Ειναι καλό ή κακό το Brexit από την Ευρ. Ενωση;
Η πρώτιστη αρετή είναι η γενναιότητα. Η δεύτερη είναι να αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει. Π.χ., όταν ισλαμιστές δολοφονούν αμάχους και αναλαμβάνει την ευθύνη το ISIS, τότε έχεις πρόβλημα ισλαμικής τρομοκρατίας, όχι πρόβλημα «ρατσισμού», και πρέπει να ανησυχείς για την ασφάλεια των πολιτών σου και όχι για την «ισλαμοφοβία». Εκτός εάν είσαι ηλίθιος.
Οι Βρετανοί ζουν στην άλλη άκρη της Ευρώπης. Ανάμεσα σε αυτούς και τα τουρκικά σύνορα μεσολαβούν ολόκληρη η Ευρώπη και το στενό της Μάγχης. Εν ολίγοις, οι Τούρκοι βρίσκονται στου διαόλου τη μάνα από τους λόρδους, που δεν κυνηγάνε πια αλεπούδες, και τους προγναθικούς πληβείους, που παίζουν μπουνιές τα Σαββατόβραδα, έπειτα από ποταμούς χλιαρής μπίρας.
Ενας λόγος που ψήφισαν Brexit ήταν η συμφωνία της Ε.Ε. για ελεύθερη βίζα σε μερικές δεκάδες εκατομμύρια Τούρκους πολίτες. Είναι η ίδια συμφωνία για την οποία πανηγύρισαν οι κ. Τσίπρας και Μητσοτάκης. Εμείς τους έχουμε δίπλα τους καταπατητές της Κύπρου, τους φονιάδες των Σιαλμά και Ηλιάκη, αλλά τα Εξάρχεια του Μαξίμου και οι «μυλόρδοι» της «Κεντροδεξιάς» χωρίς Δεξιά δεν χαμπαριάζουν.
Κάποτε στο Μουντιάλ η Γερμανία κέρδισε τη Βρετανία. Ρωτήθηκε η Θάτσερ πώς αισθάνεται που η Γερμανία τούς νίκησε στο εθνικό τους σπορ. Απάντησε: «Δεν πειράζει, εμείς σε αυτόν τον αιώνα τούς έχουμε κερδίσει δύο φορές στο δικό τους εθνικό σπορ».
Αυτός ο λαός, λοιπόν, συμπαθής ή αντιπαθής, έχει τσαμπουκά, χαρακτήρα και παρατηρούσε, όπως κι άλλοι λαοί, τα τελευταία χρόνια τον τρόπο που μας ταπεινώνουν οι Γερμανοί. Η απλή σκέψη «Δηλαδή, αν βρεθούμε στην ανάγκη του Φριτς, αυτό θα γίνει;» πέρασε από το μυαλό αρκετών Βρετανών.
Αυτή η ιστορική περηφάνια και η καχυποψία, το Μεταναστευτικό, οι ποικίλες απαγορεύσεις στην οικονομία από μια χλιδάτη γραφειοκρατική ελίτ των Βρυξελλών, μολυσμένη από την «πολιτική ορθότητα», χωρίς καμία δημοκρατική νομιμοποίηση, που συνεχώς μας φοράει καπέλο τις ανακυκλωμένες αριστερίστικες ή ψευτοφιλελεύθερες ιδεοληψίες της, πλημμυρίζοντας την Ευρώπη με σουνίτες μουσουλμάνους, αναφομοίωτους παντού και πάντα, οδήγησαν στο Brexit.
Κανείς δεν θα αγωνιστεί για τα συμφέροντα αυτής της διεθνίστριας χρυσοπληρωμένης ελίτ. Κανείς δεν θα χύσει ούτε δάκρυ για ένα μόρφωμα που η σημαία του θυμίζει αντιπροσωπία αυτοκινήτων. Διότι τα λεφτά, η ισοπέδωση και τα συμφέροντα μιας γραφειοκρατίας, που όλο βγάζει φετφάδες απαγορεύσεων και περιορισμών, δεν αποτελούν ενοποιητικά στοιχεία αυτής της συμμαχίας, γιατί συμμαχία πρέπει να είναι.
Υπάρχουν, όμως, αληθινά ενοποιητικά στοιχεία για μια ισχυρή συμμαχία εθνών-κρατών της ωραιότερης ηπείρου να ζεις. Αλλά αυτά είναι αντιπαθή σε δουλόφρονες πρώην κομμουνιστές, όπως ο κ. Τσίπρας, ή σε ευρωλιγούρηδες, όπως ο κ. Μητσοτάκης, που είναι διατεθειμένοι να σταθούν πειθήνια στο κατάστρωμα του «Τιτανικού» μαζί με τον καπετάνιο και την ορχήστρα ως το παγόβουνο.
Τα ενοποιητικά στοιχεία είναι οι τρεις πυλώνες των εθνών της Ευρώπης: η Ελλάδα, η Ρώμη και ο χριστιανισμός. Είναι οι κοινές αξίες, η παράδοση μιας κοινωνίας δικαίου, η δημοκρατία, η ελεύθερη οικονομία αλλά και ταυτόχρονα οι κοινοί εχθροί, όπως η ισλαμική τρομοκρατία, η οικονομική επιθετικότητα της Κίνας.
Είναι καλό ή κακό το Brexit; Οι δεκάδες χιλιάδες Ελληνες εργαζόμενοι ή φοιτητές στη Βρετανία με ενδιαφέρουν περισσότερο από όλα τα εκατομμύρια των Βρετανών, όπως και το πώς θα επηρεαστεί η πατρίδα μας.
Εάν γίνει αντιληπτό ότι ο πλούτος των εθνών της και η αυτοάμυνα στον ισλαμικό εποικισμό μπορεί να ενώσει την Ευρώπη σε μια συμμαχία κυρίαρχων εθνών-κρατών, τότε θα αποδειχθεί αρχή μεταρρύθμισης προς το καλύτερο.
Αν επικρατήσουν οι πουρκουάδες, σαν τους κ. Τσίπρα, Μητσοτάκη και τα εξαπτέρυγά τους, πλήρως ευθυγραμμισμένοι με τους «πολιτικά ορθούς» μετασοβιετικούς γραφειοκράτες των Βρυξελλών, τότε μας περιμένει το παγόβουνο υπό τους ήχους της «Κόρης του Δασοφύλακα».
Φαήλος Κρανιδιώτης - Πρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ