση. Ένας δικομματισμός, όμως,που όλοι διαπιστώνουν ότι δεν υπάρχει πλέον. Ενώ αντιθέτως υπάρχει και είναι ορατός ο κίνδυνος με εντελώς αναλογικό και “ανόθευτο” εκλογικό νόμο, να μπουν στην Βουλή καμιά... 15αριά κόμματα, πάνω από τα μισά προσωποπαγή και “παλαβών” ιδεολογιών. Η έκπληξη Λεβέντη, σ' ένα τέτοιο πολιτικό σκηνικό θα φαντάζει επιτομή σοβαρότητας και πολιτικής ορθότητας...
Ο κ. Τσίπρας, ρίχνει... δίχτυα τον τελευταίο καιρό στα κόμματα του λεγόμενου “κεντρώου” και κεντροαριστερού χώρου (ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Λεβέντης) καθώς και μικρές εξωκοινοβουλευτικές “επώνυμες” δυνάμεις, για να τις δελεάσει προκειμένου να εξασφαλίσει “ρεύμα” στην κοινωνία για τον υπό επεξεργασία εκλογικό νόμο-κυρίως φυσικά για να πείσει τα εντός Βουλής κόμματα να τον υπερψηφίσουν, ώστε να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές. Το δέλεαρ, η δυνατότητα να πριμοδοτηθούν κι' αυτά με “μπόνους” έδρες, αν είναι πρόθυμα για κυβερνήσεις συνεργασίας (με βασικό άξονα, φυσικά, τον... ΣΥΡΙΖΑ, που κι' αν δεν έρθει πρώτο κόμμα, θα είναι το μεγαλύτερο κόμμα από τα “άλλα”, μετά την ΝΔ!) και θα μπορούν έτσι παρακάμπτοντας τον νικητή των εκλογών, να... κάνουν παιγνίδι!
Όσο για τις “άλλες επώνυμες δυνάμεις” εκτός Βουλής, τις οποίες κανακεύει ποικιλοτρόπως ο κ. Τσίπρας, γιατί να μην θέλει την... απλούστερη “απλή”, και να μην δημιουργεί κλίμα στον κόσμο, ας πούμε, ο κ. Παπανδρέου που ενδιαφέρεται μόνο για την επάνοδό του στην Βουλή και αδιαφορεί για σύμβολα και παρατάξεις; Ή ο κ. Καρατζαφέρης, ο οποίος μαζί με το άλλο... αγλάισμα της ακραίας συντηρητικής δεξιάς, τον Μπαλτάκο, έχουν στήσει την “Εθνική Ενότητα” και ελπίζουν να τσιμπήσουν κάποιο ποσοστό περί την μονάδα, από δυσαρεστημένους... παλαιολιθικούς Νεοδημοκράτες; Άλλο τόσο αν καταφέρει να “γλύψει” από την σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, αποδυναμώνοντας την, ο Φαήλος Κρανιδιώτης με την “Νέα Δεξιά” του, και δεν θα αποκλείεται να συγκυβερνήσουν ΣΥΡΙΖΑ και... “άλλες δημοκρατικές δυνάμεις” παραμερίζοντας την ΝΔ! Ενδεχόμενο που θ' αποτελεί την νέα... εμβληματική-προοδευτική επιτυχία για την οποία θα επαίρεται ο κ. Τσίπρας!
Μένει να δούμε αν τα άλλα υπάρχοντα κόμματα του δημοκρατικού τόξου θα “τσιμπήσουν” (εξαιρείται, βεβαίως, το ΚΚΕ το οποίο ήταν και παραμένει απολύτως συνεπές στο πάγιο αίτημά του για απλή και άδολη αναλογική) και θα δεχθούν να παίξουν, για τελείως βραχυπρόθεσμα οφέλη, το παιγνίδι που τους στήνει ο κ. Τσίπρας με τον εκλογικό νόμο και τις σκέψεις για συνταγματικές αναθεωρήσεις μέσω δημοψηφισμάτων! Γιατί εκείνο το “ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν!” που είχε πει προεκλογικά, μόνο σε... πρώτο χρόνο αφορούσε την ΝΔ. Υπάρχει και... “τρίτος γύρος” με τις λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις...