Του Γιώργου Παπαϊωάννου
Τα παιχνίδια πόλωσης και τα όριά τους
Με σύνθημα «Παραιτηθείτε» ξεδιπλώνεται, κυρίως στα Social Media, η καμπάνια που ξεκίνησε τις προηγούμενες μέρες με τελικό σταθμό τη συγκέντρωση που διοργανώνεται στο Σύνταγμα στις 15 Ιουνίου.
Οι διοργανωτές, προερχόμενοι από ό,τι φαίνεται, κυρίως από τους χώρους της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού και του «ακομμάτιστου» νεοφιλελευθερισμού, ασκούν κριτική στην κυβερνητική πολιτική, λένε «όχι» στους φόρους αλλά «ναι» στην περαιτέρω περικοπή δαπανών, ενώ καταγγέλλουν το κομματικό κράτος και τον λαϊκισμό, όπως και την «δημιουργία ψεύτικων εχθρών στο εξωτερικό και στο εσωτερικό της χώρας».
Το πολιτικό προφίλ της κίνησης μοιάζει εντυπωσιακά με αυτό που καλλιεργούν κυρίως οι Μητσοτάκης και Θεοδωράκης, κάτι που εξηγεί βεβαίως και την ανοιχτή υποστήριξή της από πολιτικά στελέχη αυτών των χώρων.
Ένα σχόλιο των ημερών, πάντως, παρουσίαζε τον Κ. Μητσοτάκη να ανησυχεί μήπως και το αίτημα των «Παραιτηθείτε» γίνει δεκτό από τον Αλ. Τσίπρα… Εύστοχο, αφού ο πρόεδρος της Ν.Δ. σιγοντάρει φυσικά τη φθορά του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα επιθυμούσε να αναλάβει άμεσα τη διακυβέρνηση.
Αντίστοιχα, οι Ευρωπαίοι παράγοντες και οι «θεσμοί» ξέρουν καλύτερα από όλους ότι η «αριστερή» κυβέρνηση βγάζει τόση δουλειά όση θα δυσκολευόταν να κάνει οποιαδήποτε άλλη στην Ελλάδα και κανέναν λόγο δεν έχουν, προς το παρόν τουλάχιστον, να απεργάζονται την ανατροπή της.
Η κυβέρνηση από τη μεριά της, προσπαθεί να αξιοποιήσει παρόμοιες κινήσεις επιδιώκοντας τη συσπείρωση των γραμμών της. Πρόσφατα, η φιλική προς το Μαξίμου Εφημερίδα των Συντακτών κατήγγειλε «επιχείρηση Βενεζουέλα» με πρωτοσέλιδο τίτλο της, υποστηρίζοντας ότι εγχώριοι και ξένοι κύκλοι επιδιώκουν την ανατροπή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και σκοπεύουν να αξιοποιήσουν την κατάσταση που διαμορφώνεται στη λατινοαμερικανική χώρα, όπως έκανε και στην Ισπανία το Λαϊκό Κόμμα, επιχειρώντας να πλήξει τους Podemos.
Οι κυβερνητικοί κύκλοι επιδιώκουν, όμως, να τσουβαλιάσουν κάθε φαινόμενο δυσαρέσκειας, παρουσιάζοντάς το σαν μέρος της απόπειρας της Δεξιάς να ανατραπεί η κυβέρνηση και να κλείσει η «αριστερή παρένθεση».
Η πραγματικότητα, βεβαίως, είναι λίγο διαφορετική για δύο λόγους. Πρώτον γιατί η απαξίωση και φθορά του ΣΥΡΙΖΑ αυξάνεται πράγματι ραγδαία στην κοινωνία, χωρίς να χρειαστεί να βάλει κανείς το «χεράκι του». Δεύτερον, γιατί η «αριστερή παρένθεση» που θα άνοιγε τον Ιανουάριο του 2015, άρχισε να κλείνει όχι από κάποιους «σκοτεινούς κύκλους» αλλά από την ίδια την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ ένα μόλις μήνα μετά, με την καθοριστική «συμφωνία-γέφυρα», για να σφραγιστεί οριστικά το περασμένο καλοκαίρι.
Φιλικά, στο μεταξύ, προς την κυβέρνηση Μέσα, έσπευσαν να κάνουν λόγο για «νεο-τραμπούκους» σχολιάζοντας τις αποδοκιμασίες στελεχών της κυβέρνησης που πληθαίνουν, αφού μόνο τις τελευταίες ημέρες, Φίλης, Κατρούγκαλος, Δρίτσας, Πολάκης, Σκουρλέτης και άλλοι βρέθηκαν στο στόχαστρο διαμαρτυριών κατά τη διάρκεια εκδηλώσεων ή περιοδειών. Παρόμοιους χαρακτηρισμούς χρησιμοποίησε και ο υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης.
Ψάρεμα στα θολά νερά
Για να επανέλθουμε, όμως, στην καμπάνια «Παραιτηθείτε», είναι σαφές ότι αυτή προσπαθεί να παρουσιαστεί με το μανδύα του «ακηδεμόνευτου», δηλώνοντας ότι δεν εκπροσωπεί «κόμματα και χρώματα» αλλά «μόνο πολίτες».
Όλοι έχουν πάρει φαίνεται μαθήματα τα τελευταία χρόνια και ποντάρουν στην απέχθεια για το πολιτικό σύστημα προσπαθώντας να πιάσουν ό,τι ψάρια μπορούν, έστω και στα θολά νερά. Όπως έγινε άλλωστε και ένα χρόνο πριν, όταν με το «Μένουμε Ευρώπη» επιχειρήθηκε να διαμορφωθεί με δήθεν ακηδεμόνευτους και «κινηματικούς» όρους, ένα κοινωνικό μπλοκ που ενεργοποιήθηκε αμέσως μετά για να στηρίξει το «ναι» στο δημοψήφισμα.
Το κυβερνητικό στρατόπεδο, από την άλλη, είναι φανερό ότι αδυνατεί να κινητοποιήσει οποιαδήποτε κοινωνική δύναμη αφού, όπως και όλοι όσοι κυβέρνησαν τα τελευταία χρόνια, στερείται οποιασδήποτε πειστικής αφήγησης, πόσο μάλλον οράματος, για την κοινωνία.
Εκείνη που προς το παρόν αναζητείται είναι η αυθεντική έκφραση του λαϊκού παράγοντα που δεν περιμένει κάτι ούτε από τον Μητσοτάκη ούτε από τον Τσίπρα. Αυτό το δυναμικό που είναι σήμερα πλειοψηφικό και κάνει και πάλι τον «Κανένα» πρώτη δύναμη, έχει απορρίψει τις δοκιμασμένες συνταγές, δεν έχει βρει όμως ακόμα νέους τρόπους για να επανέλθει στο προσκήνιο.
ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ