Κλέβοντας τα εισοδήματα κάποιου για να τα δώσεις σε ανήμπορους (;),
αρχικά και κύρια μονοπωλείς αυθαίρετα την φιλανθρωπία και την
ελεημοσύνη. Κρίνοντας δε απο την διαχείριση αυτή την οποία έχει αναλάβει
αυθαίρετα το κράτος, μπορούμε να συμπεράνουμε πέντε πράγματα.
Όταν κλέβεις τα εισοδήματα των νέων για να δώσεις τα μισά σε
συνταξιούχους, οι οποίοι έχουν εως και τεραπλάσια εισοδήματα απο αυτά
που κλέβεις απο τους νέους, όχι απλά δεν κάνεις σωστή διαχείριση, αλλά
είσαι ηλίθιο κάθαρμα. Όταν κλέβεις τα
εισοδήματα των εργαζομένων για να εξυπηρετείς τους χειροκροτητές,
ψηφοφόρους, πελάτες σου, είσαι εγκληματίας.
Όταν στερείς εισοδήματα απο ανθρώπους των επιχειρήσεων, του μόχθου και
της αγοράς, στερείς την ανθρωπιά που μπορούν αυτοί μόνοι τους να
επιδείξουν σε ανθρώπους που πραγματικά έχουν ανάγκη. Δημιουργείς μια
κοινωνία ανάλγητων αλλά και ανήμπορων να βοηθήσουν εκεί που πραγματικά
υπάρχει πρόβλημα.
Δεν χρειάζεται το κράτος ο άνθρωπος για να είναι άνθρωπος. Τουναντίον, το κράτος χρειάζεται την εκμετάλλευση των ανθρώπων για να είναι απάνθρωπο και χυδαίο.
Δεν χρειάζεται το κράτος ο άνθρωπος για να είναι άνθρωπος. Τουναντίον, το κράτος χρειάζεται την εκμετάλλευση των ανθρώπων για να είναι απάνθρωπο και χυδαίο.