Μπορεί η αξιολόγηση να έκλεισε μετά πανηγυρισμών για την κυβέρνηση και η πρώτη δόση των 7,5 δισ. ευρώ να εκταμιεύτηκε επιτέλους από τον ESM, δίνοντας προσωρινή ανάσα στα άδεια δημόσια ταμεία, αλλά τίποτα δεν φαίνεται να είναι ονειρικά πλασμένο στις σχέσεις Ελλάδος και δανειστών όπως απεδείχθη και στο συνέδριο του Economist την Τετάρτη 22/06.
Οι διαφωνίες παραμένουν τεράστιες καθώς το ΔΝΤ επιμένει στην ελάφρυνση του χρέους και ζητεί να μπει φρένο στα υφεσιακά μέτρα την ίδια στιγμή που η Ευρώπη δεν συζητά οποιοδήποτε κούρεμα τουλάχιστον μέχρι το πέρας των γερμανικών εκλογών και παράλληλα δείχνει την διάθεση για νέα πιο σκληρά μέτρα από το φθινόπωρο.
Ούτε η κυβέρνηση, ούτε το ΔΝΤ, ούτε και οι ευρωπαϊκοί θεσμοί πιστεύουν ότι είναι εφικτός ο στόχος για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ. Το ΔΝΤ το λέει ανοικτά, οι άλλοι με μισόλογα. Η Αθήνα ζητά από τώρα ελάφρυνση χρέους, προεξοφλώντας και ομολογώντας πως ο στόχος για πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ είναι «άπιαστος».
Και ενώ ΔΝΤ και ESM σκιαμαχούν, η πίεση μεταφέρεται μοιραία στην ελληνική κυβέρνηση που βρίσκεται στη μέση και αποτελεί τον «αδύναμο κρίκο».
Εντύπωση προκαλεί πάντως η στάση της εκπροσώπου του ΔΝΤ, Ντέλιας Βελκουλέσκου, για το πώς το Ταμείο επηρέασε (ή και προκάλεσε ενδεχομένως) από το 2014 την αναζωπύρωση της κρίσης στη χώρα μας. Παρότι παραδέχεται πως υπήρχε πρόοδος την διετία 2013-2014, υποτίμησε την αξία της προεξοφλώντας πως ήταν θνησιγενής. Ως απόδειξη αυτού όμως, επικαλέστηκε την αναταραχή που προκάλεσε στη χώρα η πρόωρη πτώση της τότε κυβέρνησης και η παρεπόμενη Συμφωνία του Ιουνίου μετά το δημοψήφισμα και τα capital controls.