Είναι γεγονός ότι τα συμφέροντα καθορίζουν την πολιτική του κάθε κράτους. Η διαφορά είναι ότι οι μεγάλες δυνάμεις σηματοδοτούν τα παγκόσμια συμφέροντα τους και χαράζουν στρατηγικές και πολιτικές υποστήριξης τους, ενώ τα μικρότερα κράτη, δορυφόροι, προσπαθούν να επιλέξουν με ποια δύναμη θα συμπορευτούν ώστε να υποστηρίξουν καλύτερα τα δικά τους συμφέροντα. Στην περίπτωση της Κύπρου είδαμε μια εξαιρετική κίνηση των Κυπρίων, που στην εκμετάλλευση του αερίου στην Κυπριακή ΑΟΖ και σε συνεννόηση με Ισραήλ και Αίγυπτο, βάλανε στο παιχνίδι τα συμφέροντα της Δύσης και των ΗΠΑ, εξασφαλίζοντας με τον τρόπο αυτό την ασφάλεια της ΑΟΖ, μάλιστα σε συνθήκες που η Τουρκία φαινότανε εξαιρετικά απειλητική προς τις πλατφόρμες των εταιρειών, αλλά και προς την Κυπριακή επικράτεια.
Έτσι, παρά την παρουσία τουρκικών σκαφών στην κυπριακή ΑΟΖ, μετά την προειδοποίηση της τότε Υπουργού Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον προς την Άγκυρα, το 2011, η Τουρκία δεν παρενόχλησε τις εργασίες της κυπριακής πλατφόρμας, είπε ο ειδικός Απεσταλμένος για την Ενέργεια του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Amos Ηochstein, μιλώντας στο 32ο Συνέδριο της ΠΣΕΚΑ (Παγκόσμιας Συντονιστικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα) στην Ουάσιγκτον. Ο κ. Χόκσταϊν τόνισε χαρακτηριστικά πως «μπορεί η Τουρκία να μην σέβεται την ΑΟΖ της Κύπρου, όμως οι ΗΠΑ τη σέβονται, το ίδιο κι η ΕΕ κι όλοι οι άλλοι και ντε φάκτο το ίδιο κάνει κι η Τουρκία», «Το 2011 η Noble Energy ερευνούσε στην «Αφροδίτη». Τουρκικά μαχητικά πετούσαν από πάνω κι υπήρχε και άλλη ναυτική δραστηριότητα. Όμως σταμάτησαν κι από τότε δεν υπήρξε παρέμβαση προς το δικαίωμα της Κύπρου να εκμεταλλευτεί τις υπεράκτιες (περιοχές) της. Έκαναν γνωστή τη θέση τους, αλλά τους ξεκαθαρίσαμε, από τη στιγμή που έκανε το 2011 τη δήλωση η Υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, ότι οι ΗΠΑ υποστηρίζουν το δικαίωμα της Κύπρου να εκμεταλλευτεί τις υπεράκτιες περιοχές της. Και το επαναλάβαμε κάθε φορά που υπήρχε ακόμη και υπόνοια παρέμβασης, αυτό που είναι καλύτερο κι από μια κανονιοφόρο, είναι να μπορέσουν τα διπλωματικά μέσα να διασφαλίσουν αυτό που στο τέλος είναι σημαντικότερο», «Μπορεί η Τουρκία να μην σέβεται την ΑΟΖ της Κύπρου, όμως την σέβονται οι ΗΠΑ. Ο όρος για να μπορέσει η Τουρκία να πάρει το Ισραηλινό αέριο έχει ως προϋπόθεση λύση του Κυπριακού, γιατί δεν μπορεί να περάσει μέσα από την ΑΟΖ της Κύπρου. Αυτό λοιπόν που είναι σημαντικό είναι πως όλοι οι άλλοι σέβονται (την ΑΟΖ της Κύπρου) και ντε φάκτο το κάνει επίσης κι η Τουρκία».
Θεωρούμε ως υπόδειγμα στρατηγικής κίνησης τον τρόπο που η Κύπρος υποστήριξε τα συμφέροντα της στην Κυπριακή ΑΟΖ, τρόπο τον οποίο θα μπορούσε και η Ελληνική κυβέρνηση να έχει σαν οδηγό, αξιοποιώντας επιτέλους την Ελληνική ΑΟΖ και βάζοντας στο περιθώριο τις όποιες απειλές της Τουρκίας.
Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος
Στρατηγικός Αναλυτής
Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας
στη ΝΑ Μεσόγειο
pentapostagma.gr