Δημοσιογράφος
Θεώρησε, ότι με βάση τη θρησκεία θα στήσει το νέο Χαλιφάτο και έτσι η Τουρκία θα γίνει επιτέλους μια μητροπολιτική χώρα, κάτι που δεν υπήρξε ποτέ.
Έφαγε το δόλωμα που του πέταξαν οι Αμερικάνοι με το Ισλαμικό Κράτος και την ανατροπή του Άσαντ, κάτι όμως που δεν ήρθε ποτέ.
Αν θα διάβαζε λιγάκι ιστορία οι παλιές αποικιοκρατικές δυνάμεις προτιμούσαν να συνεργαστούν μεταξύ τους, παρά να αφήσουν μια χώρα της Περιφέρειας του Παγκόσμιο αποικιοκρατικού συστήματος να αλλάξει θέση.
Η ιστορία του Ναβαρίνου είναι καραμπινάτη.
Ή θα άφηναν τον Ιμπραήμ να ισοπεδώσει την Πελοπόννησο και έτσι ο ηγέτης της Αιγύπτου θα διεκδικούσε να ξεπεράσει τη διαλυτική κατάσταση που περνούσε η Οθωμανική Αυτοκρατορία, ή θα τα έβρισκαν (όπως και έγινε στο Ναβαρίνο) για να συνεχίσουν το μεγάλο φαγοπότι πάνω από το πτώμα.
Αδιάβαστος λοιπόν ο δήθεν έξυπνος ψευτοσουλτάνος…
Δεν πήρε στα σοβαρά τις προτάσεις των Αμερικάνων για Τουρκοκουρδική ομοσπονδία, ή υπερεκτίμησε τις δυνατότητες του άξονα Γερμανία Τουρκία Σ Αραβία Κατάρ, πιστεύοντας ότι θα μπορούσε να προωθήσει τα σχέδιά του για εκκαθάριση της κουρδικής περιοχής όπως έκαναν οι προκάτοχοί του από το 1984.
Λάθος εκτίμηση, μιας και όπως αποδείχθηκε οι Κούρδοι αυτή τη φορά μπήκαν δυναμικά στο πόλεμο, με σύγχρονο εξοπλισμό από Ρωσία και ΗΠΑ.
Βλέποντας ότι καταρρέουν τα σχέδια του άξονα και μετά την αποχώρηση της Βρετανίας από την Γερμανική Ευρώπη, προσπάθησε να επιταχύνει τις προσπάθειες επαναπροσέγγισης με το Ισραήλ και τη Ρωσία, κάτι που είχε ξεκινήσει με συναντήσεις αξιωματούχων τον τελευταίο καιρό.
Κάτι τέτοιο όμως έχει και τις συνέπειές του, αφού τα εξτρεμιστικά στοιχεία των Γκρίζων Λύκων και των φονταμενταλιστών εξτρεμιστών νοιώθουν να προδίδονται.
Έχοντας εκκολάψει τον εξτρεμισμό και τη τυφλή βία, κάτι εντελώς λάθος για πολιτική κράτους που βασιζόταν στην ήρεμη οικονομική ανάπτυξη, το μόνο που θα βλέπει από δω και πέρα θα είναι η καταστροφή και το τέλος της Τουρκίας όπως την ξέραμε εδώ και 100 χρόνια.
Ο επανασχεδιασμός της περιοχής από τους Αμερικάνους με τη δημιουργία ενός Κουρδικού κράτους, γίνεται όλο και πιο φανερός, ειδικά τώρα που οι Κούρδοι βρίσκονται σε ένοπλες συγκρούσεις για πρώτη φορά στη ιστορία τους και στα τέσσερα κράτη, όπου τους είχαν μοιράσει.
Είτε το τελευταίο επεισόδιο είναι η εξωτερίκευση της σύγκρουσης ανάμεσα σε εξτρεμιστικά στοιχεία του Ισλαμικού Κράτους και της Άγκυρας, είτε είναι Κούρδοι αντάρτες, είτε είναι προβοκάτσια των μυστικών υπηρεσιών της Άγκυρας για να πατήσει ο Ερντογάν ανοιχτά και επίσημα πόδι στη Συρία, η οικονομία της Τουρκίας καταρρέει και η κοινωνική συνοχή των πολλών εθνοτήτων διαρρηγνύεται.
Η Τουρκία μπήκε σε διαδικασία αποσύνθεσης.
Η οικονομία της καταρρέει. Μια ματιά στο ΑΕΠ της των τελευταίων δυο ετών, είναι σε θέση να πείσει τους πάντες.
Ο Ερντογάν δεν είναι ο Μωάμεθ ο Πορθητής.